D
|
Sempervivum Arten |
|
|
Stand Februar 2017 |
Register
Pflanzennamen und Synonyme |
|
|
|
|
|
verwendet wird die
Klassifikation von
Henk 't Hart und Bert Bleij & B.Zonneveld 1998 |
|
|
|
gültiger
Name
ist
blau hinterlegt |
|
|
|
IK = Index Kewensis Publication Report |
|
|
|
Besonderer Dank Herrn Gerard Dumont = http://sempervivophilia.stalikez.info/ |
|
|
|
Hinweis: Bei den Bildern ohne Autorenangabe
handelt es sich um Bilder, die von mir aufgenommen wurden. In den letzten 5 Jahren habe ich fast die
komplette Sammlung von Andre Smits in Belgien fotografiert ( ca.
8000 Fotos). Da viele Sammler von ihm Pflanzen bezogen haben, habe ich
auch die Pflanzen aufgeführt, bei denen offensichtlich Unstimmigkeiten
vorliegen. |
|
|
-
dahuricum
Hort.ex Correvon |
gehört zur Gattung Sempervivum, jedoch unklare
Anwendung IK
:
Sempervivum dahuricum Hort.ex Correvon in Nat. Hort. Mag., Amer. 1930, ix.
191, 194, pro syn |
-
davisii
Muirhead |
Sempervivum davisii
Muirhead
Erwin Geiger:
Türkei,
Nordost Anatolien bis Nordwest Iran,
auf Urgesteinsfelsen
an grasigen Hängen, 700 – 2300 m
kleine, moosgrüne Rosetten , 3 - 4 cm Ø
, flaumhaarig mit auffallend dunklen Spitzen ,wenige
Ausläufer mit 2 – 3 cm.
weißlich-gelbe Blüten
(mit
S. artvinense, S. furseorum and S. transcaucasicum
verwandt)

Sempervivum davisii Muirhead
[ill. ex Muirhead Notes Roy. B.G. Ed.] |
IK :
Sempervivum
davisii Muirhead, Turkish
species of Sempervivum,
in Notes
from the Royal Botanic Garden Edinburgh 29:
23 (1969)
syn.: Sempervivum
transcaucasicum subsp. davisii (Muirhead)
/
Originalbescheibung:
A S. davisii Muirhead rosulis minoribus, foliis angustioribus,
floribusque 10-meris in diametro duplo minoribus petalis brevibus
angustique (6-7 × 0.8 mm) recedit.
Type : (NE de l'Anatolie) province de Kars, 17 Km à l'W de Kagizman, au
S de la route ; pentes rocheuses, 1350 m ; Holotypus 18/VIII/1984 dans
l'herbier de F.Sorger, n° 84-62-14, Isotypi E.
Bedeutung von davisii : zu Ehren des
Botanikers P.H.Davis, Verfasser der "Flora of Turkey"
Synonyme von
Sempervivum davisii Muirhead
1. ) Sempervivum artvinense Muirhead
IK:
Sempervivum artvinense Muirhead,
Turkish species of Sempervivum,
in Notes from the Royal
Botanic Garden Edinburgh 29:
23 (1969)

Sempervivum artvinense Muirhead
[ill. ex protologo] |
2.) Sempervivum atropatanum J.Parn.
IK:
Sempervivum atropatanum J.Parn.,
A new Sempervivum species
from Iran, in Willdenowia,
Berlin, 18(2): 419-421 (1989) (pro "atropatanus")
Originalbescheibung:
Rosula 2.0-5.5 cm diam., foliis numerosis. Rami propagationis pauci,
1-3, breves, 1-3 cm longi. Folia rosulae c. 1.5 cm longa, 7 mm lata,
oblongo-elliptica, cuspidata, pilis albis et rigidis, utrinque dense et
valde breviter glanduloso-pubescentia, marginibus valde ciliatis. Caulis
florifer 10-22 cm altus. Folia caulina, c. 1.5-3.0 cm longa, 5-8 mm
lata, laxa imbricata, utrinque dense et valde breviter
glanduloso-pubescentia, marginibus valde ciliatis. Inflorescentia densa,
ramis 2-3, c. 4-7 floribus. Flores c. 2 cm diam., 10-11 partibus,
pedicellis 1-3 mm longis raro sessiles. Calyx cum receptaculo 4-5 mm
longus, pilis hispidis dense obsitus, segmenta c. 3 mm longa,
anguste-triangularia, apice purpureo. Petala expansa, anguste oblonga,
apice acuto, 9-10 mm longa, c. 1.5 mm lata, flava,
glanduloso-pubescentia (pilis 0.25 mm longis), apice pilis fasciculatis,
0.5 mm longis obsita. Stamina c. 7 mm longa, filamenta flava, inferne
glandulosa, antherae globosae. Squamae rotundatae, c. 0.5 mm longae, 0.8
mm latae. Carpella 6-7 mm longa, 1-1.5(-2) mm lata,
glanduloso-pubescentia; styli c. 1.5 mm longi, glabri, erecti vel parum
divergentes.
Type : leg. Rechinger, 18/VII/74, n° 49591, Azerbaïdjan iranien (NW de
l'Iran) occidental : rochers près d'Habashi Bala, au Nord de Quotur,
1950 m ; Holotypus à Berlin, spécimen de gauche, Isotypi à Vienne.

Sempervivum atropatanum J.Parn.
[ill. ex protologo] |
|
3.) Sempervivum brevipetalum Kit
Tan & Sorger
IK:
Sempervivum brevipetalum Kit
Tan & Sorger, Even More New Taxa from South and East Anatolia 1, in Plant
Systematics and Evolution 154(1-2):
120 (1986)
Originalbeschreibung:
A S. davisii Muirhead rosulis minoribus, foliis angustioribus,
floribusque 10-meris in diametro duplo minoribus petalis brevibus
angustique (6-7 × 0.8 mm) recedit.
Type : (NE de l'Anatolie) province de Kars, 17 Km à l'W de Kagizman, au
S de la route ; pentes rocheuses, 1350 m ; Holotypus 18/VIII/1984 dans
l'herbier de F.Sorger, n° 84-62-14, Isotypi E.
4.) Sempervivum globiferum subsp. aghricum Kit
Tan & Sorger
IK:
Sempervivum globiferum subsp. aghricum Kit
Tan & Sorger, Even More New Taxa from South and East Anatolia 1, in Plant
Systematics and Evolution 154(1-2):
121 (1986)
Originalbeschreibung:
A subsp. globifero floribus, rosulis basalibus foliisque omnibus multo
maioribus differt.
Type : NE de l'Anatolie, Province d'Agri, SW de Balik Gölü, 2700 m,
éboulis grossiers sur pentes abruptes (nb: Agri est une localité
distincte de l'Agri Dagi = Mt Ararat) ; Holotypus 05/VIII/1983 dans
l'herbier de F.Sorger n°83-37-16, Isotypi E.
5.) Sempervivum transcaucasicum subsp. aghricum (Kit
Tan & Sorger) V.V.Byalt
IK:
Sempervivum transcaucasicum subsp. aghricum (Kit
Tan & Sorger) V.V.Byalt, in Novosti
Sistematiki Vysshikh Rastenij, Moscou, 31: 121 (1998)
 |
 |
 |
18.06.2013 |
Gerad Dumont
Sempervivophilia |
18.06.2013 |
|
-
ssp. davisii var. davisii
|
Sempervivum transcaucasicum ssp.davisii var. davisii
/
(Muirhead)
Vorkommen in der Nordost Türkei / Der Name ist provisorisch
hier gibt es die 2005 neu entdeckte Naturhybride
Sempervivum
x
feigeanum
Philipp Neeff, in Kakteen
und andere Sukkulenten 56(3):
72 (2005)
Türkei, North
Anatolia, Prov. Rize, Lazistan, Kaçkar Daglari, 927 m, Yusufeli to
Sarigöl, N 40° 58', E 41° 28', 24/VII/2003, Neeff H073 ; Holotypus E.
es handelt sich um eine Kreuzung von
Sempervivum
staintonii × Sempervivum
transcaucasicum subsp.
davisii
Bilder und Beschreibung siehe Naturformen F
( x feigeanum) |
ssp.davisii var furseorum (Muirhead) |
Sempervivum davisii
ssp.davisii var furseorum IK:
Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii var. furseorum (Muirhead)
--- [combinatio et status provisorii]
Sempervivum furseorum Muirhead
Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii var. furseorum (Muirhead)
Beschreibung von Dr.
rer. nat. Philipp Neeff
Rosette (ca. 42 Blätter), offen bis mehr oder weniger
geschlossen, dunkelgrün, Ø cm Rosettenblätter, deutlich pubeszent, spitz
bis zugespitzt teils rot überlaufen 3-5mm lang, Bl. Rand meist
bewimpert ca. 7 pro mm, im Querschnitt plankonvex oder seltener bikonvex,
schmal bis breit elliptisch bis verkehrt lanzettlich, Verhältnis
Länge:Breite= (1,8-) 2,06 (-2,84), 98 Verhältnis Breite:Dicke=
(2,0-) 2,76 (-3,33), Ausläufer 3-5, 3 cm lang, Ø 2 mm, pubeszent, Junge
Rosetten Ø 1,5 cm, pubeszent Infloreszenz: Höhe 9-13 cm, 2-3
Gabeläste, pubeszent, 5-20 Blüten. Infloreszenz-Blätter elliptisch bis
eilanzettlich, pubeszent, lang (1mm) gewimpert, spitz. Blüte Ø 2,5 cm,
12-14- zählig, deutlich (1,5-3 mm) gestielt. Petalen eilanzettlich,
Sepalen, lanzettlich bis eilanzettlich, pubeszent, spitz, Länge:Breite
4:1,5mmmm, basal verwachsen, Androeceum Filamente weiß, höchstens an der
Basis einige wenige Trichome, Antheren gelb, Gynoeceum spärlich pubeszent
Bemerkung: Die Formen der niederen Bereiche bei ca. 420 m bei Ataköy sind
z.T dichter pubeszent, ferner wies der Fundort reichlich Wasser auf, so
dass die Infloreszenzen wesentlich größer und auch die Blüten wesentlich
länger gestielt waren. Ökologie: An Steinen und Felsen und im Grasland v.a
in subalpinen Lagen oberhalb 2000m. Teilweise aber auch Sippen in niederen
Bereichen zu finden, wo die Art an ein humides Mikroklima gebunden ist
 |
 |
 |
Sempervivum furseorum. Auf der Nordflanke des Haldizen
Dağları in Nordostanatolien. An der Strasse von Uzungöl nach
Çaykara nahe Ataköy in einer Höhe von 424m. Diese Art dringt bis
in tiefste Bereiche des Gebirges vor.
aus
Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff
|
Sempervivum furseorum Blüte in
Kultur /
Foto:
Gerard Dumont / Sempervivophilia |
Sempervivum furseorum im
westlichen Haldizen Dağları, an der Strasse vom Soğanlı Geçidi
nach Uzungöl in etwa 2480m Höhe.
aus
Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp N
|
 |
 |
 |
Sempervivum furseorum Muirhead
[ill. ex Muirhead Notes Roy. B.G. Rd. 1969] |
26.05.2015 |
26.05.2015 |
|
- davisii
from Agri Dag |
Lokalform
S.
davisii
from Agri Dag / Türkei / aus Sammlung Andre Smits
Die Provinz Ağrı grenzt im Osten an den Iran, im Norden an die
Provinzen Kars und Iğdır .
Der Große Ararat (Büyük Ağrı Dağ) ist mit 5137 m der
höchste Berg der Türkei. Ihm verdankt die Provinz ihren Namen. / Quelle
Wikipedia
 |
 |
27.05.2015 |
27.05.2015 |
|
- davisii
from Artvin to Ardahan
|
Lokalform
S.
davisii
from Artvin to Ardahan /
Türkei / aus Sammlung Andre Smits und sempervivum-liste.de
Erwin Geiger:
Eine Aufsammlung aus der Provinz Artvin in Nordanatolien, Türkei. Gefunden
in einer Höhenlage um 700m nahe Bridge Üzümlü. Relativ große, samtig
überzogene Rosetten in apfelgrüner Farbe mit kleinen, bräunlichen Spitzen.
Angaben von Dr. rer. nat. Philipp Neeff (Dissertation)
(Zum Anklicken) S. 91ff
 |
 |
 |
03.06.2014 |
Veronika Falkenstein 22.07.2012 |
03.06.2014 |
|
-
davisii
from
Olgunlar A
|
Lokalform
S.
davisii
from Olgunlar ( Typ A ) / Türkei / aus Sammlung Andre
Smits
Olgunlar ist ein Dorf im Bezirk Adıyaman , Provinz Adıyaman , Türkei .
 |
 |
27.05.2015 |
27.05.2015 |
|
-
davisii
from
Olgunlar B |
Lokalform
S.
davisii
from Olgunlar ( Typ B ) / Türkei / aus Sammlung Andre
Smits
Olgunlar ist ein Dorf im Bezirk Adıyaman , Provinz Adıyaman , Türkei
 |
 |
27.05.2015 |
27.05.2015 |
|
- davisii from rod Ispir to Yusufeli |
Lokalform S. davisii from road
Ispir to Yusufeli
/ aus Sammlung Andre Smits und sempervivum-liste.de Erwin Geiger : Eine Aufsammlung
aus der Provinz Rize in Nordanatolien, Lazistan, Kackar Daglari. Gefunden in
einer Höhenlage um 1700 m. / Angaben von Dr. rer. nat. Philipp Neeff
 |
 |
 |
03.06.2014 |
Veronika Falkenstein 28.05.2011 |
Erwin Geiger |
|
-
debile
|
Form von S. montanum
Linn. / auch als Cultivar S. 'Debile' im Umlauf
syn.: Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum
IK :
Sempervivum debile Schott,
Drei österreichische Semperviva, in Oesterreichisches
Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 2: 18 (1852)
Originalbeschreibung:


 |
 |
Martin Haberer 1999 |
Martin Haberer
1999 |
|
-
decoloratum |
Form
von
S.
tectorum var. tectorum Linne
syn.:
Sempervivum tectorum var. decoloratum /
A. Jordan & J. Fourreau (1868)
Originalbeschreibung:
SEMPERVIVUM DECOLORATUM, paniculae ramis brevibus, erecto-patulis, plerumque
bifidis, villosis ; floribus mediocribus (24 mm. diam.) ; petalis 13-14,
lineari-lanceolatis, acutis, albidis, roseo leviter dilutis ; staminum
filamentis a basi ad medium pilosis, antheris ovatis, roseis ; squamulis
hypogynis semiorbicularibus, approximatis ; carpellis dorso puberulis ;
rosularum plerumque grandium foliis oblongo-cuneatis, apice
angustato-contractis, longe acuminatis, glauco-viridulis, glabris, margine
breviter ciliatis, caulinis subaequaliter ovato-oblongis, acuminatis, basi
truncatis, plerumque dilute virentibus, superioribus dorso puberulis ; caule
subviridi, procero, valido, longe denseque piloso. Hab. in saxosis calcareis
Galliae orientalis : Culoz (Ain). Insigne paniculae angustatae ramis
abbreviatis, plerumque bifidis, erecto-patulis, floribus pallidissime roseis
vel subalbidis, foliis pallidis saepius colore rubello destitutis. - Flores
edit Julio (in horto).
Erstbeschreibung:
Pierre Jules Fourreau (* 1844 - 1871 ) war ein französischer Botaniker,
Schüler des Taxonomen Alexis Jordan (1814-1897). Sein botanisches Kürzel
lautet : Fourr.
und
Claude Thomas Alexis Jordan (* Lyon , 29. Oktober 1814 /+
7. Februar von 1897 ) war ein französcher Botaniker und
Systematiker, sein Herbarium galt als einer der größten in Europa
zu seiner Zeit. Sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander
 |
Sempervivum decoloratum
Jord. & Fourr. [Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]
aus Flora Europa 1868 |
 |
Sempervivum tectorum subsp.decoloratum
Naturstandort Grand Colombier 1450 m
Foto:
Gerard Dumont / Sempervivophilia |
Vorkommen in der franz. Jura
decoloratum = bezieht sich auf die Verfärbung der
Blütenblätter
IK :
Sempervivum decoloratum Jord. & Fourr. Brev. Pl. Nov. fasc. ii. 30
alle Synonyme von
Sempervivum
decoloratum Jord. & Fourr.
1.
Sempervivum rupestre [var.] decoloratum (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum rupestre [var.] decoloratum (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 131 (1901) (pro "{iota} decoloratum")
2. Sempervivum beugesiacum Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum beugesiacum Jord. & Fourr., Breviarium
Plantarum, fasc. 2: 30 (1868)
Zeichnung und Beschreibung siehe Naturformen B
3.Sempervivum rupestre [var.] beugesiacum (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum rupestre [var.] beugesiacum (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 131 (1901) (pro "{gamma} beugesiacum")
4. Sempervivum juratense Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum juratense Jord. & Fourr., Breviarium
Plantarum Novarum, fasc. 2: 28 (1868)
Bild siehe Naturformen J
5. Sempervivum rupestre [var.] juratense (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum rupestre [var.] juratense (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 130 (1901) (pro "{alpha} juratense")
6. Sempervivum rhodanicum Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr., Breviarium
Plantarum Novarum, fasc. 2: 31 (1868)
Zeichnung, Bilder und Beschreibung siehe Naturformen R
7. Sempervivum mettenianum [var.] rhodanicum (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum mettenianum [var.] rhodanicum (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 133 (1901) (pro "{epsilon} rhodanicum")
8. Sempervivum robustum Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum robustum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum
Novarum, fasc. 2: 32 (1868)
Zeichnung und Beschreibung siehe Naturformen R
9.Sempervivum mettenianum [var.] robustum (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum mettenianum [var.] robustum (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 133 (1901) (pro "{delta} robustum")
Zeichnung und Beschreibung siehe Naturformen M
10. Sempervivum praestabile Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum praestabile Jord. & Fourr., Breviarium
Plantarum Novarum, fasc. 2: 28 (1868)
11.
Sempervivum rupestre [var.] praestabile (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum rupestre
[var.] praestabile (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7:
130 (1901) (pro "{beta} praestabile")
|
-
decorum
|
= Aeonium decorum
IK :
Sempervivum decorum Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161
|
-
x degenianum |
= Form von
S. marmoreum ssp. reginae - amaliae
( Heldereich & Satori ex Boissier) Zonneveld (Succulenta 78(2):92,1999
syn.: Sempervivum ×
degenianum Domokos 1936 /
= Sempervivum
marmoreum × Sempervivum
ruthenicum
IK :
Sempervivum ×degenianum Domokos, Sempervivum tanulmányok
II, Sempervivum Studien
II, in A M. Kir.
Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise
d'Horticulture),
Budapest, vol. 2: 40 (1936)
degenianum: gewidmet dem ungarischen Botaniker A. von Degen
(1866-1934)
Originalbeschreibung:
(S. banaticum × ruthenicum). Rosulae 8-10 cm latae, expansae,
foliis iis S. banatici similibus, sed latioribus (-2 cm) brunneo-rubris,
supra et subtus dense albotomentosis.
Inflorescentia et flores quam in S. banatico, 13-15 cm meri, petala autem ex
roseo rubro striata.
Antherae pallide rosaceae vel flavidae.
Habitat inter parentes in Banatu in rupibus montis Treskovác ad pagum
Szvinica unico loco abunde.
Legit J. Domokos, 1933.
Type : leg. J. Domokos 1933, des Monts du Banat : rochers du Mt Treskovác
près du village de Szvinica.
Erwin
Geiger: Die Botaniker sind
sich noch uneins und diese Pflanze wird oft als Hybride unbekannter Eltern
angesehen. Auffallend ist das Herz der Rosetten, in der die Blätter abrupt
nach hinten gebogen sind. Eigentümliche graurosa bis olivgrüne Färbung; eher
langsam wachsend.
 |
 |
 |
Karl Adam 04.2008 |
Conny Dörig 26.08.2011 |
Karl Adam 08.2008 |
|
-x
delasoiei
|
= Form
von S. x
barbulatum Schott
syn.:
Sempervivum × barbulatum H.W. Schott (1853)
delasoiei :
gewidmet dem Botaniker G.A. de la Soie (1818-1877).
IK :
Sempervivum ×delasoiei C.B.Lehm.
& Schnittsp.., in Berichte
Offenbacher Vereins Naturkunde I:
31-37, tab. 1-2 (1860) |
-
densum |
= Form
von S. stenopetalum C.B.Lehmann &
Schnittspahn (Flora 38:18,1855)
syn.:
Sempervivum arachnoideum var. densum
IK : Sempervivum
densum C.B.Lehm. & Schnittsp. in Ber. Offenb. Ver. Naturk. i. (1860) 56
|
- densum
|
Kultivar
S. 'Densum'
/
S. densum Hort.
ex H. Correvon (1924)
|
-
dichotomum
|
Kultivar
S. 'Dichotomum'
/
S. dichotomum
Hort. ex R.L. Praeger (1932) |
- dichotomum
|
=
Aichryson laxum
IK nicht gefunden |
-
dicranocladon |
Form
von S.
tectorum var. tectorum Linne
syn.:
Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus
(1901)
IK :
Sempervivum dicranocladon Jord. & Fourr. Pl. Brev. Nov. fasc. ii. 42
/ 1868 dicranocladum =
bezieht sich auf das Erscheinungsbild des Blütenstandes "Astgabeln
auf"

Sempervivum dicranocladum Jord.
& Fourr.
[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]
Aus Flora Europa 1868 |
Originalbeschreibung: Sempervivum
dicranocladon , paniculae ampliatae, longiusculae, ramis numerosis,
subpatulis, elongatis, plerisque bifidis ramulis 8-10 floris, longe
molliterque pubescentibus ; floribus mediocribus (25-27 mm diam.) ; petalis
12-13, anguste lineari-lanceolatis, acutis, laete roseis ; staminum
filamentis purpureis, basi leviter pilosulis, antheris ovatis, obtusis,
roseis ; squamulis hypogynis brevibus, rotundatis, subcontiguis ; carpellis
dorso puberulis ; rosularum sat grandium foliis oblongis, apice
angustato-contractis, longe acuminatis, pulchre virentibus, acumine purpureo,
glabris, leviter ciliatis, caulinis oblongis, elongatis, leviter angustatis,
apice acuminatis, basi rotundata productis, pallide virentibus, superne
roseo coloratis, superioribus dorso puberulis, breviter ciliatis ; caule
roseo diluto, valido, longe piloso.
Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal.
Panicula ampla, ramosissima, ramis omnibus bifidis, floribus laete roseis,
foliis grandibus, rosulis pulchre virentibus gaudet et a praecedentibus [S.
cantalicum et S. erubescens] haud aegre distinguitur.
Erstbeschreibung:
Pierre Jules Fourreau (* 1844 - 1871 ) war ein französischer Botaniker,
Schüler des Taxonomen Alexis Jordan (1814-1897). Sein botanisches Kürzel
lautet : Fourr. / Quelle Wikipedia
und
Claude Thomas Alexis Jordan (* in Lyon , 29. Oktober 1814
/+ 7. Februar 1897 ) war ein französcher Botaniker und
Systematiker, sein Herbarium galt als einer der größten in Europa
zu seiner Zeit. Sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander
|
- dinaricum
|
Form
von
S. marmoreum
ssp. marmoreum
syn.: Sempervivum
marmoreum var. dinaricum
Soó
(1966)
IK: Sempervivum
marmoreum subsp. marmoreum var. dinaricum (Beck)
Soó,
in Acta
Botanica Acad. Sci. Hung.
12: 115 (1966)
dinaricum =
bezieht sich auf die Herkunft der Pflanzen Die Dinariden bilden den
zentralen Teil der westlichen Balkanhalbinsel. Sie grenzen im Nordwesten an
die Südostalpen, im Südosten an die Albaniden.
Originalbeschreibung:
Folia omnia
longius acuminata, angustiora, caulina utrinque copiose glandulosa pilosa.
Petala minora, 1 cm modo longa, angustissima, rosea, media parte intense
rubra; filamenta rubra; antherae aurantiacae.
{diagnosis : Sempervivum schlehanii [var.] dinaricum Beck}
 |
 |
 |
02.06.2014 |
02.06.2014 |
Sempervivum marmoreum subsp.
marmoreum var. dinaricum
Naturstandort
Turija, Croatie,
Gerard Dumont /
Sempervivophilia |
|
-
diplocyclum |
=
Aennium diplocyclum
IK :
Sempervivum diplocyclum Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161 |
-
divaricatum |
=
Aichryson
divaricatum IK :Sempervivum
divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326 |
-
divaricatum
fa. maximum |
= Aichryson
laxum
IK:Sempervivum divaricatum Lowe
Man. Fl. Mad. i. 326 |
-
divaricatum
var. politum |
= Aichryson divaricatum
IK:Sempervivum divaricatum Lowe
Man. Fl. Mad. i. 326 |
-
divaricatum
var. pubescens |
= Aichryson divaricatum
IK:Sempervivum divaricatum Lowe
Man. Fl. Mad. i. 326 |
-
divaricatum
var. punctatum |
= Aichryson punctatum
IK:Sempervivum divaricatum Lowe
Man. Fl. Mad. i. 326 |
-
divaricatum
var. subvillosum |
= Aichryson parlatorei
IK:Sempervivum divaricatum Lowe
Man. Fl. Mad. i. 326 |
-
divaricatum
var. villosum |
= Aichryson villosum
IK:Sempervivum divaricatum Lowe
Man. Fl. Mad. i. 326 |
-
dodrantale
Willd |
=
Aeonium dodrantale IK :
Sempervivum dodrantale Willd. Enum. Hort. Berol. 508. |
- doellianum
( C.B.Lehmann) |
Form von
Sempervivum arachnoideum var. arachnoideum ( doellianum)
syn.: Sempervivum arachnoideum var. doellianum (C.B.Lehm.) Jaccard
IK: Sempervivum arachnoideum var. doellianum (C.B.Lehm.) Jaccard, Catalogue
de la Flore valaisanne, in Neue Denkschr. Allg. Schweiz. Ges. Gesammten
Naturwiss. (Mem. Société suisse des Sciences naturelles), 34: I-LVI :
151-153 (1895)
doellianum = gewidmet
dem deutscher
Botaniker J.C. Döll (1808-1885) botanischer Garten Karlsruhe, erster
Sammler dieser Pflanze.
 |
 |
 |
Mai 1998 |
Martin Haberer 1999 |
27.05.2015 |
 |
 |
 |
Beatrix Bodmeier 2008 |
Anne Rahn 08.2008 |
Beatrix Bodmeier 03.09.2008 |
Erstbeschreibung:
Johann Georg Christian Lehmann (* 25. Februar 1792 in Haselau; † 12.
Februar 1860 in Hamburg) war ein deutscher Botaniker. Sein botanisches
Autorenkürzel lautet „C.B.Lehm.“.
Lehmann studierte Medizin in Kopenhagen und Göttingen und erwarb 1813
einen Doktorgrad in Medizin sowie 1814 einen Doktorgrad in Philosophie
an der Universität Jena. Er wurde 1818 Professor für Physik und
Naturgeschichte am Akademischen Gymnasium Hamburg, wo er ebenfalls die
Stellung des Oberbibliothekars inne hatte. 1821 gründete er den
Botanischen Garten in Hamburg, dessen Direktor er auch wurde. / Quelle:
wie vor |
-
dolomiticum |
S. dolomiticum
Facchini
(1855)
IK:
Sempervivum
dolomiticum Facchini,
in Zeitschr. Ferdinandeum
Tirol., Innsbruck, ser. 3, 4 : 56 (1854) ; et in Flora,
Regensburg, 37: 482 (1854)
Originalbeschreibung:
aus: Buch: Zeitschrift des
Ferdinandeums für Tirol und Vorarlberg (Dritte Folge. Fünftes Heft.)
Seite: 98


 |
 |
aus: Die
Alpenpflanzen nach der Natur gemalt / Seboth, Graf, Petrasch /
1884 / S. 45 |
|
syn.:
1.) Sempervivum tectorum [var.] dolomiticum (Facchini)
Fiori
IK: Sempervivum tectorum [var.] dolomiticum (Facchini)
Fiori, Nuova Flora
analitica d'Italia, vol. 1: 717 (1923) (pro "{epsilon}dolomiticum")
2.) ? Sempervivum tectorum var. angustifolium Leybold
IK:
Sempervivum tectorum var. angustifolium Leybold
F., in Flora 37
: 482 (1854)
3.) ? Sempervivum
oligotrichum Baker
IK:
Sempervivum oligotrichum Baker,
A Synopsis of hardy Sempervivum as
found in cultivation, in Gardeners'
Chronicle, New Ser. 12: 166 (1879)
Auf
Dolomit und Eruptivgestein vorkommend. Ähnelt montanum, aber Rosetten
dichter, Blätter spitziger, Haare an Rand und Spitze länger als auf
Blattoberseite. Blütenblätter kürzer und breiter, rosa. Rosetten 2 - 4 cm Ø
kugeliger, Blätter verkehrt-eilanzettlich, scharf zugespitzt, grün, an der
Spitze braunrot, drüsenhaarig, Rand bewimpert. Ältere Blätter außen rot, >15
mm lang, 5 mm breit. Tochterrosetten an 2 cm langen Stolonen mit Blättern.
Blütenstengel drüsig-behaart, mit lanzettlichen Blättern 5 - 15 cm hoch, 3 -
6 Blüten mit 2 cm Ø und 10 - 14 breit lanzettlichen Blütenblättern.
Hellrosa, mit dunklerem Mittelnerv. Staubgefäße purpur, behaarter
Fruchtknoten. Langsam wachsend, blühfaul, schwierig in Kultur.
Die einzige Zeit, in der
die Art gut bestimmt werden kann, ist die Blütezeit. S.
dolomiticum blüht aber nicht sehr häufig in der Natur.
Informationen von Manuel Werner:
S. dolomiticum kommt nicht nur in Südtirol vor, sondern auch in den
Provinzen Belluno und Trentin.
S. dolomiticum verändert sich in der Kultivation so sehr, dass es dort
kaum eindeutig zu erkennen ist.
Es wurde auch ein Hybrid zwischen S. dolomiticum und S. wulfenii von
Mariangela Costanzo nachgewiesen.
 |
 |
 |
27.05.2015 |
27.05.2015 |
Naturstandort Rifugio Biella
2300m,
Gerard Dumont / Sempervivophilia
|
|
-
dolomiticum × montanum |
S. dolomiticum × montanum
/ aus Sammlung Andre Smits
weiteres nicht gefunden
Manuel Werner: bisher nur in Kultur bekannt, ob er auch natürlich
vorkommt ?
 |
 |
 |
26.05.2015 |
26.05.2015 |
Veronika Falkenstein 27.08.2013 |
|
- dolomiticum x
wulfenii |
S. dolomiticum x wulfenii
Erstbeschreibung: Constanzo 2006 (in Cactus & Co. 1
(10):44-56)
Manuel Werner: Im Jahr 2003 entdeckter Mischling zwischen
S. dolomiticum und S. wulfenii, auf 1950 m, Passo di San Pellegrino (
Provinz Trentino, Italien )
Nähere Angaben und Foto in Werner, M: Hauswurz-Arten der
Alpen. Sempervivum und Jovibarba. In: Avonia 28:4 (2010), erschienen
20.01.2011" auf den Seiten 145 und 200
 |
 |
Veronika Falkenstein
15.08.2012 |
Olf Wagner 30.08.2014 |
|
- dolomiticum
from Alto Adige |
Lokalform
S.
dolomiticum
from Alto Adige / übernommen aus
sempervivum-liste.de
Aufsammlungsort: Alto Adige (Italien)
Olivier Legros: dolomiticum 2370 m Italia/Alto Adige/Trentino/Pragser
Dolomiten/Seekofel RH 3063/3
 |
Olivier Legros 24.07.2014 |
|
- dolomiticum
from Pragser Dolomiten
|
Lokalform
S.
dolomiticum
from Pragser Dolomiten / übernommen aus
sempervivum-liste.de
Aufsammlungsort: Pragser Dolomiten (Italien)
Die Pragser Dolomiten sind eine Berggruppe der Dolomiten zwischen dem
Pustertal im Norden, dem Gadertal im Südwesten und dem Höhlensteintal im
Osten. (Aus wikipedia)
 |
Rolf Volbon 04.05.2011 |
|
- dolomiticum
from Seekofel |
Lokalform
S.
dolomiticum
from Seekofelhütte / übernommen aus
sempervivum-liste.de und Sammluung Andre Smits
Aufsammlungsort: Seekofelhütte (Italien)
Erwin Geiger:
Die Heimat dieser Art erstreckt sich in Italien von den Südost Alpen nach
Südtirol und wächst dort auf Dolomit- und Basaltfelsen in etwa 1600 bis 2500
m Höhe. Die fast kugeligen Rosetten haben einen Ø von 1 – 5 cm und formen
dichte Polster. Der angebotene Klon stammt aus dem Rufugio Bella. Gefunden
bei der Seekofelhütte bei 2300 Höhenmetern.
 |
 |
 |
27.05.2015 |
Erwin Geiger 03.06.2011 |
27.05.2015 |
|
- dolomiticum
from Monte Tonale |
Lokalform
S.
dolomiticum
from Monte Tonale / aus Sammlung Andre Smits
Der Tonalepass (italienisch Passo del Tonale, deutsch veraltet: Tunölpass)
ist ein 1884 m .hoher Alpenpass in Italien, etwa auf halber Luftlinie
zwischen Trient und der Berninagruppe (Grenze zur Schweiz). In der Nähe
liegt der Gipfel Monte Tonale / Quelle: Wikipdia
 |
 |
03.06.2014 |
03.06.2014 |
|
|
|
-
domesticum
|
=
Aichryson × aizoides var. domesticum
(R.L. Praeger) E.C. Nelson (1994)
IK:
Sempervivum domesticum Praeger in Journ. Bot. 1927, lxv. 212
|
-
dominii
|
Form
von S. pumilum M. von
Bieberstein ( Fl. Taur..-Caucas.. 1:381,1808) / im Kaukasus Bezirk
Terskij obrug;
/ aus Sammlung Andre Smits IK :
Sempervivum dominii R.
Konop & K. Konopova, New from Russia, in Houslekes,
Journal of the Sempervivum Society 15(1):
4-11 (1984)
dominii : gewidmet dem tschechischen Botaniker Karel
Domin (1882-1952).
Originalbeschreibung:
Sempervivum dominii Konop et Konopova, sp. nova
Sempervivum pumilum M.-Bieb., quod speciei nostrae novae proximum, rosulia
minoribus, surculis brevioribus, cautibus humilioribus, inflorescentiis
paucifloris, minoribus, ramis brevioribus, petalis pubescentibus, alia modo
coloratis bene differt.
Rosulae apertae, aggregatae, 2-3 cm in diam., foliis centra densis, extus
laxiusculis formatae. Folia rosularum clare viridia, basi pallidiora,
oblanceolata, apice mucronulata sed obtusiuscula, c. 10 mm longa, 3.5 mm
lata, 1.5 mm crasse, supra planiuscula, subtus convexa, utraque facie dense
glanduloso-puberula, margine ciliis inaequalibus, glandulosis, ad apicem
folii usque 35 µm crassis instructa.
Surculi tenues, fusci, usque 3 cm longi, glanduloso-puberuli, laxe foliosi
foliis cito emarcidis, late lanceolatis, parvis, dense glanduloso-puberulis,
margine glanduloso-ciliatis (ciliae ad apicem folii ceteris crassiores).
Caulis 12-15 cm altus, rectus, dense glanduloso-puberulus. Folia caulina
erecta, deltoideo-lanceolata, acuta, c. 12 mm longa, 5 mm lata, 2 mm crassa,
utraque facie et margine glanduloso-puberula, viridi-rosea, ad apicem
manifeste rosea (ciliae ad margines laterales 2.3× tenuiores quam ad apicem
folii).
Inflorescentia 12-18-flora, 5-7cm diam, ramis 3, dense glandulose-puberulis,
usque 5 cm longis. Alabastra ovata. Flores sessiles, 10-11-meri, 16-18 mm
diam. Bracteae lineari-oblancealatae, acuminatae, c. 6×1 mm magnae, totae
vel saltem ad apicem rubrae, glanduloso-puberulae. Calyx dense
glanduloso-puberulus, 5 mm longus, in segmenta 10-11 divisus. Calycis
segmenta ad dimidium coalita, rubra, late lanceolata, apice obtusa, extus
dense, intus sparse glanduloso-puberula. Petala pallide rosea, stria media
virida praedita, alba-marginata, basi albida et lineis longitudinalibus
roseis ornata, linearilanceolata, acuta, ad apicem recurvata, c. 8 × 1 mm
magna, extus et ad margines glanduloso-puberula (ciliae ad apicem petali
ceteris 2-3× crassiores), intus glabrescentia. Stamina 20-22, c. 4 mm longa.
Filamenta carminea, basi pallidiora, in dimidio inferiore
glanduloso-puberula, ceterum glabra. Antherae late ovatae, pallide purpureae.
Carpella c. 3.5 mm longa, dense glandulosa-puberula, viridia. Styli erecti,
in dimidia superiore glabri, carminei. Squamae hypogynae obtusate quadratae.
Typus: Caucasus, distr. Terskij obrug: infra glaciem in valle ad ripam
sinistram rivuli Irik, c. 2700 m s.m., legit 26.6.1981 Jaroslav Jasa; planta
in horto in urbe Praha 1983 culta, in Herbario PR conservatur. PR -
Department of Botany, Nat. Museum - Praha.
Locus alternus: in declivi lapidoso boreali montis Ceget in valle rivuli
Baksan, 2800 m s.m., J. Jasa 27.6.1981.

Sempervivum dominii Konop
& Konopova
A. Feuille rosulante. B. Feuille caulinaire. C. Bractée. D&E. Pétale.
F. Carpelle.
[ill. ex protologo]
|
|
-
dominii from
Teberda-Dombai között |
Form
von S. pumilum M. von
Bieberstein ( Fl. Taur..-Caucas.. 1:381,1808) / im Kaukasus Bezirk
Terskij obrug;
Lokalform
S.dominii
from
Teberda-Dombai között
/
1600 m, Kaukasus, Rußland
 |
Olivier Legros / 16.08.2008 |
|
- dumosum
|
=
Aichryson dumosum Lowe
IK : Sempervivum
dumosum Lowe Man. Fl. Mad. i. 328. |
dzhavachischvilii
|
S. dzhavachischvilii
M.Z. Gurgenidze (1969)
/ aus Sammlung Andre Smits
Vorkommen: Russland,
östlicher Kaukasus, kompakte Rosetten, Blätter spitz und dunkelgrün
,flaumhaarig, Rückseiten leicht purpur,
Blüten rosa mit weißem Rand.
IK:
Sempervivum dzhavachischvilii Gurgen.,
Generis Sempervivum species
novae e Caucaso /
New species of the genus Sempervivum
from
the Caucasus, in Notul.
Syst. Geogr. Inst. Bot. Thbiliss.,
(Tbilissi, Géorgie) fasc. 27: 32-39 (1969)
Name:
dzhavachischvilii" : benannt
nach dem Sammler Mr. A. Dzhavachischvili.

Sempervivum dzhavachischvilii Gurgen.
1. Pétale. 2. Sépales. 3. Etamines. 4. Carpelle.
[ill. ex protologo] |
Originalbeschreibung:
Planta
perennis; 7-10(12) cm alta; caulis pilis glandulosis inaequilongis tectus.
Folia rosulantia rosulas 3?5 cm in diam. formantia, lanceolata, apice
acuminata, atroviridia, extus vix purpurea ad apicem atro-purpurea, 1,5-3,8
cm longa, saepe apice inflexo, utrinque pilis glandulosis brevibus vestita,
caulina lanceolata, medio saepe vix angustata, basi lata, ad apicem sensim
angustata, utrinque glanduloso-pilosa. Inflorescentia corymboso-umbellata,
20-25-flora, ramis pilis glandulosis inaequilongis tectis, pedicellis
inaequilongis (0,5-1 cm longis), glanduloso-pilosis, floribus 2-2,3 cm in
diam. 11-meris, calyce poculiformi, sepalis lineari-lanceolatis, sursum
acuminatis, apice purpureis, extus pilis glandulosis inaequilongis tectis,
intus a medio tantum breviter pubescentibus, petalis 1,3 cm longis, 2,5 mm
latis, lineari-lanceolatis, sursum sensim acuminatis, incurvatis, intense
purpureis, vix roseis, albo-marginatis, extus et margine pilis glandulosis
intense purpureis vestitis, intus glabris, nitidis. Stamina 6,5-7,5 mm longa,
filamentis atropurpureis, basi incrassatis, ad partem quartam
glanduloso-pilosis, antheris oblongis, apice interdum cuspidatis, pallide
purpureis, vix aurantiacis, carpellis 6,5 mm longis, viridibus,
glanduloso-pilosis. Stylus pallide purpureus, glaber, squamis hypogynis
quadrangularibus, medio saepe emarginatis.
{diagnose telle que reproduite dans Houselekes 11(3): 77}
Type : leg. A. Dzhavachischvili, 15/VII/1953, près de Gunib, Daghestan.
 |
 |
 |
27.05.2015 |
27.05.2015 |
03.06.2014 |
 |
 |
 |
Sally & Howard Wills
10.08.2002 |
Veronika Falkenstein
14.08.2007 |
Beatrix Bodmeier 14.04.2009 |
|
|
|
|
|