T

Sempervivum  Arten

   

Stand März 2018

Register  Pflanzennamen und Synonyme    

   
   
 

 verwendet wird die Klassifikation von  Henk 't Hart und Bert Bleij & B.Zonneveld  1998

   
 

gültiger Name  ist blau hinterlegt

   
 

 IK = Index Kewensis Publication Report

   
 

Hinweis: Bei den Bildern ohne Autorenangabe handelt es sich um Bilder, die von mir aufgenommen wurden. In den letzten 5 Jahren habe ich fast die komplette Sammlung  von Andre Smits in Belgien fotografiert ( ca. 8000 Fotos). Da viele Sammler von ihm Pflanzen bezogen haben, habe ich auch die Pflanzen aufgeführt, bei denen offensichtlich Unstimmigkeiten vorliegen.

   
-tabulaeforme = Aeonium tabulaeforme 

IK: Sempervivum tabulaeforme Haw. Suppl. Pl. Succ. 69

-tataricum S. tataricum (unidentifizierte Art) könnte sich auch um einen Kultivar handeln 

Kein Eintrag im "Eggli" (Eggli, Urs (Hrsg): Sukkulentenlexikon, Bd.4, 2003)

kein Eintrag Gerard Dumont

 
In Martin Haberers Sammlung als: S. marmoreum ssp. tataricum

Bei E. Geiger als: S. sp. tataricum (unidentifizierte Art)

Erwin Geiger:  eine sehr attraktive Pflanze mit leuchtend roten Blatträndern und -spitzen mit etwas längeren Stolonen!

übernommen aus sempervivum-liste.de

Karl Adam 04.2008 V. Falkenstein 04.2009 Karl Adam 08.2008
- tatrense Form von Sempervivum globiferum ssp.tatrense  (L.) 't Hart & Bleij 

Sempervivum tatrense Domin 

IK:Sempervivum tatrense Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 127 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 20 (1932-33)

syn. Sempervivum tatrense Domin

1.) Jovibarba globifera subsp. tatrensis (Domin) Letz
IK: Jovibarba globifera subsp. tatrensis (Domin) Letz, Vybrané Problémy Taxonomickej Diferenciácie rodov Sempervivum a Jovibarba v Európe, Prírodovedecká fakulta Univerzity Komenského, Thèse Bratislava : 184 pp. (1998)

2.) Jovibarba hirta subsp. glabrescens var. tatrensis (Domin) Soó
IK: Jovibarba hirta subsp. glabrescens var. tatrensis (Domin) Soó, Systematisch-nomenklatorische Bemerkungen zur Flora Mitteleuropas mit Beziehungen zur südosteuro païschen Flora, in Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Berlin 83(3): 174 (1972)

3.) Jovibarba hirta subsp. tatrensis (Domin) Á.Löve & D.Löve
IK: Jovibarba hirta subsp. tatrensis (Domin) Á.Löve & D.Löve, Some nomenclatural changes in the European Flora II, subspecific categories, in Bot. Notis. 114, 1: 53 (1961)

4.) Jovibarba hirta var. tatrensis (Domin) Konop & Bendak
IK: Jovibarba hirta var. tatrensis (Domin) Konop & Bendak, in Skalnicky (Rock Garden Plants), Bulletin du Rock Garden Club de Prague, (11)1: 33 (1981)

02.06.2013 02.06.2013

5.) Sempervivum hirtum subsp. tatrense (Domin) Dostal
IK: Sempervivum hirtum subsp. tatrense (Domin) Dostal, Kvetana CSR, Flora of Czechoslovakia, vol. 2: 537 (1950)

6.) Sempervivum hirtum var. tatrense (Domin) Pawlowska
IK: Sempervivum hirtum var. tatrense (Domin) Pawlowska in Szafer W. & Pawlowsky B. (eds), Flora Polska, vol. 7: 294 (1955)

7.) Sempervivum soboliferum subsp. preissianum var. tatrense (Domin) Pawlowska
IK: Sempervivum soboliferum subsp. preissianum var. tatrense (Domin) Pawlowska in Szafer W. & Pawlowsky B. (eds), Flora Polska, vol. 7: 48 (1955)

8.) Sempervivum hirtum var. transsylvanicum Andrae
IK: Sempervivum hirtum var. transsylvanicum Andrae, Beiträge zur Kenntniss der Flora des südlichen Banates, der banater Militärgrenze und Siebenbürgens, in Botanische Zeitung, Berlin, 11: 472 (1853)

9.) Sempervivum preissianum f. minus Domin
IK: Sempervivum preissianum f. minus Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 22 (1932-33)
Lokalformen

Sempervivum tectorm

bitte hier klicken  

  Übersicht über die Reihenfolge der nachstehend behandelten Formen

Sempervivum tectorum L.   

Sempervivum rupestre Rouy & E.G.Camus
                   syn.: S. tectorum subsp. rupestre Rouy & E.G.Camus
                           Sedum tectorum (L.) Scop.
                           S.albidum C.B.Lehm. & Schnittsp.
                           S. aureggii Lurani ex Correvon
                           S. majus Necker   
ssp. alpinum (Griseb. & Schenk) Arcangeli
                          var. tirolense Sündermann ex Köhlein
ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) Rouy & E.G.CamusSempervivum tectorum var.   arvernense (Lecoq & Lamotte) Zonn.
                 syn.:  S. cantalicum Jord. & Fourr.
                           S. arvernense [var.] cantalicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                           S. cebennense Lamotte
                           S. guillemotii [var.] cebennense (Lamotte) Rouy & E.G.Camus
                           S. tectorum subsp. cebennense (Lamotte) Bellia & Andrade
                           S. chassagnei Charb.
                           S. collinum Jord. & Fourr.
                           S. arvernense [var.] collinum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                           S. constrictum Jord. & Fourr.
                           S. arvernense [var.] constrictum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                           S. corymbosum Jord. & Fourr.
                           S. arvernense [var.] corymbosum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                           S. dicranocladum Jord. & Fourr.
                           S. dicranocladon auct.
                           S. arvernense [var.] dicranocladum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                           S. erubescens Jord. & Fourr.
                           S. arvernense [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus
                           S. latiusculum Charb.
                           S. leptocephalum Charb.
                           S. leptopetalum Jord. & Fourr.
                           S. arvernense [var.] leptopetalum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                           S. lesurinum Lamotte
                           S. arvernense var. lesurinum Lamotte
                           S. arvernense [var.] lesurinum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus
                           S. reflexifolium Charb.
                           S. vellavum Lamotte
                           S. vellarum auct.
                           S. arvernense var. vellavum Lamotte
ssp. atlanticum Ball
ssp. boutignyanum (Billot & Gren.)

                         Sempervivum tectorum var. boutignyanum (Billot & Gren.) H.Jacobsen Rouy & E.G.Camus
                syn.:  S. arvernense subsp. boutignyanum (Billot & Gren.) Nyman
                         S. arvernense var. boutignyanum (Billot & Gren.) Coste
                         S. arvernense f. boutignyanum (Billot & Gren.) Rouy & E.G.Camus 
                         S. boutignyanum [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus
                         S. adoxum Jord. & Fourr.
                         S. boutignyanum [var.] adoxum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                         S. andreanum Wale
                         S. tectorum var. andreanum (Wale) de Bolos & Vigo
                         S. pallescens Jord. & Fourr.
                         S. boutignyanum [var.] pallescens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                         S. tectorum subsp. boutignyanum f. pallescens (Jord. & Fourr.)
                         S. tectorum subsp. pallescens (Jord. & Fourr.) Bellia & Andrade
                         S. pyrenaicum Lamotte
                         S. pyrenaicum Jord. & Fourr. (non Lamotte)
                         S. arvernense var. pyrenaicum Lamotte
                         S. breviramum Jeanb. & Timb.-Lagr. (non Jord. & Fourr.)
                         S. boutignyanum [var.] jordanianum Rouy & E.G.Camus
                         S. tectorum subsp. boutignyanum f. jordanianum (Rouy & E.G.Camus)
                         S. trifurcum Jord. & Fourr.
   f. jordanianum (Rouy & E.G.Camus) H.Jacobsen
   f. pallescens (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen
ssp. calcareum (Jord.) Rouy & E.G.Camus
ssp. caucasicum (Ruprecht) A.Berger
ssp. cebennense (Lamotte) Bellia & Andrade
ssp. decoloratum (Jord. & Fourr.) ---Sempervivum rupestre [var.] decoloratum (Jord. & Fourr.) Rouy &
                  syn.: S. beugesiacum Jord. & Fourr.
                          S. rupestre [var.] beugesiacum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                          S. juratense Jord. & Fourr.
                          S. rupestre [var.] juratense (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                          S. rhodanicum Jord. & Fourr.
                          S. mettenianum [var.] rhodanicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                          S. robustum Jord. & Fourr.
                          S. mettenianum [var.] robustum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                          S. praestabile Jord. & Fourr.
                          S. rupestre [var.] praestabile (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
ssp. eutectorum Dostal
ssp. eu-tectorum Wettst. ex Fournier
ssp. glaucum (Ten.) H.Jacobsen
ssp. italicum (Ricci)                 
ssp. lainzii Fern.Casas
ssp. lamottei (Boreau) H.Jacobsen
ssp. marmoreum (Griseb.) Maire & Petitm. ex I.Hagemann
ssp. mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) H.Jacobsen
ssp. montanum (L.) Bonnier
ssp. pallescens (Jord. & Fourr.) Bellia & Andrade
ssp. reginae-amaliae (Heldr. & Guic.) Maire & Petitm.
ssp. rupestre Rouy & E.G.Camus
ssp. schottii (Baker) Wettst. ex Hayek
ssp.tectorum                                                                                                                                                            
                syn.: S. alpinum Griseb. & Schenk
                        S. tectorum var. alpinum (Griseb. & Schenk) Bonnier
                        S. tectorum subsp. alpinum (Griseb. & Schenk) Arcangeli
                        S. tectorum subsp. alpinum var. tirolense Sündermann ex Köhlein
                        S. ambiguum Lamotte
                        S. ambiguum [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus
                        S. laetevirens Jord. & Fourr.
                        S. ambiguum [var.] laetevirens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                        S. piedoyanum Correvon
                        S. tectorum subsp. eutectorum Dostal
                        S. tectorum subsp. eu-tectorum Wettst. ex Fournier
                        S. eu-tectorum Wettst. ex Fournier
                        S. tectorum var. rubescens Voss ex H.Jacobsen
                        S. tectorum subsp. tectorum var. rubescens (Voss) H.Jacobsen
                        S. verlotii Lamotte
                        S. tectorum subsp. verlotii (Lamotte) Bellia & Andrade
                        S. verlotii [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus
   var. acuminatum (Schott) Fiori
   var. glaucum (Ten.) Dalla Torre & Sarnth.

                      syn.:  S. tectorum subsp. glaucum (Ten.) H.Jacobsen            
                               S. tectorum var. glaucum (Ten.) Praeger

                               S. breviramum Jord. & Fourr.

                               S. rupestre [var.] breviramum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

                               S. brevistylum Lamotte

                               S. rupestre [var.] brevistylum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

                               S. maitrei Lamotte/  Typ vom Kleinen St. Bernhard

                               S. pallidum Jord. & Fourr.

                               S. mettenianum [var.] pallidum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

                               Svalidum Jord. & Fourr.

                               S. mettenianum [var.] validum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

                               Smodestum Jord. & Fourr.

                              S. verlotii [var.] modestum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

                              S. monticolum Jord. & Fourr. (non Lamotte)

                             S. obovatum Jord. & Fourr.

                             Srigidum Jord. & Fourr.

                               S. sabaudum Jord. & Fourr.

                             S. ambiguum [var.] sabaudum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

                             S. seusanum Jord. & Fourr.

                            S. mettenianum [var.] seusanum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

                            Ssaxosum Jord. & Fourr.

                            S. violascens Jord. & Fourr.

                           S. rupestre [var.] violascens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

                           S. tectorum var. violascens (Jord. & Fourr.) Voss ex H.Jacobsen

                           S. tectorum subsp. tectorum var. violascens (Voss) H.Jacobsen

   var. lamottei (Boreau) H.Jacobsen

                syn.:  S. mettenianum [var.] lamottei (Boreau) Rouy & E.G.Camus

                              S. celsicaule Jord. & Fourr.


   var. minutum (Kunze) Willk. & Lange ex H.Jacobsen
   var. murale (Boreau) ---
   var. rhenanum Hegi & Schmid ex Hayek
   var. rubescens (Voss) H.Jacobsen
   var. tectorum    

           syn.: S. affine Lamotte
                   S. rupestre [var.] affine (Lamotte) Rouy & E.G.Camus
                   S. brachiatum Lamotte
                   S. rupestre [var.] brachiatum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus
                   S. compactum Lamotte
                   S. fuscum C.B.Lehm. & Schnittsp.
                   S. luxurians Jord. & Fourr.
                   S. mettenianum [var.] luxurians (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                   S. mettenianum C.B.Lehm. & Schnittsp.
                   S. tectorum subsp. mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) H.Jacobsen
                   S. tectorum [var.] mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Fiori
                   S. parvulum Jord. & Fourr.
                   S. verlotii [var.] parvulum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
                   S. tectorum [var.] pilosum Ugolini ex Fiori
                   S. tectorum subsp. tectorum var. rhenanum Hegi & Schmid
                   S. rhenanum (Hegi & Schmid) Lawalrée
                   S. royanum Correvon
                   S. speciosum Lamotte
                   S. rupestre [var.] speciosum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus
       f. guillemotii (Lamotte) ---
       f. tectorum var. violascens (Voss) H.Jacobsen
ssp. verlotii (Lamotte) Bellia & Andrade
      var. alpinum (Griseb. & Schenk) Bonnier
      var. andreanum (Wale) de Bolos & Vigo
      var. angustifolium Leybold
      var. arvernense (Lecoq & Lamotte) Zonn.
      var. atlanticum (Ball) Hook.f. & Ball
      var. boutignyanum (Billot & Gren.) Rouy & E.G.Camus ex Jovet & Vilmorin
      var. calcareum (Jord.) Cariot & St.-Lag.
      var. caucasicum (Ruprecht) H.Jacobsen
     [var.] dolomiticum (Facchini) Fiori
     var. glaucum (Ten.) Praeger
     var. italicum (Ricci) Zonn.
     [var.] marmoreum (Griseb.) Boiss.
     [var.] mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Fiori
     [var.] minutum Kunze ex Willk.
     var. minimum (Timb.-Lagr.) Bonnier
     var. minutum Kunze
     [var.] normale Schur
     [var.] pilosum Ugolini ex Fiori
     var. rubescens Voss ex H.Jacobsen
     [var.] typicum Fiori
     var. violascens (Jord. & Fourr.) Voss ex H.Jacobsen
     f. minutum (Kunze) M.C.Sm.

- tectorum Sempervivum tectorum Linne 1753  

Vorkommen: Berge in West, Zentral und Süd Europa (von den Pyrenäen bis in die Südost Alpen und die Süd Appenninen); häufig kultiviert und von Skandinavien bis Irland quer durch Europa sowie im Kaukasus und Iran verwildert.
Rosetten (3-) 5 – 7 (-20) cm Ø, gewöhnlich gross, offen; Ausläufer kräftig, bis 4 cm, jung spärlich beblättert , Blütenstände
kräftig, 20 - 50 cm, Blüte trübrosa oder purpurn

Leonhart Fuchs, New Kreüterbuch, 1543

Leonhart Fuchs, New Kreüterbuch, 1543

Leonhart Fuchs, New Kreüterbuch, 1543    Von Haußwurtz. Cap. X., Abb. XVII.

Namen.   Haußwurtz nent ma auch Donderbar / darumb das man vermeynet wo das kraut auff einem hauß wachse / da moege das wetter keinen schaden thuon / noch der blitz vnnd donder darin schlagen. In Griechischer spraach würdt es genent Aizoum / in Lateinischer Sedum vnd Semperuiuum / derhalben das es allwegen sommer vunnd Winter gruen bleibt / vnd von keinem wetter verseert würt. Diser nam ist in den Apotecken bliben.   /    Statt irer wachsung.     Die groß Haußwurtz wechst auff den heüsern / vnd allten mauren / taechern / vnd hohen gebirgen. ...Zeit. Die groß Haußwurtz blüet im Brachmonat vnd Hewmonat

              aus Deutschlands Flora in Abbildungen  

          Johann Georg Sturm ( Zeichner Jacob Sturm )

                                                1796

          aus Bilder ur Nordens Flora

               Carl Axel Magnus Lindman:

                           1901

Wie kam Sempervivum zu den vielen deutschen Namen, die etwas mit dem Haus, dem Dach oder dem Wetter zu tun haben? Zum Beispiel: Dachwurz   / Donnerwurz / Hauswurz / Donnerbart / Donnerlauch / Wetterwurz / Wetterkraut  Aus dem 9. Jahrhundert n. Chr. ist uns die sogenannte „Landgüterverordnung“ ( Capitulare de villis) erhalten geblieben, die von Karl dem Großen oder dessen Sohn Ludwig dem Frommen stammen soll. Der Anfang der Verordnung scheint von Karl dem Großen zu sein, der Sohn dürfte sie dann ausgebaut haben. In dieser Verordnung werden unter anderem  72 Pflanzen aufgezählt, deren Anbau und Pflege angeordnet wird. Die Verordnung schließt die Aufzählung mit dem Satz: "Et ille hortulanus habeat super domum suam Jovis barbam. / und der Landmann hat auf seinem Hause die Hauswurz zu haben.“ Nach Auffassung der damaligen Zeit schützt die auf dem Dach gepflanzte Sempervivum- pflanze vor dem Einschlagen eines Blitzes. So wurde aus einer ehemaligen Gebirgspflanze, eine Staude, die fast über ganz Europa verbreitet ist. Noch heute findet man auf  einigen alten Häusern oder Torbögen Sempervivumpolster, die schon 100 und mehr Jahre alt sind.                  

 Ein alter Torbogen mit Sempervivum tectorum bewachsen.

  Bild: aus Meine Grüne Welt / Ausgabe 7/2001

Eine extrem variable Art. Sie wurde in zahlreiche Taxa aufgesplittert und verschiedene Autoren haben eine große Zahl von Unterarten und Varietäten anerkannt.

IK: Sempervivum tectorum Linn. Sp. Pl. 464

Nachfolgend eine der ältesten Schriften über die Heilwirkung von Sempervivum ( 1 Jahrhundert vor Christi )
Cap. 88 (89). Grosse Haus—
Notiosll), die Propheten Paronychia, Chrysitis, die Römer Ceriocussial'),
Arzneimittellehre des Dioskurides /  Kommentierte Übersetzung von Dioskurides  Arzneimittelbuch (1. Jh. vor Chr.) in die deutsche Sprache. Übersetzt und mit Erklärungen versehen von Prof. Dr. J. Berendes (1902)
Karl Adam 04.2008 Martin Haberer 1999 Karl Adam 09.2008

Synonyme von Sempervivum tectorum :

1.) Sempervivum rupestre Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 130 (1901)

 

2.) Sempervivum tectorum subsp. rupestre Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum tectorum subsp. rupestre Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 130 (1901)

 

3.) Sempervivum albidum C.B.Lehm. & Schnittsp.

IK:  Sempervivum albidum C.B.Lehm. & Schnittsp., Uber die im freien in den deutschen Gärten vorkommenden Arten der Gattung Sempervivum, in Flora, Regensburg, 38(1-2): 4 (1855)

 

jetzt zu = S. x comollii Rota ( Prosp. Fl. Bergamo, 100, 1853 / Hybride aus S. tectorum x S. wulfenii /

 

Originalbeschreibung  und Bilder Naturformen A  - Sempervivum albidum

 

4.) Sempervivum aureggii Lurani ex Correvon

es handelt sich um einen einfachen Klon von S.tectorum ohne gärtnerische Bedeutung

IK: Sempervivum aureggii Lurani ex Correvon, Les Joubarbes : 36 (1924)

02.06.2014 02.06.2014 Veronika Falkenstein 14.07.2013

5.) Sempervivum majus Necke

IK: Sempervivum majus Necker, Deliciae Gallo-belgicae 1: 213 (1768)

- tectorum  ssp. alpinum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( ssp. alpinum )

Sempervivum tectorum ssp. alpinum (Griseb. & Schenk) Arcangeli

syn.: Sempervivum alpinum Griseb. & Schenk  

IK:Sempervivum tectorum subsp. alpinum (Griseb. & Schenk) Arcangeli, Compendio della Flora Italiana, ed. 2: 564 (1894)Vorkommen: Hautes-Alpes, Mont-Vizo

syn.: Sempervivum tectorum var. alpinum (Grisebach & Schenk) R.L. Praeger (1932)

IK: Sempervivum alpinum Griseb. & Schenk in Linnaea, xxv. (1852) 600

Vorkommen in den Zentralalpen  / Schweiz / Engadin

Originalbeschreibung in lateinisch: Sempervivum alpinum (Stegozoon) foliis rosularum glabris margine ciliatis, breviter acutis, caulinis oblongo-lanceolatis acuminatis margine pilis septatis ciliatis, subtus sparse pilosis, petalis 12 stellato-expansis lineari-lanceolatis glanduloso-ciliatis purpurascentibus stria dorsali obscuriori calycis foliola triplo superantibus, staminibus a medio versus basin dilatatis, staminodiis brevissimis glanduliformibus. Species, ut videtur, in alpinis Europae mediae divulgata differt a proximo S. Funkii Braun foliis rosularum glabris (nec glanduloso-pubescentibus, vix conspicue ciliatis) et staminodiis, a S. tectorum L., cui habitu proxima, pubescentia foliorum caulinorum, petalis calycis foliola triplo (nec duplo) superantibus, margine ciliatis (nec glanduloso—pubescentibus). In S. Funkii Braun stamina versus basin dilatata, nec teretia, ut cl. Koch vult.
Helvetia orientalis: in glareosis schistosis vallis Engadin inter St. Maurice et Silva plana sub finem mensis Augusti florens, 5400'! Exstant specimina a Grisebach in Pyrenaeis lecta prope Cauterets et ad Lacum Séculejo (S. Funckii Spruce it. pyren. ex loc. natal.) et in herb. Schenk e valle Panteba prope Veronam (Bracht.).
Type : d'Engadine (Suisse), entre St-Maurice et Silva plana, 5400 pieds

Erstbeschreibung: Heinrich August Rudolf Grisebach (* 17. April 1814 in Hannover; † 9. Mai 1879 in Göttingen) war ein deutscher Botaniker und Hochschullehrer. Er gilt als Begründer der Pflanzengeographie als eigenständige wissenschaftliche Disziplin. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Griseb.“.
Grisebach studierte ab 1832 Medizin und Botanik an der Universität Göttingen, ab 1834 an der Universität Berlin, wo er 1836 zum Dr. med. promoviert wurde. Ab 1837 war er Privatdozent, für Botanik, ab 1841 außerordentlicher Professor für allgemeine Naturgeschichte an der Universität Göttingen. 1847 wurde er dort ordentlicher Professor und Direktor des Botanischen Gartens.
Zwischen 1839 und 1850 unternahm Grisebach mehrere Forschungsreisen durch Europa. 1838 veröffentlichte er die grundlegende Arbeit „Über den Einfluß des Klimas auf die Begrenzung der natürlichen Floren“. Darin steht der später berühmt gewordene Satz: „Ich möchte eine Gruppe von Pflanzen, die einen abgeschlossenen physiognomischen Charakter trägt, wie eine Wiese, einen Wald und dergleichen, eine pflanzengeographische Formation nennen“. Sein klassisches Buch „Vegetation der Erde nach ihrer klimatischen Anordnung“ (1. Aufl. 1872, 2. Aufl. 1884) stellt eine erste globale Übersicht der Vegetationsdecke mit einer Vegetationskarte dar. / Quelle Wikipedia

August Joseph Schenk (* 17. April 1815 in Hallein; † 1891 in München) war ein deutscher Botaniker und Paläontologe. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Schenk“.
Schenk studierte in München, Erlangen, Wien und Berlin Naturwissenschaft und Medizin, habilitierte sich 1841 als Privatdozent für Botanik zuerst in München, dann in Würzburg; dort wurde er 1845 Professor der Botanik. 1868 folgte er einem Ruf an die Universität Leipzig, wo er auch den Botanischen Garten leitete. 1887 trat er in den Ruhestand. / Quelle Wikipedia

nachfolgend Lokalform  S. alpinum from Strelapass 
Der Strelapass (2352 m ü. M.) im Kanton Graubünden / Schweiz verbindet Davos mit Sapün / Langwies im Schanfigg. 

27.05.2015 27.05.2015 Martin Haberer 1999
- tectorum  ssp. alpinum  var. tirolense Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753  (  subsp. alpinum var. tirolense )

Sempervivum tectorum subsp. alpinum var. tirolense Sündermann ex Köhlein  / Nach Auskunft von F. Köhlein (  Kontakt Manuel Werner ) ist der Name von Sündermann sen.( Staudengärtner in Deutschland) in einem Artikel verwendet worden. Die genaue Stelle  der Veröffentlichung ist aber nicht mehr bekannt.

IK: Sempervivum tectorum subsp. alpinum var. tirolense Sündermann 1935 ex Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 77 (1977)

 
Aus  " Hortus Eystettensis" (der Garten von Eichstaedt), 1613.

 Sempervivum tectorum als   Sedum vulgare

Herkunft nicht mehr bekannt
tPitr Srdlltcr *110
Blackwellisches Kräuterbuch  Nürnberg von 1757 
- tectorum  ssp.   arvernense Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) Rouy & E.G.Camus

syn.: Sempervivum arvernense Lecoq & Lamotte 

IK: Sempervivum tectorum subsp. arvernense (Lecoq & Lamotte) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 135 (1901)

 

Sempervivum tectorum subsp. arvernense

Naturstandort , Puy Chavaroche 1600 m

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

27.05.2015 27.05.2015

alle Synonyme von  Sempervivum tectorum ssp. arvernense 

 

1.) Sempervivum cantalicum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum cantalicum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 41 (1868)

 

mittelgroße, spitze grüne Rosetten, lilarosa Blüte

 

Originalbeschreibung in lateinisch: SEMPERVIVUM CANTALICUM, paniculae breviusculae ramis erecto-patulis, plerumque simplicibus, 9-10 floris, breviter villosis ; floribus mediocribus (22-25 mm. diam.) ; petalis 11-12, lineari-lanceolatis, dilute roseis ; staminum filamentis purpureis, usque ad apicem pilosulis, antheris ovatis, obtusis, pilo brevi terminatis, aurantiacis ; squamulis hypogynis rotundatis, breviusculis, sat approximatis, albidis ; carpellis dorso glabris ; rosularum mediocrium foliis oblongis, apice subcontractis, longiuscule acuminatis, luteo-virentibus acumine purpureo, glabris, ciliatis, caulinis oblongis, superne sensim angustatis, apice acuminatis acumine purpureo, virentibus vel passim erubescentibus, omnibus dorso puberulis, longe ciliatis ; caule viridulo, roseo colorato, rigido, piloso.Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal. Planta tribus praecedentibus [S. pallescens, S. adoxum et S. trifurcum] robustior, procerior, foliis purpureo insigniter maculatis pulchre virentibus conspicua.

Sempervivum cantalicum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

 

aus Flora Europa 1868

 

alle Veronika Falkenstein 24.07.2015 24.07.2015 15.08.2012

2.) Sempervivum arvernense [var.] cantalicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK:
Sempervivum arvernense 
[var.] cantalicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 136 (1901) (pro "{delta}cantalicum")

 

3.) Sempervivum cebennense Lamotte

IK: Sempervivum cebennense Lamotte, Prodrome de la Flore du plateau central de la France, extrait des Mémoires de l'Académie de Clermont, Masson, Paris, vol. 1: 313 (1877)

syn.: Sempervivum tectorum ssp. arvernense var. cebennense (Lecoq & Lamotte) Rouy & E.G.Camus

Sempervivum tectorum subsp. arvernense "cebennense"

 

Naturstandort, Mt Aigoual 1500 m, 97A08

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

4.) Sempervivum guillemotii [var.] cebennense (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum guillemotii [var.] cebennense (Lamotte) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 138 (1901) (pro "{beta} cebennense")

 

5.) Sempervivum tectorum subsp. cebennense (Lamotte) Bellia & Andrade

IK: Sempervivum tectorum subsp. cebennense (Lamotte) Bellia & Andrade, in Rea, 4: 37 (1971)

 

6.) Sempervivum chassagnei Charb.

IK: Sempervivum chassagnei Charb., Essai d'une Monographie géobotanique des monts du Cantal,

 in Bulletin de la Société Botanique de France, Session extraordinaire dans le Massif central : cc/200 (1913)

 

7.) Sempervivum collinum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum collinum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 39 (1868)

 

syn: Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901)

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM COLLINUM, paniculae parvae, densiusculae, ramis parum distantibus, brevibus, erecto-patulis, breviter villosis ; floribus mediocribus (25-26 mm diam.) ; petalis 11-12, lineari-lanceolatis, acutis, rosello-albidis ; staminum filamentis roseis, inferne pilosulis, antheris ovatis, acutis, rubello-aurantiacis, pilis nonnullis brevibus terminatis ; squamulis hypogynis parvis, semiorbicularibus, valde remotis ; carpellis dorso puberulis ; rosularum mediocrium foliis oblongo-cuneatis, sat angustis, apice angustato-contractis, breviter acuminatis, laete sed dilute virentibus acumine purpureo, glabris, breviter ciliatis, caulinis oblongo-linearibus, longiuscule acuminatis, basi subrotondatis, rubro dilutis, apice purpureo insignitis, dorso basi leviter ciliatis, longiuscule ciliatis ; caule roseo diluto, humili, piloso. Hab. in rupibus collium graniticorum Galliae orientalis : Condrieu (Rhône). Species panicula parva, ramis brevibus, floribus albido-roseis, foliis angustis viridibus purpureo maculatis, caule brevi sat conspicua.

Type : des rochers de Condrieu en région Lyonnaise. 

8.) Sempervivum arvernense [var.] collinum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum arvernense [var.] collinum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 136 (1901) (pro "{theta}collinum")

 

9.) Sempervivum constrictum Jord. & Fourr.

IK:Sempervivum constrictum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 43 (1868)

 

syn.: Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901) 

 

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM CONSTRICTUM, paniculae parvae, constrictae, abbreviatae, ramis brevibus, suberectis, simplicibus, 4-6 floris, villosis ; floribus mediocribus (22-23 mm diam.) ; petalis 11-12, lineari-lanceolatis, acutis, pulchre roseis ; staminum filamentis purpureis, basi pilosulis, antheris ovatis, obtusis, coccineis ; squamulis hypogynis semiorbicularis, fere propria latitudine discretis, albidis ; carpellis dorso glabris ; rosularum parvarum foliis oblongo-cuneatis, superne angustatis, breviter acuminatis, dilute virentibus, apice purpureis, glabris, breviter ciliatis, caulinis oblongo-lanceolatis, apice breviter acuminatis, basi truncato-rotundatis, rubro tinctis, glabris, breviter ciliatis ; caule roseo colorato, brevi, piloso. Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal. Species panicula parva, constricta, ramis brevibus, floribus vivide roseis, foliis rosularum dilute virentibus, caulinis rubentibus, caule abbreviato conspicua.

Type : des monts du Canta 

 

Sempervivum constrictum Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 186

 

10.) Sempervivum arvernense [var.] constrictum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum arvernense [var.] constrictum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 136 (1901) (pro "{zeta}constrictum")

 

11.) Sempervivum corymbosum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum corymbosum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 43 (1868) 

Sempervivum corymbosum         

Jord. & Fourr.

 

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM CORYMBOSUM, paniculae corymbosae, densae, brevis, ramis suberectis, bifidis, ramulis 6-7 floris, breviter villosis ; floribus sat parvis (20 mm diam.) ; petalis 9-10, anguste lineari-lanceolatis, acutis, dilute roseis ; staminum filamentis roseis, basi leviter pilosulis, antheris breviter ovatis, obtusis, roseis ; squamulis hypogynis rotundatis, subcontiguis ; carpellis dorso glabris ; rosularum parvarum foliis oblongo-cuneatis, apice angustato-contractis, longe acuminatis, triste virentibus acumine purpureo, glabris, breviter ciliatis, caulinis oblongis, acuminatis, basi rotundatis, roseo dilutis, acumine purpureo praeditis, superioribus dorso puberulis, ciliatis ; caule roseo, brevi, pilosulo. Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal. Haec species panicula corymbosa densa, ramis suberectis bifidis, floribus parvis, petalis paucis, foliis angustis longe acuminatis cauleque brevi distinguitur. A praecedente [S. constrictum] differt petalis angustioribus, antheris brevioribus, squamulis hypogynis abbreviatis subcontiguis, foliisque rosularum intensius virentibus.

27.05.2015 27.05.2015 26.05.2015

12.) Sempervivum arvernense [var.] corymbosum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK:  Sempervivum arvernense [var.] corymbosum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 136 (1901) (pro "{eta}corymbosum")

 

13.) Sempervivum dicranocladum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum dicranocladum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 42 (1868)

(pro "dicranocladon")

dicranocladum = bezieht sich auf das  Erscheinungsbild des Blütenstandes "Astgabeln auf"

Sempervivum dicranocladum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

Aus Flora Europa 1868

Originalbeschreibung: Sempervivum dicranocladon , paniculae ampliatae, longiusculae, ramis numerosis, subpatulis, elongatis, plerisque bifidis ramulis 8-10 floris, longe molliterque pubescentibus ; floribus mediocribus (25-27 mm diam.) ; petalis 12-13, anguste lineari-lanceolatis, acutis, laete roseis ; staminum filamentis purpureis, basi leviter pilosulis, antheris ovatis, obtusis, roseis ; squamulis hypogynis brevibus, rotundatis, subcontiguis ; carpellis dorso puberulis ; rosularum sat grandium foliis oblongis, apice angustato-contractis, longe acuminatis, pulchre virentibus, acumine purpureo, glabris, leviter ciliatis, caulinis oblongis, elongatis, leviter angustatis, apice acuminatis, basi rotundata productis, pallide virentibus, superne roseo coloratis, superioribus dorso puberulis, breviter ciliatis ; caule roseo diluto, valido, longe piloso.
Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal.
Panicula ampla, ramosissima, ramis omnibus bifidis, floribus laete roseis, foliis grandibus, rosulis pulchre virentibus gaudet et a praecedentibus [S. cantalicum et S. erubescens] haud aegre distinguitur.

Erstbeschreibung: Pierre Jules Fourreau  (* 1844 - 1871 ) war ein französischer Botaniker, Schüler des Taxonomen Alexis Jordan (1814-1897). Sein botanisches Kürzel lautet : Fourr. / Quelle Wikipedia

und Claude Thomas Alexis Jordan (* in Lyon , 29. Oktober 1814 /+ 7. Februar 1897 ) war ein  französcher Botaniker und Systematiker,  sein Herbarium galt als einer der größten in Europa zu seiner Zeit. Sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

 

14.) Sempervivum dicranocladon auct.

IK: fehlt / nicht gefunden

 

15.)Sempervivum arvernense [var.] dicranocladum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum arvernense [var.] dicranocladum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 136 (1901) (pro "{beta}dicranocladon")

 

16.) Sempervivum erubescens Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum erubescens Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 43 (1868)

Sempervivum   erubescens  Jord. & Fourr.

          

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

SEMPERVIVUM ERUBESCENS, paniculae abbreviatae ramis subterminalibus, patulis, approximatis, plerumque bifidis, ramulis 6-7 floris, breviter villosis ; floribus mediocribus (24-25 mm diam.) ; petalis 12-13, lineari-lanceolatis, acutis, luride roseis ; staminum filamentis dilute purpureis, basi pilosulis, antheris ovatis, subacutis, pilo brevi terminatis, luteo-rubescentibus ; squamulis hypogynis reniformibus, subcontiguis, albidis ; carpellis dorso glabris ; rosularum mediocrium foliis lineari-oblongis, apice contractis, breviuscule acuminatis, luteo-virentibus, apice purpureo coloratis, glabris, breviter ciliatis, caulinis oblongis, apice angustato-acuminatis, erubescentibus, superioribus dorso puberulis, breviter ciliatis ; caule rubente, rigidulo, breviter piloso.
Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal.
Species paniculae terminalis confertae ramis patulis, alabastris globosis, coloreque florum foliorumque caulinorum spurce rubro valde notabilis.

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon ,  + 7. Februar  1897 , war ein  französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

26.05.2015 26.05.2015

 

17.) Sempervivum arvernense [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum arvernense [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 136 (1901)

(pro "{alpha} genuinum")

 

18.) Sempervivum latiusculum Charb.

IK: Sempervivum reflexifolium Charb., Essai d'une Monographie géobotanique des monts du Cantal,

in Bulletin de la Société Botanique de France, Session extraordinaire dans le Massif central : cc/200 (1913)

 

Anmerkung von mir: Der Autor schafft es nicht weniger als 8 Formen an dem Berg Cantal zu unterscheiden . Alles Arten aus der Gruppe S. arvernensis . Das spricht Bände über den Wert der Nomenklatur dieser Formen. Alleine drei neue Arten : Sempervivum chassagnei, Sempervivum latiusculum, Sempervivum reflexifolium hat er hier benannt. 

 

19.) Sempervivum leptocephalum Charb.

IK: Sempervivum leptocephalum Charb., Essai d'une Monographie géobotanique des monts du Cantal,

in Bulletin de la Société Botanique de France, Session extraordinaire dans le Massif central : cc/200 (1913)

 

Anmerkung von mir: Der Autor schafft es nicht weniger als 8 Formen an dem Berg Cantal zu unterscheiden . Alles Arten aus der Gruppe S. arvernensis . Das spricht Bände über den Wert der Nomenklatur dieser Formen. Alleine drei neue Arten : Sempervivum chassagnei, Sempervivum latiusculum, Sempervivum reflexifolium hat er hier benannt. 

 

20.) Sempervivum leptopetalum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum leptopetalum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 43 (1868)

Sempervivum leptopetalum Jord. & Fourr.

(Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868)

 

aus Flora Europa 1868

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM LEPTOPETALUM, paniculae abbreviatae ramis paucis, approximatis, patulis, laxifloris, bifidis, ramulis 6-8 floris, breviter villosis ; floribus mediocribus (23 mm diam.) ; petalis 11-12, angustissime lineari-lanceolatis, acutis, roseis ; staminum filamentis purpureis inferne pilosulis, antheris breviter ovatis, obtusis, coccineis ; squamulis hypogynis rotundatis, subcontiguis, albidis ; carpellis dorso glabris ; rosularum mediocrium foliis oblongo-cuneatis, apice contractis, acuminatis, luteo-virentibus acumine purpureo, glabris, breviter ciliatis, caulinis oblongo-lanceolatis, apice acuminatis, basi truncato-rotundatis, pallide virentibus, roseo coloratis, superioribus dorso puberulis, breviter ciliatis ; caule roseo diluto, breviter piloso.
Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal.
Species panicula brevi, ramis laxifloris, petalis angustis, foliis longe acuminatis conspicua. S. arvernensi Lamotte proxima videtur ; ab hoc autem recedit floribus minoribus, petalis angustioribus, foliis rosularum apice minus angustatis, subcontractis, subglaucescenti nec luteo-virentibus, exterioribus haud conspicue elongatis rosulisque minoribus.

Erstbeschreiber: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon ,  + 7. Februar  1897 , war ein  französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. Quelle: Zander

 

21.) Sempervivum arvernense [var.] leptopetalum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum arvernense [var.] leptopetalum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 136 (1901) (pro "{epsilon"leptopetalum")

 

22.) Sempervivum lesurinum Lamotte

IK Sempervivum lesurinum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des

Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 617-20): 282 (1864) // (tiré-à-part) : 28 (1864)

 

Fundort: oberhalb von Saint-Etienne-de-Valdonesse (Lozère)

 

Erstbeschreiber: Martial Lamotte * 1. März 1820 -  + 1883 (oder Simon Gilbert Martial Lamotte ): war ein Arzt , Apotheker, Botaniker und Professor in Frankreich und Herausgeber von  "Etudes sur le genre Sempervivum" 1864 / sein Herbarium umfasst ca. 40.000 Exemplaren, zahlreiche Arten des Zentralmassivs mit fast allen Arten, Rassen oder Sorten, er beschrieb sie allein oder in Zusammenarbeit mit Lecoq / Quelle Wikipedia

Sempervivum tectorum ssp. arvernense "lesurinum"

Fotos: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Naturstandort  chemin du Bassy 1100 m, 97B49]

 

23.) Sempervivum arvernense var. lesurinum Lamott

IK: Sempervivum arvernense var. lesurinum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires

de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 282 (1864)

 

24.) Sempervivum arvernense [var.] lesurinum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum arvernense [var.] lesurinum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 136 (1901) (pro "{gamma} lesurinum")

 

25.) Sempervivum reflexifolium Charb.

IK:Sempervivum reflexifolium Charb., Essai d'une Monographie géobotanique des monts du Cantal,

 in Bulletin de la Société Botanique de France, Session extraordinaire dans le Massif central : cc/200 (1913)

 

Anmerkung von mir: Der Autor schafft es nicht weniger als 8 Formen an dem Berg Cantal zu unterscheiden . Alles Arten aus der Gruppe S. arvernensis . Das spricht Bände über den Wert der Nomenklatur dieser Formen. Alleine drei neue Arten : Sempervivum chassagnei, Sempervivum latiusculum, Sempervivum reflexifolium hat er hier benannt. 

 

26.) Sempervivum vellavum Lamotte

IK: Sempervivum vellavum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 280 (1864) // (tiré-à-part) : 36 (1864)

 

vellavum = nach dem Aufsammlungsort Velay

Vorkommen : am Ufer der Loire zwischen Le Puy und  Brive ( Haute Loire)

Erstbeschreibung: Martial Lamotte * 1. März 1820 - + 1883 (oder Simon Gilbert Martial Lamotte ): war ein Arzt , Apotheker, Botaniker und Professor in Frankreich und Herausgeber von "Etudes sur le genre Sempervivum" 1864 / sein Herbarium umfasst ca. 40.000 Exemplaren, zahlreiche Arten des Zentralmassivs mit fast allen Arten, Rassen oder Sorten, er beschrieb sie allein oder in Zusammenarbeit mit Lecoq / Quelle Wikipedia

Sempervivum tectorum subsp. arvernense "vellavum"

Naturstandort  Le Puy-en-Velay 750 m

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

27.) Sempervivum vellarum auct.

IK: Sempervivum vellarum auct. (sphalm., ex Index Kewensis T.2)

 

28.) Sempervivum arvernense var. vellavum Lamotte

IK:Sempervivum arvernense var. vellavum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in 

Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 280 (1864)

Hybride: Sempervivum ×piliferum n-subsp. pomelii (Lamotte)   

 = (arachnoideum × tectorum subsp. arvernense)

- tectorum  ssp.   atlanticum Form von Sempervivum atlanticum  Ball

syn.: Sempervivum tectorum ssp. atlanticum Ball  

IK:Sempervivum tectorum subsp. atlanticum Ball, Descriptions of some new species, subspecies, and varieties of plants collected in Morocco by J.D.Hooker, G. Maw, and J.Ball, in Trimen. Lond. Journal of Botany 3, 11: 333 (1873) ; in Botanical Magazine : tab. 6055 (1873)

Die einzige Art der Gattung, die auf dem afrikanischem Kontinent vorkommt.  Marokko , Grosser Atlas , Rosetten 4 - 8 cm    Ø, auch größer. Blätter verkehrt eiförmig bis spatelig, stumpf gespitzt, 2 - 3,5 cm lang, 9 - 10 mm breit. Blätter mehr aufrecht. Rosetten oft asymmetrisch, in der Jugend fein drüsenhaarig, später kahl. Blütenstiele bis 30 cm. Blüten 3 - 4 cm Ø, 12 fahlrosa Blütenblätter. Zahlreiche Tochterrosetten an kurzen, früh vertrocknenden Stolonen, blüht selten in Kultur

Originalbeschreibung in lateinisch: Sempervivum tectorum, L. ; subsp. (?) S. atlanticum, nob. (Bot. Mag., t. 6055) - Differt a typo notis sequentibus - folia rosularum obovato-oblongua, apice breviter mucronata, utrinque (in planta spontanea) breviter glanduloso-pubescentia, margine ciliata ; foliis caulina lanceolato-oblonga, superiora glanduloso-pubescentia ; calyx fere ad basin fissus, stamina omnia perfecta, virginea obscure viridia (nec rubella) ; squamae hypogynae minutissimae glandulosae ; carpella divergentia basi toro elevato suffulta, et a verticilles exterioribus squamis exceptis omnino discreta, staminibus aequalia petala 2/3 longa. - Hab. Rosulas foliorum legimus in convalle Ait Mesan, anno 1871 ; ex his post annos ii. caules floriferi in Horto Kewensi enati sunt.
{diagnosis : S. tect. subsp. atlanticum in Journ. of Bot. (1873)}

Erstbeschreibung:  John Edward Ball * 20.08.1818 in Dublin / Irland, + 21.10.1898 in London, englischer Jurist und Botaniker. Er zeigte in frühen Jahren eine Vorliebe für die Naturwissenschaft, besonders Botanik,. Er schrieb unter anderem über Alpenpflanzen und die marrokanische Flora. / Quelle: Wikipedia

Bilder siehe Naturformen A   bei Sempervivum atlanticum

 
 beide aus Florae Germanicae et Helveticae Volumen    XXIII / 1898      

    Sempervivum tectorum

var. tectorum  ssp.  boutignyanum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753  ( ssp. boutignyanum )

Sempervivum tectorum ssp. boutignyanum (Billot & Gren.) H.Jacobsen 

IK: Sempervivum tectorum subsp. boutignyanum (Billot & Gren.) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 821 (1960)

03.06.2014 Sally& Howard Wills 16.07.2004 03.06.2014

alle Synonyme von  Sempervivum tectorum ssp. boutignyanum (Billot & Gren.) H.Jacobsen

1.) Sempervivum tectorum var. boutignyanum (Billot & Gren.) Rouy & E.G.Camus ex Jovet & Vilmorin

IK: Sempervivum tectorum var. boutignyanum (Billot & Gren.) Rouy & E.G.Camus ex Jovet & Vilmorin, 

Suplément 2 à la Flore de Coste : 123 (1974)

 

2.) Sempervivum arvernense subsp. boutignyanum (Billot & Gren.) Nyman

IK: Sempervivum arvernense subsp. boutignyanum (Billot & Gren.) Nyman, Conspectus florae europaeae,

seu enumeratio methodica plantarum phanerogamorum Europae indigenarum... , fasc. 2: 259 (1879)

 

3.) Sempervivum arvernense var. boutignyanum (Billot & Gren.) Coste

IK: Sempervivum arvernense var. boutignyanum (Billot & Gren.) Coste, Flore descriptive et ilustrée de la

France, de la Corse et des contrées limitrophes, vol. 2: 119 (1903)

 

4.) Sempervivum arvernense f. boutignyanum (Billot & Gren.) Rouy & E.G.Camus ex Praeger

IK:Sempervivum arvernense f. boutignyanum (Billot & Gren.) Rouy & E.G.Camus ex Praeger, an Account of

the Sempervivum group, R.H.S. ed., Londres : 69 (1932)

 

5.) Sempervivum boutignyanum [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus

IK:  Sempervivum boutignyanum [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 138

(1901) (pro "{alpha} genuinum")

 

6.) Sempervivum adoxum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum adoxum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 40 (1868)

 

7.) Sempervivum boutignyanum [var.] adoxum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum boutignyanum [var.] adoxum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, 

Flore de France, 7: 138 (1901) (pro "{gamma}adoxum")

Sempervivum tectorum subsp. boutignyanum ( adoxum) / Naturstandort Somport 1600 m / Foto: Gerard Dumont Sempervivum tectorum subsp. 
boutignyanum ( adoxum) / 
Naturstandort Vall Natursatndort Vall de Ribes 1600 m,
 
Pyrenäen SP / Foto: Gerard Dumont

 

8.) Sempervivum andreanum Wale Sempervivum tectorum var. alpinum (Grisebach & Schenk)

R.L. Praeger (1932)

 

IK:Sempervivum andreanum Wale, Some new Spanish Semperviva, in Quarterly Bulletin of the

Alpine Garden Society 9(2) n°44: [107-]116[-119] (1941)

 

Ostpyrenäen ( Sierra del Cadi). Rosetten im Frühling leuchtend rot , ab Sommer mehr düster 1,5 - 4 cm Ø mit ca.25 Blättern, äußere mehr aufrecht, innere mehr gedrängt und eine Knospe formend (ähnl. S. wulfenii). Blätter unbehaart, wenige kräftige,gekrümmte Randwimpern. Blätter 19 mm lang, 8 breit, 3 dick, verkehrt- eiförmig, gespitzt. Blattspitzen außen oft braunrot. Stolonen kurz und schlank. Blüten. >11 cm hoch, Stiel mit 2 cm langen stachelspitzig behaarten , bewimperten, blassroten Blättern. Blüten  2 cm Ø,  blaßrot, am Grunde dunkelrot, meist 13 Blütenblätter. Leicht zu kultivieren. Formt dichte Matten.

Erstbeschreibung: Royden Samuel Wale + Nov.1952 in Leicester / England. Englischer Alpenpflanzenspezialist, verfasste:  The Genius Sempervivum 1943  / Quelle Zander

 

27.05.2015 27.05.2015 02.05.2016

 

weitere Bilder siehe Naturformen A  bei Sempervivum andreanum

 

9.) Sempervivum tectorum var. andreanum (Wale) de Bolos & Vigo

IK: Sempervivum tectorum var. andreanum (Wale) de Bolos & Vigo, Flora dels Països Catalans,

vol. 2: 821 (1990)

10.) Sempervivum pallescens Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum pallescens Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 39 (1868)

 

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM PALLESCENS, paniculae abbreviatae ramis subpatulis, simplicibus, 8-10 floris, breviter villosis ; floribus mediocribus (25-26 mm diam.) ; petalis 12-13, sat discretis, anguste lineari-lanceolatis, acutis, triste roseis ; staminum filamentis purpureis, usque ad apicem pilosulis, antheris ovatis, obtusis, purpureis, pilo brevi terminatis; squamulis hypogynis semiorbicularibus, subcontiguis ; carpellis dorso laxe pilosulis ; rosularum mediocrium foliis anguste oblongis, apice contractis, acuminatis, glauco-viridulis, glabris, brevissime ciliatis, caulinis lineari-oblongis, apice angustatis, acuminatis, triste pallideque luteo-viridulis, dorso glabriusculis, brevissime ciliatis ; caule viridulo, breviusculo, brevissime piloso, inferne etiam glabrato.
Hab. in saxosis Pyrenaeorum : Gèdre (Hautes-Pyrénées).

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon ,  + 7. Februar  1897 , war ein  französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

Sempervivum pallescens Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

aus Flora Europa 1868

27.05.2015 27.05.2015

 

11.) Sempervivum boutignyanum [var.] pallescens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum boutignyanum [var.] pallescens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 138 (1901) (pro "{delta}pallescens")

12.) Sempervivum tectorum subsp. boutignyanum f. pallescens (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen

IK: Sempervivum tectorum subsp. boutignyanum f. pallescens (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 821 (1960) (pro "f. pallescens Rouy & Camus")

 

13.) Sempervivum tectorum subsp. pallescens (Jord. & Fourr.) Bellia & Andrade

IK: Sempervivum tectorum subsp. pallescens (Jord. & Fourr.) Bellia & Andrade, in Rea, 4: 38 (1971)

 

14.) Sempervivum pyrenaicum Lamotte

IK: Sempervivum pyrenaicum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 44 (1868)

Ein kompakter, kleinrosettiger Typ in dunklem Weinrot. Scheint identisch mit Pflanzen, die unter 'Topas' und 'Nocturno' in Kultur sind. Bereits im Jahre 1868 als eigene Art beschrieben.

02.06.2014 02.06.2014

 

15.) Sempervivum pyrenaicum Jord. & Fourr. (non Lamotte)

IK: Sempervivum pyrenaicum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 44 (1868)

 

16.) Sempervivum arvernense var. pyrenaicum Lamotte

IK: Sempervivum arvernense var. pyrenaicum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 284 (1864)

 

17.) Sempervivum breviramum Jeanb. & Timb.-Lagr. (non Jord. & Fourr.)

IK: Sempervivum breviramum Jeanb. & Timb.-Lagr., Le Massif du Laurenti ancien Donezan, in Bulletin de la Société des Sciences Physiques et Naturelles, Toulouse, tome 3: 368 ("1875-76" publ. 1879)

 

18.) Sempervivum boutignyanum [var.] jordanianum Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum boutignyanum [var.] jordanianum Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 138 (1901) (pro "{beta} jordanianum"

 

19.) Sempervivum tectorum subsp. boutignyanum f. jordanianum (Rouy & E.G.Camus) H.Jacobsen

IK:Sempervivum tectorum subsp. boutignyanum f. jordanianum (Rouy&E.G.Camus) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen(1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 821 (1960)

 

20.) Sempervivum trifurcum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum trifurcum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 41 (1868)

- tectorum  ssp.   calcareum Form von Sempervivum calcareum Jord.

Sempervivum tectorum subsp. calcareum (Jord.) Rouy & E.G.Camus  / syn. Sempervivum calcareum

IK: Sempervivum tectorum subsp. calcareum (Jord.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 134 (1901)

- tectorum  ssp.   caucasicum Form von Sempervivum caucasicum (Ruprecht) A.Berger

Sempervivum tectorum ssp. caucasicum (Ruprecht) A.Berger

IK: Sempervivum tectorum subsp. caucasicum (Ruprecht) A.Berger in Engler & Prantl, Die Natürlichen Pflanzenfamilien, ed. 2, vol. 18a (1930) / (tiré à part) Crassulaceae : 422 (1930)

var. tectorum  ssp.   cebenense Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( cebennense )

Sempervivum tectorum ssp. cebennense (Lamotte) Bellia & Andrade

syn.:  Sempervivum cebennense Lamotte 

IK: Sempervivum tectorum subsp. cebennense (Lamotte) Bellia & Andrade, in Rea, 4: 37 (1971)

Sempervivum

tectorum subsp. arvernense "cebennense"

 

Naturstandort, Mt Aigoual 1500 m, 97A08

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 var. tectorum  ssp.   decoloratum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753  ( decoloratum )

Sempervivum tectorum ssp. decoloratum (Jord. & Fourr.) /

 syn.: Sempervivum decoloratum Jord. & Fourr. 

 IK:Sempervivum tectorum subsp. decoloratum (Jord. & Fourr.) --- [combinatio et status provisorii]

Vorkommen in der franz. Jura

decoloratum = bezieht sich auf die Verfärbung der Blütenblätter

Sempervivum decoloratum Jord. & Fourr.
 [Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868] 
 aus Flora Europa 1868
Sempervivum tectorum subsp.decoloratum                        
Naturstandort Grand Colombier
1450 m                 
Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

alle Synonyme   von Sempervivum decoloratum Jord. & Fourr.

1.) Sempervivum rupestre [var.] decoloratum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] decoloratum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 131 (1901) (pro "{iota}decoloratum")

 

2.) Sempervivum beugesiacum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum beugesiacum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum, fasc. 2: 30 (1868)

 

beugesiacum :  nach dem Auffindungsort "du Bugey"

 

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM BEUGESIACUM, paniculae ramis plerumque simplicibus, villosis ; floribus mediocribus (26-27 mm. diam.) ; petalis 13-15, lineari-lanceolatis, acutis, dilute roseis ; staminum filamentis basi pilosulis, antheris ovatis, pilis 1-2 brevibus terminatis, roseis ; squamulis hypogynis semiorbicularibus, fere propria latitudine discretis ; carpellis dorso puberulis, stylis roseis, erectis ; rosularum plerumque grandium foliis oblongis, apice rotundatis abrupte contractis, breviter acuminatis, glauco-viridulis, glabris, margine breviter ciliatis, caulinis ovato-oblongis, apice breviter acuminatis, basi truncatis, luteo-viridulis, utroque apice roseo maculatis, ciliatis, superioribus dorso puberulis ; caule roseo diluto, procerulo, sat valido, longe denseque piloso.
Hab. in saxosis calcareis Galliae orientalis : Virieu-le-grand (Ain).
Foliis caulinis sat latis, basi et apice rubentibus, rosularum apice rotundatis breviter et abrupte cuspidatis praesertim notabile. Paniculae forma ad S. venustum quidquam accedit, sed alabastris acutis, foliis latis multo brevius cuspidatis aliisque notis plane differt. - Floret Augusto (in horto).

Sempervivum beugesiacum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

03.06.2015 03.06.2015 02.06.2014
Veronika Falkenstein 21.09.2013 Veronika Falkenstein 23.07.2017 Veronika Falkenstein 21.09.2013

 

3.) Sempervivum rupestre [var.] beugesiacum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] beugesiacum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 131 (1901) (pro "{gamma}beugesiacum")

 

4.) Sempervivum juratense Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum juratense Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 28 (1868)

 

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan (* Lyon , 29. Oktober 1814 /+ 7. Februar von 1897 ) war ein  französcher Botaniker und Systematiker,  sein Herbarium galt als einer der größten in Europa zu seiner Zeit. Sein bot. Kürzel lautet: Jord.

Pierre Jules Fourreau  (* 1844 - 1871 ) war ein französischer Botaniker, Schüler des Taxonomen Alexis Jordan (1814-1897). Sein botanisches Kürzel lautet : Fourr.

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM JURATENSE, paniculae ramis numerosis, successivis, patulis, inferne nudis, simplicibus vel bifidis ; floribus mediocribus (18-22 mm diam.) ; petalis 12-14, lineari-lanceolatis, acutis, pallide roseis ; staminum filamentis purpureis, inferne pilosulis, antheris breviter ovatis, obtusis, aurantiacis, squamulis hypogynis semiorbicularibus, parum discretis ; carpellis dorso laxe puberulis ; rosularum mediocrium foliis oblongo-cuneatis, apice angustato-contractis, acuminatis, virentibus, glabris, breviter ciliatis, caulinis oblongis, apice acuminatis, basi leviter productis, viridulis rubro dilutis, dorso glabris, intus puberulis ; caule rubente, procerulo breviuscule piloso.
Hab. in montibus calcareis Jurassi : monte Reculet (Ain).
Species paniculae ramis patulis, floribus potius parvis, pallidis, foliisque rosularum viridibus brevibus praesertim notanda. Flores edit exeunte Junio (in horto).

27.05.2015 Veronika Falkenstein 24.07.2015 27.05.2015

5.) Sempervivum rupestre [var.] juratense (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] juratense (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

 7: 130 (1901) (pro "{alpha} juratense")

 

6.) Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 31 (1868)

Sempervivum rhodanicum A. Jordan & J. Fourreau (1868) [Obsolete name]   / Vorkommen: Frankreich Departement l'Ain / Rhone 

ist oft auch als Cultivar Sempervivum 'Rhodanicum' im Umlauf  ( angebl. Züchterin Helen Payne / USA / ? / )

mittelgroße Rosetten, die äußeren Blätter dunkelrot, auf den Blattspitzen silbrige Haare

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM RHODANICUM, paniculae ampliatae ramis numerosis, elongatis, plerumque bifidis, multifloris, longe molliterque villosis ; floribus grandibus (30-32 mm. diam.) ; petalis 13-14, anguste lineari-lanceolatis, acutis, albidis, roseo dilutis ; staminum filamentis purpureis a basi ad medium pilosulis, antheris late ovatis, obtusiusculis, roseis ; squamulis hypogynis rotundato-creniformibus, discretis ; carpellis dorso puberulis ; rosularum plerumque grandium foliis late oblongis, apice abrupte contractis, breviter acuminatis, glaucescenti-virentibus, glabris, margine breviter ciliatis, caulinis oblongo-lanceolatis, elongatis, apice angustato-acuminatis, inferne dilatatis, basi truncatis dilute virentibus, superioribus dorso puberulis ; caule purpura leviter tincto, valido, longe molliterque piloso.
Hab. in saxosis calcareis Galliae orientalis : Serrières-de-Briord (Ain).

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon , + 7. Februar 1897 , war ein französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

02.06.2014 Erwin Geiger 04.07.2013 02.06.2014

 

7.) Sempervivum mettenianum [var.] rhodanicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] rhodanicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 133 (1901) (pro "{epsilon}rhodanicum")

 

 

8.) Sempervivum robustum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum robustum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 32 (1868)

 

Sempervivum robustum A. Jordan & J. Fourreau (1868)  /  ist auch als Kultivar Sempervivum tectorum 'Robustum' im Umlauf

Sempervivum robustum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

Flora Europa 1868

9.) Sempervivum mettenianum [var.] robustum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] robustum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

 7: 133 (1901) (pro "{delta}robustum")

 

10.) Sempervivum praestabile Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum praestabile Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 28 (1868)

11.) Sempervivum rupestre [var.] praestabile (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] praestabile (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

 7: 130 (1901) (pro "{beta}praestabile")

ssp.tectorum  ssp.   eutectorum Form von Sempervivum tectorum ssp.tectorum Linne 1753 ( ssp. eutectorum )

Sempervivum tectorum ssp. eutectorum Dostal  / weiteres nicht gefunden

IK:Sempervivum tectorum ssp. eutectorum Dostal, Kvetana CSR, Flora of Czechoslovakia, ed. 1, vol. 2: 536 (1950)

ssp.tectorum  ssp.             eu-tectorum Form von Sempervivum tectorum ssp. tectorum Linne 1753 ( ssp. eutectorum )

Sempervivum tectorum ssp. eu-tectorum Wettst. ex Fournier  / weiteres nicht gefunden

IK: Sempervivum tectorum subsp. eu-tectorum Wettst. ex Fournier, Les 4 Flores de France : 465 (1947)

ssp.tectorum 

 ssp.     glaucum

Form von Sempervivum tectorum ssp. tectorum Linne 1753 ( ssp. glaucum )

Sempervivum tectorum ssp. glaucum (Ten.) H.Jacobsen / syn. :  Sempervivum glaucum Ten.

IK: Sempervivum tectorum ssp. glaucum (Ten.) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 821 (1960)

27.05.2015 27.05.2015 18.06.2013
- tectorum  ssp.      italicum Form von Sempervivum tectorum var. arvernense (Lecoq & Lamotte) Rouy (italicum)

IK: Sempervivum tectorum ssp. italicum (Ricci) --- [status provisorius]

18.06.2013 Veronika Falkenstein 04.07.2013 18.06.2013

weitere Bilder Naturformen I  bei Sempervivum italicum

alle Synonyme von Sempervivum tectorum ssp. italicum (Ricci)

1.)  Sempervivum italicum Ricci

IK: Sempervivum italicum Ricci, Sul Sempervivum italicum n. sp. e sulle specie affini, in Annali di

 Botanica (Rome) 27(1): 1-11 (1961)

 

2.) Sempervivum tectorum var. italicum (Ricci) Zonn.

IK:  Sempervivum tectorum var. italicum (Ricci) Zonn., Relazione fra Sempervivum italicum

e Sempervivum tectorum, in Piante grasse, Bulletin Associazione Italiana Amatori Succulente,

 8(2): 49-52 (1988) / trad. anglaise, ibidem : 52-53.

 

3.) Sempervivum riccii Iberite & Anzal

IK: Sempervivum riccii Iberite & Anzal., Sempervivum riccii Iberite et Anzal. sp. nov., in Webbia 56(1): 165-173 (2001)

 

Originalbeschreibung: Rosulis multifoliatis, foliis rosularum laete viridibus, abrupte mucronatis, utrimque piloso-glandulosis, ciliis marginalibus glanduliferis, patentibus, minus rigidis quam in S. tectorum ; cetera ut in hac specie.
Type : leg. Ricci I., VIII/1959, Italie, Abruzzes, Mont Semprevisa dans les Monts Lepini, 1536 m.

Rolf Volbon 18.06.2011 Veronika Falkenstein 12.08.2011 Veronika Falkenstein 20.10.2012
- tectorum  ssp.         laincii Form von Sempervivum minutum Kunze ex Willkomm  ( lainzii )

Sempervivum tectorum subsp. lainzii Fern.Casas /  und syn.: Sempervivum nevadense Wale

IK: Sempervivum tectorum subsp. lainzii Fern.Casas, De Flora Hispanica, in Candollea 30: 287 (1975) [nom. nov.]

 
var.tectorum  ssp.       lamottei Form von Sempervivum tectorum var.tectorum Linne 1753 (lamottei )

Sempervivum tectorum subsp. lamottei (Boreau) H.Jacobsen

syn.  Sempervivum lamottei Boreau 

IK: Sempervivum tectorum subsp. lamottei (Boreau) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 817 (1960) (pro "subsp. lamottei (Boreau) Rouy & Fourr. ex H.Jacobsen")

Name: "lamottei" : gewidmet dem Botaniker Martial Lamotte (1820-1883)

Erstbeschreiber: Alexandre Boreau, * 1803 / + 1875 / französischer Botaniker und Pflanzensammler

alle Synonyme von Sempervivum lamottei Boreau (1859)

27.05.2015 27.05.2015 02.06.2014

1.) Sempervivum tectorum subsp. lamottei (Boreau) H.Jacobsen

IK:Sempervivum tectorum subsp. lamottei (Boreau) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 817 (1960) (pro "subsp. lamottei (Boreau) Rouy & Fourr. ex H.Jacobsen")

 

2.) Sempervivum mettenianum [var.] lamottei (Boreau) Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum mettenianum [var.] lamottei (Boreau) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 132 (1901) (pro "{alpha} lamottei")

 

3.) Sempervivum celsicaule Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum celsicaule Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum , fasc. 2: 33 (1868 )

- tectorum  ssp.       marmoreum Form von  Sempervivum marmoreum Griesebach

Sempervivum tectorum subsp. marmoreum (Griseb.) Maire & Petitm. ex I.Hagemann

IK:Sempervivum tectorum subsp. marmoreum (Griseb.) Maire & Petitm. ex I.Hagemann in Strid Arne ed., Mountain Flora of Greece, vol. 1: 339 (1986

var.tectorum  ssp.       mettenianum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( mettenianum )

Sempervivum tectorum subsp. mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) H.Jacobsen /  gesammelt von Herrn  Döll  1847 im l'Unterhaslital (Schweiz).

IK: Sempervivum mettenianum C.B.Lehm. & Schnittsp., Uber die im freien in den deutschen Gärten vorkommenden Arten der Gattung Sempervivum, in Flora, Regensburg, 38(1-2): 4 (1855)

03.06.2014 03.06.2014
- tectorum  ssp.       montanum Form von  Sempervivum montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum tectorum subsp. montanum (L.) Bonnier

IK: Sempervivum tectorum subsp. montanum (L.) Bonnier, Flore complète de France, Suisse et France, vol. 4: 60 (1911)

var.tectorum  ssp.       pallescens Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( pallescens )

Sempervivum tectorum subsp. pallescens (Jord. & Fourr.) Bellia & Andrade

syn.:  Sempervivum pallescens Jord. & Fourr. 

 IK:  Sempervivum tectorum subsp. pallescens (Jord. & Fourr.) Bellia & Andrade, in Rea, 4: 38 (1971)

Vorkommen in den Pyrenäen

SEMPERVIVUM PALLESCENS, paniculae abbreviatae ramis subpatulis, simplicibus, 8-10 floris, breviter villosis ; floribus mediocribus (25-26 mm diam.) ; petalis 12-13, sat discretis, anguste lineari-lanceolatis, acutis, triste roseis ; staminum filamentis purpureis, usque ad apicem pilosulis, antheris ovatis, obtusis, purpureis, pilo brevi terminatis; squamulis hypogynis semiorbicularibus, subcontiguis ; carpellis dorso laxe pilosulis ; rosularum mediocrium foliis anguste oblongis, apice contractis, acuminatis, glauco-viridulis, glabris, brevissime ciliatis, caulinis lineari-oblongis, apice angustatis, acuminatis, triste pallideque luteo-viridulis, dorso glabriusculis, brevissime ciliatis ; caule viridulo, breviusculo, brevissime piloso, inferne etiam glabrato.
Hab. in saxosis Pyrenaeorum : Gèdre (Hautes-Pyrénées).

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon ,  + 7. Februar  1897 , war ein  französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

Sempervivum pallescens Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

aus Flora Europa 1868

27.05.2015 27.05.2015

- tectorum  ssp.       reginae-amaliae Form von Sempervivum marmoreum ssp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn.

Sempervivum tectorum subsp. reginae-amaliae (Heldr. & Guic.) Maire & Petitm.

syn.: Sempervivum reginae-amaliae Heldr. & Sarnth. ex Boiss.

IK: Sempervivum tectorum subsp. reginae-amaliae (Heldr. & Guic.) Maire & Petitm., Etude des plantes vasculaires récoltées en Grèce, in Matériaux pour servir à l'étude de la flore et de la géographie botanique de l'Orient. 4: 86 (1908)

Beschreibung und Bilder Naturformen M bei Sempervivum marmoreum ssp. reginae-amaliae

- tectorum  ssp.       rupestre Form von Sempervivum tectorum Linne 1753 ( rupestre )

Sempervivum tectorum subsp. rupestre Rouy & E.G.Camus

syn.: Sempervivum rupestre Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum tectorum subsp. rupestre Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 130 (1901)

var.tectorum  ssp.       schottii Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( schottii )

Sempervivum tectorum subsp. schottii (Baker) Wettst. ex Hayek

syn.:  Sempervivum schottii Baker (non C.B.Lehm. & Schnittsp.)

schottii: gewidmet Heinrich Wilhelm Schott (getauft 7. Januar 1794 in Brünn; † 5. März 1865 in Wien) war ein österreichischer Botaniker und Gärtner. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Schott“.
Schott nahm zwischen 1817 und 1821 an der Österreichischen Brasilien-Expedition teil und wurde 1828 zum Hofgärtner in Wien ernannt. Ab 1845 bis zu seinem Tode fungierte Schott als Direktor der Hofgärten und der kaiserlichen Menagerie. 1852 leitete er auch die Umgestaltung des Schönbrunner Schlossparks in eine teilweise englische Anlage. Bekannt wurde Schott insbesondere durch die Erforschung der Alpenflora, wobei er den Alpengarten im Belvedere begründete. Darüber hinaus bereicherte er die Wiener Hofgärten durch seine Sammlungen in Brasilien / Quelle : Wikipedia

IK:Sempervivum tectorum subsp. schottii (Baker) Wettst. ex Hayek, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed. 1, vol. 4(2): 548 (1923)

Erstbeschreibung: Baker (1834-1920) war ein britischer Botaniker und arbeitete als Assistent am Herbarium der Royal Botanik Gardens in Kew (London). Er beschrieb 1884 die Naturhybride Sempervivum comollii (syn. Sempervivum calcaratum), eine Kreuzung aus S. tectorum x S. wulfenii und erwähnte als erster Sempervivum californicum. Leider gibt es in Nordamerika keine Naturformen. Aus Sempervivum california Baker wurde später Sempervivum calcareum Jordan. / Quelle : Georg Merkel

G. Spröd 12.11. 2009
 

 

Kolorierter Kupferstich,ca. 1780,  in ein Tafelwerk eingebunden. Pflanzendarstellung von Spross, Blüten und Blattrosette. Detailansichten des Blütenbaus und der Früchte. Art: Sempervivum tectorum (Dachwurz)

 

Autor nicht bekannt

 

 

Humboldt-Universität zu Berlin, Universitätsbibliothek

Crémenes, León, España  
- tectorum  ssp.      tectorum Sempervivum tectorum subsp. tectorum

Synonyme von Sempervivum tectorum subsp. tectorum

1.) Sempervivum tectorum [var.] typicum Fiori

IK: Sempervivum tectorum [var.] typicum Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 717

 (1923) (pro "{alpha} typicum"

 

2.) Sempervivum alpinum Griseb. & Schenk

IK: Sempervivum alpinum Griseb. & Schenk, in Linnaea, 25(14): 600 (1852)

 

3.) Sempervivum tectorum var. alpinum (Griseb. & Schenk) Bonnier

IK: Sempervivum tectorum var. alpinum (Griseb. & Schenk) Bonnier, Flore complète de France,

Suisse et France, vol. 4: 60 (1911)

 

4.) Sempervivum tectorum subsp. alpinum (Griseb. & Schenk) Arcangeli

IK:  Sempervivum tectorum subsp. alpinum (Griseb. & Schenk) Arcangeli, Compendio della

Flora Italiana, ed. 2: 564 (1894)

Beschreibung und Bilder siehe weiter oben

 

5.) Sempervivum tectorum subsp. alpinum var. tirolense Sündermann ex Köhlein

IK: Sempervivum tectorum subsp. alpinum var. tirolense Sündermann 1935 ex Köhlein, 

Freiland Sukkulenten, ed. 1: 77 (1977)

 

6.) Sempervivum ambiguum Lamotte

IK: Sempervivum ambiguum [var.] laetevirens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, 

Flore de France, 7: 134 (1901) (pro "{gamma}laetevirens")

Beschreibung und Bilder siehe weiter oben

 

7.) Sempervivum ambiguum [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum ambiguum [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 134 (1901) (pro "{alpha} genuinum")

 

8.) Sempervivum laetevirens Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum laetevirens Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum, fasc. 2: 37 (1868)

Beschreibung und Bilder siehe weiter oben

 

9.) Sempervivum ambiguum [var.] laetevirens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum ambiguum [var.] laetevirens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 134 (1901) (pro "{gamma}laetevirens")

 

10.) Sempervivum piedoyanum Correvon

IK: Sempervivum piedoyanum Correvon, Les Joubarbes : 19,55 (1924)

 

11.) Sempervivum tectorum subsp. eutectorum Dostal

IK: Sempervivum eu-tectorum Wettst. ex Fournier, Les 4 Flores de France : 465 (1947)

 

12.) Sempervivum tectorum subsp. eu-tectorum Wettst. ex Fournier

IK: Sempervivum tectorum subsp. eu-tectorum Wettst. ex Fournier, Les 4 Flores de France : 465 (1947)

 

13.) Sempervivum eu-tectorum Wettst. ex Fournier

IK: Sempervivum eu-tectorum Wettst. ex Fournier, Les 4 Flores de France : 465 (1947)

 

14.) Sempervivum tectorum var. rubescens Voss ex H.Jacobsen

IK: Sempervivum tectorum var. rubescens Voss ex H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) /

 (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 822 (1960)

 

15.) Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. rubescens (Voss) H.Jacobsen

IK: Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. rubescens (Voss) H.Jacobsen, Das Sukkulentenlexicon, ed. 1 (1970) / (traduc. anglaise) Glass L. trad., Lexicon of Succulent Plants, ed. 1 : 362 (1974)

 

16.) Sempervivum verlotii Lamotte

IK:Sempervivum verlotii Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 275 (1864) // (tiré-à-part) : 21 (1864)

Bild und Beschreibung siehe Naturformen V

Form von Sempervivum stenopetalum C.B.Lehm. & Schnittsp.

 

17.) Sempervivum tectorum subsp. verlotii (Lamotte) Bellia & Andrade

IK: Sempervivum tectorum subsp. verlotii (Lamotte) Bellia & Andrade, in Rea, 4: 38 (1971)

 

18.) Sempervivum verlotii [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus

IK:  Sempervivum verlotii [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 143 (1901) (pro "{alpha} genuinum")

Vorkommen im gesamten Alpenraum und Appenin

var. tectorum  var. acuminatum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753  ( var. acuminatum)

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. acuminatum (Schott) Fiori 

und syn.: Sempervivum acuminatum Schott (non Decne)

IK:Sempervivum tectorum [subsp. tectorum] [var.] acuminatum (Schott) Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 717 (1923) (pro "{gamma} acuminatum"} [nom. illeg.]

syn. von Sempervivum acuminatum Schott  :

1.) Sempervivum schottii Baker (non C.B.Lehm. & Schnittsp.)

IK: Sempervivum schottii Baker, On hardy Sempervivums, in Gardeners' Chronicle, ser. 2, 2(31): 103 (1874)

 

2.) Sempervivum tectorum subsp. schottii (Baker) Wettst. ex Hayek

IK:  Sempervivum tectorum subsp. schottii (Baker) Wettst. ex Hayek, in Hegi G., Illustrierte Flora von Mittel Europa, ed. 1, vol. 4(2): 548 (1923)^^

acuminatum = zugespitzt  ( Blattform)

Die Art kommt hauptsächlich in den Südost Alpen und südlich der Zentralalpen auf Kalkstein vor. Sehr große Rosetten, Blätter spitz zulaufend, bläulich rote Spitzen, Blütenstände bis 40 cm, schöne rosa Blütenfarbe im Gegensatz zu den sonst blassen Farben bei tectorum Formen.

Erstbeschreibung: Heinrich Wilhelm Schott (getauft 7. Januar 1794 in Brünn; † 5. März 1865 in Wien) war ein österreichischer Botaniker und Gärtner. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Schott“.
Schott nahm zwischen 1817 und 1821 an der Österreichischen Brasilien-Expedition teil und wurde 1828 zum Hofgärtner in Wien ernannt. Ab 1845 bis zu seinem Tode fungierte Schott als Direktor der Hofgärten und der kaiserlichen Menagerie. 1852 leitete er auch die Umgestaltung des Schönbrunner Schlossparks in eine teilweise englische Anlage. Bekannt wurde Schott insbesondere durch die Erforschung der Alpenflora, wobei er den Alpengarten im Belvedere begründete. Darüber hinaus bereicherte er die Wiener Hofgärten durch seine Sammlungen in Brasilien / Quelle : Wikipedia

Originalbeschreibung und weitere Bilder  Naturformen A  bei S. acuminatum

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var.
acuminatum  /  
Naturstandort Monte Baldo 1500 m
 / Gerad Dumont 
02.06.2014 02.06.2014

Jaroslav Švec - Kalima Garden         06. 05. 2008 Jaroslav Švec - Kallima Garden 05.06.2008 Veronika Falkenstein 27.06.2011
var. tectorum  var. glaucum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum  Linne 1753  (var. glaucum)

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. glaucum (Ten.) Dalla Torre & Sarnth

syn.:  Sempervivum glaucum Ten.

IK: Sempervivum tectorum [subsp. tectorum] [var.] glaucum (Ten.) Dalla Torre & Sarnth., Flora der gefürsteten Grafschaft Tirol, des Landes Vorarlberg und des Fürstenhumes Liechtenstein, 6(2): 427 (1909) (pro "{beta} glaucum"), in syn.

Vorkommen im Süden und Süwesten der Alpen, Rosetten haben eine graugrüne Bereifung, Blätter lanzettlich, Blütenstände 30 - 40 cm, Blüten sehr blass rosa

27.05.2015 27.05.2015 18.06.2013

Sempervivum tectorum ssp. tectorum var.glaucum

Auf verwitterten Schiefer

Naturstandort , St-Paul-sur-Ubaye 1500 m

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Hybrides :

Sempervivum×piliferum n-subsp. piliferum n-var. flavipilum (Hausm.)

=  (arachnoideum × tectorum subsp. tectorum var. glaucum)

   alle Synonyme von Sempervivum glaucum Ten.

1.) Sempervivum tectorum subsp. glaucum (Ten.) H.Jacobsen

IK:Sempervivum glaucum Ten., Annali di Storia Nat., 3: 248 (?1830)

 

2.) Sempervivum tectorum var. glaucum (Ten.) Praeger

IK: Sempervivum tectorum subsp. glaucum (Ten.) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) /

(traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 821 (1960)

 

3.) Sempervivum breviramum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum breviramum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 36 (1868)

 

4.) Sempervivum rupestre [var.] breviramum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK : Sempervivum rupestre [var.] breviramum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 131 (1901) (pro "{theta}brevirameum")

 

5.) Sempervivum brevistylum Lamotte

IK: empervivum brevistylum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 264 (1864) // (tiré-à-part) : 11 (1864)

 

6.) Sempervivum rupestre [var.] brevistylum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] brevistylum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 131 (1901) (pro "{delta} brevistylum")

 

7.) Sempervivum maitrei Lamotte/  Typ vom Kleinen St. Bernhard

 IK Sempervivum maitrei Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 273 (1864)

 

8.) Sempervivum pallidum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum pallidum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 33 (1868)

 

Oiginalbeschreibung siehe Naturformen P bei S. pallidum

 

9.) Sempervivum mettenianum [var.] pallidum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] pallidum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, 

Flore de France, 7: 132 (1901) (pro "{gamma}pallidum")

 

10.) Sempervivum validum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum validum Jord. & Fourr, Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 31 (1868)

 

Vorkommen am Mount Rachais in der Nähe von Grenoble ( Isere)

 Originalbeschreibung : SEMPERVIVUM VALIDUM paniculae sat confertae ramis approximatis, firmis, erecto-patulis, plerumque simplicibus, molliter villosis ; floribus grandibus (28-30 mm diam.) ; petalis 13-15, anguste lineari-lanceolatis, acutis, albidis, roseo dilutis ; staminum filamentis purpureis, basi leviter pilosulis, antheris ovato-oblongis, acutis, roseis ; squamulis hypogynis semiorbicularibus, apice subtruncatis, approximatis ; carpellis dorso glabratis ; rosularum plerumque grandium foliis late oblongis, apice angustato-contractis, longe acuminatis, glaucescenti-virentibus, glabris, margine ciliatis ; caulinis oblongo-lanceolatis, apice angustato-acuminatis, basi truncatis, luteo-virentibus cum acumine rubro, inferne passim roseo dilutis, superioribus dorso puberulis ; caule subrubente, valido, breviter molliterque piloso.
Hab. in saxosis calcareis Galliae orientalis : monte Rachaix, supra urbem Gratianopolim.
Differt a praecedente [S. rhodanicum] petalis paulo angustioribus, filamentis minus pilosis, antheris longioribus, et praesertim foliis longius acuminatis. - Floret Julio (in horto).

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon , + 7. Februar 1897 , war ein französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

Sempervivum validum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

aus Flora Europa 1868

 

 

11.) Sempervivum mettenianum [var.] validum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] validum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 133 (1901) (pro "{zeta} validum")

 

12.) Sempervivum modestum Jord. & Fourr.

IK:Sempervivum modestum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 38 (1868)

 

Form von S x stenopetalum   = Hybride von  S. montanum x S. tectorum

riginalbeschreibung: SEMPERVIVUM MODESTUM, paniculae brevis ramis paucis, saepe bifidis, molle pubentibus ; floribus sat parvis (22-24 mm diam.) ; petalis 13-14, lineari-lanceolatis, acutis, dilute roseis ; staminum filamentis purpureis, inferne laxe pilosulis, antheris ovatis, apiculatis, aurantiaco-rubellis ; squamulis hypogynis semiorbicularis, fere propria latitudine discretis ; carpellis dorso-puberulis ; rosularum parvarum foliis oblongo-cuneatis, superne angustato-contractis, longe acuminatis, glauco-viridulis, glabris, ciliatis, caulinis lanceolato-oblongis, apice longe acuminatis, inferne leviter dilatatis, basi truncato-rotundatis, saepe rubro dilutis, ciliatis, dorso leviter puberulis ; caule brevi, molliter piloso.
Hab. in saxosis Alpium Delphinatus : Le Monêtier (Hautes-Alpes).
A S. parvulo discernitur panicula laxiore, floribus paulo majoribus magis coloratis, petalis superne attenuatis, foliis rosularum immaculatis longius acuminatis caulinisque inferne dilatatis. - Floret Julio (in horto).
A S. verloti Lamotte differt paniculae ramis minus floriferis, floribus majoribus, foliis rosularum glaucescentibus nec virentibus, caulinis basi dilatatis nec aequaliter oblongis, omnibus brevius acuminatis.

Type : Le Monestier (Hautes-Alpes)

Sempervivum modestum Jord. & Fourr.

 

Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868

 

aus Flora Europa 1868

 

13.) Sempervivum verlotii [var.] modestum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum verlotii [var.] modestum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

 7: 143 (1901) (pro "{beta} modestum")

 

14.) Sempervivum monticolum Jord. & Fourr. (non Lamotte)

IK: Sempervivum monticolum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 37 (1868)

 

Form von S x stenopetalum   = Hybride von  S. montanum x S. tectorum

 

15.)Sempervivum obovatum Jord. & Fourr.

IK:Sempervivum obovatum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 32 (1868)

 

16.) Sempervivum rigidum Jord. & Fourr.

IK:Sempervivum rigidum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 35 (1868)

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM RIGIDUM, paniculae ambitu fere obovatae breviusculae ramis longiusculis, simplicibus, 8-10 floris, longiuscule villosis ; floribus mediocribus (27-28 mm diam.) ; petalis 13-14, anguste lineari-lanceolatis, acutis, intense roseis ; staminum filamentis purpureis, a basi ad medium vel ultra pilosulis, antheris ovatis, obtusis, 1-2 pilis brevibus terminatis, fulvo-rubellis ; squamulis hypogynis semiorbicularibus, subcontiguis ; carpellis dorso leviter puberulis ;rosularum sat grandium foliis oblongo-cuneatis, apice angustato-contractis, longiuscule acuminatis, glauco-virentibus coloreque rubello obductis, glabris, breviter ciliatis ; caulinis late oblongis, apice angustatis, acuminatis, basi subtruncatis, glaucescenti-virentibus, roseo-dilutis, ciliatis, omnibus dorso puberulis ; caule rubente haud elongato, crasso, longiuscule piloso.
Hab. in saxosis Alpium Delphinatus : La Grâve (Hautes-Alpes).

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon , + 7. Februar 1897 , war ein französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

Sempervivum rigidum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

 

17.) Sempervivum sabaudum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum sabaudum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 29 (1868)

 

18.) Sempervivum ambiguum [var.] sabaudum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum ambiguum [var.] sabaudum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 134 (1901) (pro "{beta}sabaudum")

 

19.) Sempervivum seusanum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum seusanum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 35 (1868)

 

20.) Sempervivum mettenianum [var.] seusanum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] seusanum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

 7: 132 (1901) (pro "{eta}seuseanum")

 

21.) Sempervivum saxosum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum saxosum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 36 (1868)

Sempervivum saxosum Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

 

22.) Sempervivum venustum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum venustum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 29 (1868)

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM VENUSTUM, paniculae abbreviatae ramis curtis, erecto-patulis, simplicibus 6-8 floris, vel bifidis, ramulis 5-7 floris, molliter hirsutis ; floribus mediocribus (26-27 mm diam.) ; petalis 16-18, anguste lineari-lanceolatis, acutis laete roseis ; staminum filamentis roseis, a basi ad medium pilosulis, antheris ovatis, obtusis brevissime apiculatis, fulvo-rubellis ; squamulis hypogynis semiorbicularibus, parum discretis ; carpellis extus lateraliter puberulis ; rosularum mediocrium foliis oblongo-cuneatis, apice angustato-contractis, longe acuminatis, glauco-viridulis, glabris, brevissime ciliatis, caulinis subaequaliter lineari-oblongis, longe acuminatis, luteo-virentibus, superne purpureo eleganter coloratis ; caule roseo, haud elongato, piloso.
Hab. in Alpibus Galliae orientalis : monte Arbeiran (Haute-Savoie).
Planta elegans, alabastris depressis conspicua. A praecedente [S. praestabile] recedit panicula minore et confertiore, calyce minus patulo, antheris dilutioribus, foliis caulinis valde angustioribus superne purpureo notatis. - Floret in medio Julii (in horto).
Type : du Mont Arbeiran (Savoie).

Erstbeschreibung: Martial Lamotte * 1. März 1820 - + 1883 (oder Simon Gilbert Martial Lamotte ): war ein Arzt , Apotheker, Botaniker und Professor in Frankreich und Herausgeber von "Etudes sur le genre Sempervivum" 1864 / sein Herbarium umfasst ca. 40.000 Exemplaren, zahlreiche Arten des Zentralmassivs mit fast allen Arten, Rassen oder Sorten, er beschrieb sie allein oder in Zusammenarbeit mit Lecoq / Quelle Wikipedia

Sempervivum venustum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

 

 

23.) Sempervivum violascens Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum violascens Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 34 (1868)

 

24.) Sempervivum rupestre [var.] violascens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: empervivum rupestre [var.] violascens (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 130 (1901) (pro "{zeta} violascens")

 

25.) Sempervivum tectorum var. violascens (Jord. & Fourr.) Voss ex H.Jacobsen

IK: Sempervivum tectorum var. violascens (Jord. & Fourr.) Voss ex H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 822 (1960)

 

26.) Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. violascens (Voss) H.Jacobsen

IK: Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. violascens (Voss) H.Jacobsen, Das Sukkulentenlexicon, ed. 1 (1970) / (traduc. anglaise) Glass L. trad., Lexicon of Succulent Plants, ed. 1 : 362 (1974)

var. tectorum  var. lamottei Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( var. lamottei )

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. lamottei (Boreau) H.Jacobsen

syn.: Sempervivum lamotteii ( Boreau)

Name: "lamottei" : gewidmet dem Botaniker Martial Lamotte (1820-1883)

Erstbeschreiber: Alexandre Boreau, * 1803 / + 1875 / französischer Botaniker und Pflanzensammler

H. Jacobsen hat eine der häufigsten in Kultur vermehrten Formen von S. tectorum benannt. Die Anerkennung eines eigenen Status in der Nomenklatur scheint nicht gerechtfertigt.  / sehr große Rosetten,  in der Färbung der Blätter unauffälliger als die Art.

IK:Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. lamottei (Boreau) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 821 (1960) (pro "(Boreau) Rouy & Fourreau ex H.Jacobsen")

Synonyme von Sempervivum lamotteii ( Boreau)

1.) Sempervivum tectorum subsp. lamottei (Boreau) H.Jacobsen

IK: Sempervivum tectorum subsp. lamottei (Boreau) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 817 (1960) (pro "subsp. lamottei (Boreau) Rouy & Fourr. ex H.Jacobsen")

27.05.2015 27.05.2015 02.06.2014

 

2.) Sempervivum mettenianum [var.] lamottei (Boreau) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] lamottei (Boreau) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 132 (1901) (pro "{alpha} lamottei")

 

3.) Sempervivum celsicaule Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum celsicaule Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum , fasc. 2: 33 (1868)

- tectorum  var. minutum Form von Sempervivum minutum Kunze ex Willkomm

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. minutum (Kunze) Willk. & Lange ex H.Jacobsen

syn.: Sempervivum nevadense  Wale

IK:Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. minutum (Kunze) Willk. & Lange ex H.Jacobsen, 

Das Sukkulentenlexicon, ed. 1 (1970) / (traduc. anglaise) Glass L. trad., Lexicon of Succulent Plants, ed. 1 : 362 (1974)

var. tectorum  var. murale Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753  ( var. murale )

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. murale (Boreau)

syn.:  Sempervivum murale Boreau

Bei dieser Form handelt es sich um die Art, die von alters her in der Kultur verwendet wird. Also die in ganz Europa verwilderte Dach Hauswurz. Große widerstandsfähige  Rosetten , farbige Spitzen, Blütenstände bis 40 cm, Blüten in unterschiedlichem blassen rosa.

IK:Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. murale (Boreau) --- [combinatio et status provisorii]

26.05.2015 26.05.2015

eine alte Abbildung einer Hauswurz stammt aus einem Herbarium von 1578 (Lyte). Es könnte sich um eine Jovibarba handeln, wegen der glockenförmigen Blüten. Andererseits könnte auch das alte Kultivar Sempervivum tectorum 'Murale' abgebildet sein, das ebenfalls gleichsam glockenförmige Blüten aufweist. Im Nomenklatur-Explorer von Gérard Dumont ist diese schon seit langer Zeit kultivierte Sorte, deren Ursprung Rätsel aufgibt, als Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. murale aufgeführt. 
 

Abbildung aus: Mary and Peter Mitchell: Houseleeks an introduction. England 1983

gefunden auf der HP von Semperfreund Manuel Werner http://membres.lycos.fr/manusemper/

 

S. tectorum ssp. tectorum var. murale in Kultur   alle Fotos Gerard Dumont / Sempervivophilia
var. tectorum  var. rhenanum  Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( var. rhenanum )

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. rhenanum Hegi & Schmid ex Hayek

IK: Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. rhenanum Hegi & Schmid ex Hayek, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed. 1, vol. 4(2): 549 (1923)

Name aus dem lateinischen  für den Fluss Rhein  /größere bräunlich-olivgrünen Rosetten und kontrastreichen, rotbraunen Blattspitzen

Sempervivum tectorum var. rhenanum Hegi & Schmid

a : rosette fleurie. b: rosette végétative. c : feuille rosulante

d : feuille caulinaire. e : fleur. f : sépale. g : pétale

[figura ex protologo]

26.05.2015 Veronika Falkenstein 07.2008 26.05.2015
var. tectorum  var. rubescens  Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( var. rubescens)

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. rubescens (Voss) H.Jacobsen

syn.:Sempervivum tectorum var. rubescens Voss ex H.Jacobsen

IK: Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. rubescens (Voss) H.Jacobsen, Das Sukkulentenlexicon, ed. 1 (1970) / (traduc. anglaise) Glass L. trad., Lexicon of Succulent Plants, ed. 1 : 362 (1974)

- tectorum  var.    tectorum Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. tectorum

Synonyme von Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. tectorum

1.) Sempervivum affine Lamotte

IK: Sempervivum affine Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie

des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 269 (1864) // (tiré-à-part) : 15 (1864)

Beschreibung und weitere Bilder siehe Naturformen A bei S. affine

Veronika Falkenstein 08.2008 V. Falkenstein 06.04.2009 V. Falkenstein 26.06.2010
Sempervivumtectorum subsp. tectorum var tectorum (affine) / Naturstandort Vallée du Fournel 1500 m Foto: Gerard Dumont /Sempervivophilia

 

2.) Sempervivum rupestre [var.] affine (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] affine (Lamotte) Rouy & E.G.Camus ustave, Flore de France, 7: 131 (1901)

(pro "{khi} affine")

 

 

3.) Sempervivum brachiatum Lamotte

Sempervivum brachiatum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 267 (1864) // (tiré-à-part) : 13 (1864)

 

4.) Sempervivum rupestre [var.] brachiatum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] brachiatum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 130 (1901)

(pro "{epsilon} brachiatum")

 

5.) Sempervivum compactum Lamotte

IK: Sempervivum compactum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 289 (1864)

6.) Sempervivum fuscum C.B.Lehm. & Schnittsp.

IK: Sempervivum fuscum C.B.Lehm. & Schnittsp., in Berichte Offenbacher Vereins Naturkunde 4: 88 (1863)

 

7.) Sempervivum luxurians Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum luxurians Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 34 (1868)

 

Beschreibung siehe Naturformen L bei S. luxurians

Sempervivum luxurians Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 186

 

8.) Sempervivum mettenianum [var.] luxurians (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] luxurians (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

 7: 132 (1901) (pro "{gamma}luxurians")

 

9.) Sempervivum mettenianum C.B.Lehm. & Schnittsp.

IK: Sempervivum mettenianum C.B.Lehm. & Schnittsp., Uber die im freien in den deutschen Gärten

 vorkommenden Arten der Gattung Sempervivum, in Flora, Regensburg, 38(1-2): 4 (1855)

 

"mettenianum" : gewidmet dem deutschen  Botaniker  G.H. Mettenius (1823-1866).

03.06.2014 03.06.2014

 

10.)  Sempervivum tectorum subsp. mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) H.Jacobsen

IK: Sempervivum tectorum subsp. mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 821 (1960)

 

11.) Sempervivum tectorum [var.] mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Fiori

IK: empervivum tectorum [var.] mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 717 (1923) (pro "{delta} mettenianum")

12.) Sempervivum parvulum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum parvulum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 38 (1868)

 

Form von Sempervivum stenopetalum C.B.Lehm. & Schnittsp.

 

Naturhybride von S. tectorum x S. montanum

 

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM PARVULUM, paniculae corymbosae, parvae, confertae, ramis saepissime bifidis, ramulis 4-5 floris, breviter villosis ; floribus parvis (18-19 mm diam.) ; petalis 11-12, lineari-lanceolatis, superne breviter angustatis, acutis, albido-roseis ; staminum filamentis roseis, basi pilosulis, antheris ovatis, obtusis, roseis ; squamulis hypogynis rotundatis, subcontiguis ; carpellis dorso glabris ; rosularum parvarum foliis oblongo-cuneatis, apice rotundatis, sat breviter acuminatis, luteo-virentibus acumine purpureo, glabris, breviter ciliatis, caulinis lineari-oblongis, angustato-acuminatis, basi rotundata productis, roseo dilutis, acumine rubro praeditis, longe ciliatis; caule brevi, roseo, pubescente.
Hab. in saxosis Alpium Delphinatus : La Grâve (Hautes-Alpes).
Species ob brevitatem caulis, parvitatem floris omniumque partium paniculamque corymbosam confertam singularis. - Floret Julio (in horto).

Sempervivum parvulum Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

 

13.) Sempervivum verlotii [var.] parvulum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum verlotii [var.] parvulum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

 7: 143 (1901) (pro "{gamma}parvulum")

 

14.) Sempervivum tectorum [var.] pilosum Ugolini ex Fiori

IK: Sempervivum tectorum [var.] pilosum Ugolini 1910 ex Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol.

 1: 717 (1923) (pro "{beta}pilosum")

Sempervivum tectorum "pilosum"

 

Naturstandort Monte Maddalena 850 m

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Foto: Gerard Dumont /Sempervivophilia  

 

15.) Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. rhenanum Hegi & Schmid

IK: Sempervivum rhenanum (Hegi & Schmid) Lawalrée, Plantes médio-mosano-rhénanes,

 in Biologisch Jaarboek Dodonea, 23: 234 (1

 

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

 

16.) Sempervivum rhenanum (Hegi & Schmid) Lawalrée

IK:Sempervivum rhenanum (Hegi & Schmid) Lawalrée, Plantes médio-mosano-rhénanes,

in Biologisch Jaarboek Dodonea, 23: 234 (1956

 

17.) Sempervivum royanum Correvon

IK:Sempervivum royanum Correvon, Les Joubarbes : 58 (1924)

syn.:  Sempervivum tectorum var. tectorum from Maritim-Alps, France

ist eine einfache Form der lokalen Vorkommen von S. tectorum  und zeichnet sich nur durch seine größeren Rosetten aus. Lokalform  S. tectorum ssp tectorum coll. Seealpen / benannt von Henry Correvon / 1924 / eine der größten Kultivare von S. tectorum, gelb - grüne Blätter mit braunen Spitzen

26.05.2015 26.05.2015 Jaroslav Svec / Kalima Garten

 

18.) Sempervivum speciosum Lamotte

IK: Sempervivum speciosum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires

de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 265 (1864) // (tiré-à-part) : 11 (1864)

 

19.) Sempervivum rupestre [var.] speciosum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum rupestre [var.] speciosum (Lamotte) Rouy & E.G.Camus, Flore de France,

7: 131 (1901) (pro "{eta} speciosum")

 

Sempervivum tectorum subsp. tectorum var.tectorum

Naturstandort  Vallée du Fournel 1500 m

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

noch zwei weitere Unterarten sind bekannt: Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. tectorum

1. f. tectorum   und  2.  f. guillemotii / beide Unterarten haben kaum Unterschiede und sind nomenklatorisch  überflüssig

- tectorum  ssp.       verlotii Form von Sempervivum stenopetalum C.B.Lehm. & Schnittsp.

Sempervivum tectorum ssp. verlotii (Lamotte) Bellia & Andrade  /

 und syn.: Sempervivum verlotii Lamotte

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

IK:Sempervivum tectorum subsp. verlotii (Lamotte) Bellia & Andrade, in Rea, 4: 38 (1971)

var. tectorum  var.    alpinum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum tectorum var. alpinum (Griseb. & Schenk) Bonnier

IK:Sempervivum tectorum var. alpinum (Griseb. & Schenk) Bonnier, Flore complète de France, Suisse et France, vol. 4: 60 (1911)

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

 var. tectorum  var.    andreanum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum tectorum var. andreanum (Wale) de Bolos & Vigo

syn.: Sempervivum andreanum Wale

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

IK:Sempervivum tectorum var. andreanum (Wale) de Bolos & Vigo, Flora dels Països Catalans, vol. 2: 821 (1990)

 
Otto Wilhelm Thomé / Flora von Deutschland , Österreich und der Schweiz (1885) dargestellt ist (a) S. tectorum L. als Dach-Hauslauch  ohne Autor: Große Hauswurzel: Sedum Majus - Sempervivum tectorum: Altkolorierter Kupferstich um 1800 / Humboldt-Universität zu Berlin, Universitätsbibliothek
- tectorum  var.    angustifolium Form von Sempervivum dolomiticum Facchini

Sempervivum tectorum var. angustifolium Leybold  und  Sempervivum dolomiticum Facchini

Bilder und Beschreibung siehe Naturformen D

IK:Sempervivum tectorum var. angustifolium Leybold F., in Flora 37 : 482 (1854)

- tectorum   var.    atlanticum Form von Sempervivum atlanticum  Ball

Sempervivum tectorum var. atlanticum (Ball) Hook.f. & Ball

Bilder und Beschreibung siehe Naturformen und weiter oben

IK:Sempervivum tectorum var. atlanticum (Ball) Hook.f. & Ball , in Curtis' Botanical Magazine 99: tab. 6055 (1873)

- tectorum   var.    arvernense  Sempervivum tectorum ssp. arvernense 

Sempervivum tectorum var. arvernense (Lecoq & Lamotte) Zonn

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

IK: Sempervivum tectorum var. arvernense (Lecoq & Lamotte) Zonn., in Succulenta 78(2): 92 (1999)

- tectorum   var. boutignyanum Sempervivum tectorum  ssp.  boutignyanum

Sempervivum tectorum var. boutignyanum (Billot & Gren.) Rouy & E.G.Camus ex Jovet & Vilmorin

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

IK: Sempervivum tectorum var. boutignyanum (Billot & Gren.) Rouy & E.G.Camus ex Jovet & Vilmorin, Suplément 2 à la Flore de Coste : 123 (1974)

- tectorum   var. calcareum  Sempervivum tectorum  ssp.  calcareum

Sempervivum tectorum var. calcareum (Jord.) Cariot & St.-Lag.

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

IK: Sempervivum tectorum var. calcareum (Jord.) Cariot & St.-Lag., Etudes des fleurs, ed. 2, vol. 2: 321 (1854

- tectorum   var. caucasicum Form von Sempervivum caucasicum  Ruprecht ex Boiss

Sempervivum tectorum var. caucasicum (Ruprecht) H.Jacobsen

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

IK:Sempervivum tectorum var. caucasicum (Ruprecht) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen, (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 821 (1960)

- tectorum   var. dolomiticum Form von Sempervivum dolomiticum Facchini

Sempervivum tectorum [var.] dolomiticum (Facchini) Fiori

Bilder und Beschreibung siehe Naturformen D

IK: Sempervivum tectorum [var.] dolomiticum (Facchini) Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 717 (1923) (pro "{epsilon}dolomiticum")

- tectorum   var.     italicum Sempervivum tectorum ssp. italicum / Form von Sempervivum tectorum var. arvernense

Sempervivum tectorum var. italicum (Ricci) Zonn.

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

IK:Sempervivum tectorum var. italicum (Ricci) Zonn., Relazione fra Sempervivum italicum e Sempervivum tectorum, in Piante grasse, Bulletin Associazione Italiana Amatori Succulente, 8(2): 49-52 (1988) / trad. anglaise, ibidem : 52-53

- tectorum   var. marmoreum Sempervivum tectorum ssp.marmoreum  / Form von  Sempervivum marmoreum Griesebach

Sempervivum tectorum [var.] marmoreum (Griseb.) Boiss.

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

IK: Sempervivum tectorum [var.] marmoreum (Griseb.) Boiss., Flora Orientalis, vol. 2: 796 (1872) (pro "{beta} marmorem")

- tectorum   var. mettenianum siehe oben - tectorum  ssp. mettenianum / Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum tectorum [var.] mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Fiori

Bilder und Beschreibung siehe weiter oben

IK: Sempervivum tectorum [var.] mettenianum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 717 (1923) (pro "{delta} mettenianum")

- tectorum   var.   minutum Sempervivum var. tectorum var.minutum   / Form von Sempervivum minutum Kunze ex Willkomm

Sempervivum tectorum [var.] minutum Kunze ex Willk.

IK: Sempervivum tectorum [var.] minutum Kunze ex Willk. in Willk & Lange, Prodromus Florae Hispanicae, vol. 3: 134 (1874) (pro "{beta} minutum")

- tectorum   var.    normale Form von  Sempervivum marmoreum Griesebach

Sempervivum tectorum [var.] normale Schur / weiteres nicht gefunden

IK:Sempervivum tectorum [var.] normale Schur, Enumeratio Plantarum Transsilvaniae : 228 (1866) (pro "b normale")

- tectorum   var.    pilosum Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753  / Synonym 14

Sempervivum tectorum [var.] pilosum Ugolini ex Fiori

IK: Sempervivum tectorum [var.] pilosum Ugolini 1910 ex Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 717 (1923) (pro "{beta}pilosum")

- tectorum   var.    violascens Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

tectorum var. violascens (Jord. & Fourr.) Voss ex H.Jacobsen

IK: Sempervivum tectorum var. violascens (Jord. & Fourr.) Voss ex H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 822 (1960)

- tectorum    f. minutum Form von Sempervivum minutum Kunze ex Willkomm

Sempervivum tectorum f. minutum (Kunze) M.C.Sm.

IK:  Sempervivum tectorum f. minutum (Kunze) M.C.Sm., Houseleeks, in Quarterly Bulletin of the Alpine Garden Society 47(1) n°195: 75 (1979)

Naturhybriden mit Beteiligung von S. tectorum Naturhybriden mit Beteiligung von S. tectorum
 alter Name  /      
 Erstbeschreiber
heutiger Name / Klassifikation
von Henk 't Hart und Bert Bleij & B. Zonnefeld 1998 /Egli
           Eltern X        Eltern
S. x adenotrichum  
Burnat  (1906)
 S. x stenopetalum  Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855) S. montanum ssp. burnatii X S. tectorum
S. x allobrogorum / Beauverd ( 1931) S. stenopetalum 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x angustifolium / 
Kerner (1878)
S. x fauconnettii /
Reut. ( 1832)
S. arachnoideum (ssp. arachnoideum) X S. tectorum
 
(ssp. alpinum)
S x aqualiense /
E.Morren (1873)
S x funcii / 
F.Braun ex W.D.J.Koch (1832
S. arachnoiodeum / S. montanum X S. tectorum
S. x arachnoideo-arvernense/  
Henri Loret (1862)
S. x fauconnettii / 
Reut. ( 1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x arachnoideo-boutignyanum  / 
Henri Loret (1862)
S. x fauconnettii / 
Reut. ( 1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x arachnoideo -pyrenaicum /
Lamotte (1864)
S. x fauconnettii / 
Reut. ( 1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x arvernensi-arachnoideum /
Henri Loret (1862)
S. x fauconnettii / 
Reut. ( 1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x boutignyano-arachnoideum (1851) S. x fauconnettii / 
Reut. ( 1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x calcaratum  / 
Hort.ex Baker 1874
S. x comollii / 
Rota (1853)
S. wulfenii X S. tectorum
S. x chanousianum/ 
Pavarino  (1928)
S. x fauconnettii / 
Reut. ( 1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x chavinii  /
Lagger 1873
S. x fauconnettii / 
Reut. ( 1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x comollii / 
Rota (1853)
S. x comollii / 
Rota (1853)
S. wulfenii X S. tectorum
S. x densum / 
C.B.Lehm. & Schnittsp. 1860
S. x stenopetalum / 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x fauconnetii /
 Reut. (1832)
S. x fauconnetii /
 Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x flahaultii / 
Gautier (1898)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x flavipilum / 
Hausm. ex Sauter (1857)
S. x fauconnetti / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x fontanae / 
Bruegg. (1864)
S. x fauconnetti / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x funckii / 
F. Braun ex W.D.J.Koch / (1832)
S. x funckii / 
F. Braun ex W.D.J.Koch / (1832)
S. arachnoideum X S. montanum x 
S. tectorum
S. x funkii / 
Le Jeune ex Nymann 1878
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x hausmannii / 
Lehm. & Schnittsp. (1863)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x hayekii / 
G.D. Rowley 1958
S. x hayekii / 
G.D. Rowley 1958
S. grandiflorum X S. tectorum
S. x heerianum /
Reuter ( ? )
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x huteri / 
Hausm. ex Dalla Torre & Sarnth. (1909
S. x comollii / 
Rota (1853)
S. wulfenii X S. tectorum
S. x lautareticum /
Lamotte ( 1864)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S x modestum / 
Jordan & Fourreau (1868)
S. x stenopetalum /
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x monticolum / 
Jord. & Fourr.. (1868)
S. x stenopetalum /
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x oliveri / 
Gautier (1898)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x parviflorum / 
C.B.Lehm. & Schnittsp.(1864)
S. x stenopetalum / 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x parvulum / 
Jord. & Fourr (1868)
S. x stenopetalum / 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x penicillatum / 
Lagger (posthume) (  1875)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x piliferum / 
Jord. (1849)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x pilosella / auch als x pilosellum
C.B. Lehmann & G. Schnittspahn (1863)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x pomelii / 
Lamotte (1864)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum ssp. arvernense
S. x pseudoarach
noideum / 
Lamotte (1864)
S. x barbulatum
Schott  (1853)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x pyrenaico-arachnoideum /Lamotte (1864) S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x rhaeticum
Brügger (1880)
S. x stenopetalum / 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x rubellum / 
(Timb.-Lagr.) G.D.Rowley (1958)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x schnittspahnii / 
Lagger (1858) 
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum
S. x schottii / 
C.B.Lehm. & Schnittsp 1860
S. x stenopetalum / 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum 
(ssp.
 montanum)
X S. tectorum
S. x schottii / 
Baker 1874 (non C.B.Lehm. & Schnittsp.)
S. tectorum ssp. tectorum var. acuminatum
 ( Schott ) Fiori
S. montanum X S. tectorum
S. x schottii nvar. rhaeticum (Brügger) G. D. Rowley (1958) S. x  stenopetalum 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x stenopetalum / 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. x stenopetalum / 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x stenopetalum var. majus /Hamp. (non Schnitts.) ex Lagger  (1875) S. x stenopetalum var. majus /Hamp. (non Schnitts.) ex Lagger  (1875) S. montanum X S. tectorum
S. x thomayeri / 
Correvon 1891
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. montanum X S. tectorum
S. x thompsonii / 
Lindsay (1900)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. montanum X S. tectorum
S. x tissieri
Lagg. (1873)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. montanum X S. tectorum
S. x verlotii / 
 Lamotte (1864)
S. x stenopetalum / 
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum X S. tectorum
S. x villosulum /
Rouy & E.G.Camus (1901)
S. x fauconnettii / 
Reut. (1832)
S. arachnoideum X S. tectorum 
ssp arvernense
S. x widderi / 
C.B.Lehm. & Schnittsp. ( 1860)
S. x comollii / 
Rota (1853)
S. wulfenii X S. tectorum
S. x wolfianum / 
Chenevard & Schmidely ( 1898)
S. x wolfianum / 
Chenevard & Schmidely ( 1898)
S. arachnoideum x S. grandiflorum X S. tectorum 
ssp arvernense
-tenuifolium = Sedum amplexicaule tenuifolium

IK: Sempervivum tenuifolium Sibth. & Sm. Fl. Graec. Prod. i. 335

 x tergestinum Sempervivum × tergestinum ex H.Müssel / keine genaue Zuordnung möglich, gehört jedoch zur Gattung Sempervivum  /  Müssel vermutet in seiner Beschreibung eine Hybride zwischen S. arachnoideum x S. montanum

IK:Sempervivum ×tergestinum ex H.Müssel, Sempervivum und Jovibarba, Versuch einer systematischen Darstellung : 7 (1977)

× theobaldii  Form von Sempervivum rupicola  A. Kerner

Sempervivum ×theobaldii Brügger =   Sempervivum ×rupicolum Kerner

 = Sempervivum montanum × Sempervivum wulfenii

IK:Sempervivum ×theobaldii Brügger, in Jahresber. Naturw. Forsch. Ges. Graubündens II, 23-24: 97 (1880)

-thomasii Form von  Sempervivum montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum thomasii Lagger  

Name : "thomasii" : gewidmet dem Botaniker  D. Thomas (1776-1859)

IK: Sempervivum thomasii Lagger (posthume) in De la Soie, Notes du Rev. Chanoine De la Soie pour servir a l'étude du genreSempervivum, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 3: 17 (1875)

-thomayeri Form von  Sempervivum x fauconnetti Reut. Cat. Pl. Vasc. Genev. ed. II. 298 ,1832

IK:  Correvon 1891 / weiteres nicht gefunden

-x thompsoni- anum Sempervivum x thompsonianum Wale

Name: "thompsonianum" : gewidmet Frau  H.P. Thompson, Sammlerin auf dem Balkan

IK: Sempervivum ×thompsonianum Wale, Semperviva of the Balkan Peninsula, in Quarterly Bulletin of the Alpine Garden Society 8(3) n°41: 210 (1940)

Höchstwahrscheinlich die Hybride  S. ciliosum ssp. octopodes x S. marmoreum ssp. reginae - amaliae

Originalbeschreibung: A S. octopodes Turrill foliis rosularis ovato-lanceolatis inferne angustatis apiculatis carnosis utrinque convexis, rosularum foliis exterioribus erectis dorso rubris, caulinis lanceolatis vel deltoido-lanceolatis, sepalis lanceolatis intus leviter glanduloso puberulis, petalis vinculo purpureo in mediis, ovariis dorso glabris distinguitur; a S. macedonicum Praeger rosulo minore, rosularia foliis ovato-lanceolatis, caule florifero breviores, ramis propaginiferis longioribus, petalis pallidioribus, antheris flavis differt.
Rosula 1.5 cm. ad 2.5 cm. diam., subglobularia, semiaperta. Rami propaginiferi basales, circiter 6, 4 cm. longi (usque ad 8 cm.) graciles, foliis rubris minutis paucioribus praediti. Folia rosularia 14 mm. longa, 4 mm. lata, 2 mm. crassa, ovato-lanceolata, inferne angustata, utrinque puberulosa, convexa, apiculata, ciliis longis circiter tribus partibus longioribus quam pubescentiam intermixtam, foliis internis incurvatis exterioribus erectioribus apicibus rubris. Ramus floriferus 8 cm. altus, gracilis, foliis paucioribus erectis lanceolatis vel angustate deltoido-lanceolatis carnosis apiculatis puberulosis ciliatis 11 mm. longis, 3 mm. latis, 1.5 mm. crassis, apice atro-brunneis vestitus. Inflorescentia 2.5 cm. diam., compacta, pubescens, quattuor ramis simplicibus et circiter 11 floribus instructa. Alabastra globularia, acuta. Flores 1.9 cm. diam., pedicellis 1 mm. longis. Calyx 6 mm. longus, crateriformis, segmentis 4 mm. longis, 1.3 mm. latis, 0.8 mm. crassis, lanceolatis acuminatis extra puberulosis intra leviter pubescentibus. Petala 10, 9 mm. longa, 1.8 mm. lata, lanceolata vel lineari-lanceolata, versus apicem sub-flava vinculo pallide purpureo in mediis margine lata albida, dorso viridi-flava. Stamina 20, 4 mm. ad 4.5 mm. longa, filamentis superne angustissimis ad basem gradatim latioribus superne atrorubris infra pallidis basi leviter pubescentibus; antherae flavae, 1.0 mm. longae. Carpella 4 mm. longa, stylis 1.6 mm. longis viridibus, ovariis 3.4 mm. longis intus pubescentibus extra glabris viridibus. Squamae 1.0 mm. latae, 0.3 mm. longae, contiguae, subrotundatae.
Type : leg. Dr F. Lemperg, sommet du Stogovo Planina, 2150 m, crevasses de rochers calcaires en 1938 ; Type dans l'Herbier de Kew // tous les spécimens, dont l'Holotype, déposés à Kew ont été empruntés par Wale et jamais rendus, et sont donc perdus.

Erstbeschreibung: Royden Samuel Wale + Nov.1952 in Leicester / England. Englischer Alpenpflanzenspezialist, verfasste: The Genius Sempervivum 1943 / Quelle Zander

 

Sempervivum thompsonianum Wale

1. Sépale, surface abaxiale. 2. Sépale, vue latérale. 3. Feuille rosulante, vue latérale.

4. Feuille rosulante, surface abaxiale. 5. Pétale, surface adaxiale. 6. Pétale, vue latérale.

7. Feuille rosulante, section transversale. 8. Feuille caulinaire, section transversale.

9. Etamine. 10. Carpelle. 11. Ecaille hypogyne. 12. Bouton floral.

13. Feuille caulinaire, vue latérale. 14. Feuille caulinaire, surface abaxiale.

[ill. ex protologo]

Sempervivum thompsonianum Wale

in Kultur

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Martin Haberer 1999 Martin Haberer 1999 Veronika Falkenstein 28.08.2008
×thomsonii Form von  Sempervivum x fauconnetti Reut. Cat. Pl. Vasc. Genev. ed. II. 298 ,1832

Sempervivum ×thomsonii Linds.  Name: "thomsonii" : gewidmet dem englischen Botaniker T. Thomson (1817-1878).

ungeklärt ist die Frage Cultivar oder Naturform  ? Vermutlich eine Hybride aus S. tectorum x S. arachnoideum

IK: Sempervivum ×thomsonii Lindsay, in Gardeners' Chronicle III, 28: 35 (1900)

26.05.2015 26.05.2015
×timbalii Form von Sempervivum  x barbulatum Schott

Sempervivum ×timbalii E.G.Camus

Naturhybride von S. arachnoidum x S. montanum

 Name: "timbalii" : gewidmet dem Botaniker  E. Timbal-Lagrave (1819-1888) /

das Datum der Veröffentlichung ist unsicher / eventuell  auch Correvon als Sempervivum frigidum [var.] timbalii Rouy & E.G.Camus 1901

IK: Sempervivum ×timbalii E.G.Camus, Refer. Catal. Hybrides Spont. Fl. Europ., in Journal de Botanique (1889-1903) (partiellement non édité ?)

-tissieri Form von  Sempervivum x fauconnetti Reut. Cat. Pl. Vasc. Genev. ed. II. 298 ,1832

Naturhybride von S. arachnoidum x S. tectorum

IK: Sempervivum tissieri Lagg. in Bull. Soc. Murith. ii. (1873) 32

02.06.2014 02.06.2014 Veronika Falknstein 01.05.2014
- tomentosum Form von Sempervivum arachnoideum var. tomentosum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Rouy & E.G.Camus

Sempervivum tomentosum C.B.Lehm. & Schnittsp.

IK:Sempervivum tomentosum C.B.Lehm. & Schnittsp., Sempervivum tomentosum eine neue Art aus der Gruppe der Arachnoideae, inFlora, Regensburg, 39: 56-59 (1856)

- tortuosum = Aichryson tortuosum

IK:Sempervivum tortuosum Ait. Hort. Kew. ed. I. ii. 148

- tortuosum   var.lindleyi = Aichryson lindleyi
IK nicht gefunden
- tortuosum  var.viscatum = Aichryson lindleyi viscatum
IK nicht gefunden
-transcauasicum Sempervivum transcaucasicum Muirhead

IK: Sempervivum transcaucasicum Muirhead, in Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh 26(3): 284 (1965)

Vorkommen:  Nordost Türkei (Nordost Anatolien) - Georgien / Rosetten: 3 – 4 cm Ø; Ausläufer wenig, zahlreich: 2 – 3 cm lang 
(nach Muirhead verwandt mit S. artvinense, S. davisii und S. furseorum ) / Blätter verkehrt eiförmig mit aufgesetzten Spitzchen flaumhaarig, gelblich grün,  Blüten hellgelb, an der Basis Lavendelfarben.

03.06.2014 02.06.2014 Martin Haberer 1999
V. Falkenstein 07.2008 Karl Adam 09.2008 Karl Adam 04.2008

syn.: 

1.) Sempervivum georgicum Gurgen.

IK: Sempervivum georgicum Gurgen., in Notulae Systematicae Ac Geographicae Instituti Botanici Thbilisiensis, (Tbilissi, Géorgie) fasc. 25: 10 (1965)

 

2.) Sempervivum ibericum Fisch ex Boriss.

IK: Sempervivum ibericum Fisch ex Boriss. in Komarov V.L., Flora SSSR, vol. 9: 22 (1939)

 

 

Sempervivum transcaucasicum. Naturstandort an der Straße von Akhaltsi´khe nach Bojormi in einer Höhe von etwa 1200m, Georgien.

aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff

nachfolgend aus der  Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff :

Bis in die 60er Jahre des 20. Jahrhunderts wurde versucht, die behaarten, gelb blühenden Taxa der Gattung Sempervivum, welche in der Türkei, im Transkaukasus und im Hochland von Iran gefunden wurden, europäischen Arten zuzuordnen. Dies wurde von WALE (1942) und MUIRHEAD (1966) eingehend diskutiert. Insbesondere fanden die Namen S. globiferum L.und Sempervivum ruthenicum SCHNITTSPAHN & LEHMANN für eine Vielzahl von Sippen Verwendung. So findet sich insbesondere die Bezeichnung S. globiferum in den einschlägigen Floren dieser Regionen (BOISSIER 1872, KOMAROV et al. 1939, GROSSHEIM 1950, RECHINGER et al. 1970). Im Zuge der Bearbeitung der „Flora of Turkey“ widmete sich MUIRHEAD in den 1960er Jahren intensiv der Gattung in diesem Raum. In einem 1966 veröffentlichten Artikel stellt sie klar, dass keine der europäischen Taxa in Kleinasien vorkommt und dass der Name S. globiferum L. fälschlicherweise verwendet wird.

Im Jahre 1966 beschrieb MUIRHEAD Sempervivum transcaucasicum aus der Gegend um Tblissi. Dieser Name wird meist für die behaarten Formen des Transkaukasus verwendet. Später veröffentlichte MUIRHEAD (1969) eine Reihe von Taxa der Gattung auf türkischem Staatsgebiet: Sempervivum artvinense, S. davisii, S. furseorum, S. brevipilum, S. gillianii, S. ispartae und S. staintonii. Die Beschreibungen beruhten sowohl auf kultivierten Pflanzen, welche durch diverse Floristen in der Türkei im Rahmen der Bearbeitung der „Flora of Turkey“ gesammelt wurden, als auch auf Herbarmaterial der Herbarien Kew (London), Saint Petersburg und des Privatherbars von Dr. Huber-Morath aus Basel (MUIRHEAD 1969). Sempervivum artvinense, S. furseorum und S. ispartae sind lediglich als lebende Pflanzen gesammelt worden. Den Beschreibungen MUIRHEADs liegt das Artkonzept der "Flora of Turkey" zu Grunde.

-transcau-casicum     ssp. aghricum Form von Sempervivum ruthenicum

Sempervivum transcaucasicum ssp. aghricum (Kit Tan & Sorger) V.V.Byalt

syn.: 1986  S. globiferum L. ssp. aghricum KIT TAN & SORGER

IK: Sempervivum transcaucasicum subsp. aghricum (Kit Tan & Sorger) V.V.Byalt, in Novosti Sistematiki Vysshikh Rastenij, Moscou, 31: 121 (1998)

-transcau-casicum     ssp.davisii  Sempervivum davisii Muirhead

Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii (Muirhead)

syn.: Sempervivum davisii Muirhead

Beschreibung und weitere Bilder bei Naturformen D  - Sempervivum davisii -

IK: Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii (Muirhead) --- [combinatio et status provisorii]

18.06.2013 Gerad Dumont Sempervivophilia 18.06.2013
-transcau-casicum     ssp.davisii  var.davisii Form von Sempervivum transcaucasicum Muirhead

Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii var. davisii

Vorkommen in der Nordost Türkei / Der Name ist provisorisch

hier gibt es die 2005 neu entdeckte Naturhybride Sempervivum x feigeanum  Philipp Neeff, in Kakteen und andere Sukkulenten 56(3): 72 (2005)

Türkei, North Anatolia, Prov. Rize, Lazistan, Kaçkar Daglari, 927 m, Yusufeli to Sarigöl, N 40° 58', E 41° 28', 24/VII/2003, Neeff H073 ; Holotypus E.

es handelt sich um  eine Kreuzung von  Sempervivum staintonii × Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii

Bilder und Beschreibung siehe Naturformen F ( x feigeanum )

-transcau-casicum     ssp.davisii  var.furseorum Sempervivum furseorum Muirhead

Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii var. furseorum (Muirhead)

Beschreibung von Dr. rer. nat. Philipp Neeff :    

Rosette (ca. 42 Blätter), offen bis mehr oder weniger geschlossen, dunkelgrün, Ø cm Rosettenblätter, deutlich pubeszent, spitz bis  zugespitzt teils rot überlaufen 3-5mm lang, Bl. Rand meist bewimpert ca. 7 pro mm, im Querschnitt plankonvex oder seltener bikonvex, schmal bis breit elliptisch bis verkehrt lanzettlich, Verhältnis Länge:Breite= (1,8-) 2,06 (-2,84), 98  Verhältnis Breite:Dicke= (2,0-) 2,76 (-3,33), Ausläufer 3-5, 3 cm lang, Ø 2 mm, pubeszent, Junge Rosetten Ø 1,5 cm, pubeszent Infloreszenz: Höhe 9-13 cm,  2-3 Gabeläste, pubeszent, 5-20 Blüten. Infloreszenz-Blätter elliptisch bis  eilanzettlich, pubeszent, lang (1mm) gewimpert, spitz. Blüte Ø 2,5 cm, 12-14- zählig, deutlich (1,5-3 mm) gestielt. Petalen eilanzettlich, Sepalen, lanzettlich bis eilanzettlich, pubeszent, spitz, Länge:Breite 4:1,5mmmm, basal verwachsen, Androeceum Filamente weiß, höchstens an der Basis einige wenige Trichome, Antheren gelb, Gynoeceum spärlich pubeszent  Bemerkung: Die Formen der niederen Bereiche bei ca. 420 m bei Ataköy sind z.T dichter pubeszent, ferner wies der Fundort reichlich Wasser auf, so dass die Infloreszenzen wesentlich größer und auch die Blüten wesentlich länger gestielt waren. Ökologie: An Steinen und Felsen und im Grasland v.a in subalpinen Lagen oberhalb 2000m. Teilweise aber auch Sippen in niederen Bereichen zu finden, wo die Art an ein humides Mikroklima gebunden ist

weitere Bilder und Lokalformen siehe Naturformen F  - Sempervivum furseorum-

03.06.2014

Sempervivum furseorum Muirhead

[ill. ex Muirhead Notes Roy. B.G. Rd. 1969]

03.06.2014
26.05.2015 Blüte in Kultur Gerard Dumont / Sempervivophilia 26.05.2015

 

Sempervivum furseorum. Auf der Nordflanke des Haldizen Dağları in Nordostanatolien. An der Strasse von Uzungöl nach Çaykara nahe Ataköy in einer Höhe von 424m. Diese Art dringt bis in tiefste Bereiche des Gebirges vor.

 

aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff 

 

Sempervivum furseorum im westlichen Haldizen Dağları, an der Strasse vom Soğanlı Geçidi nach Uzungöl in etwa 2480m Höhe.

 

aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff 

-transcau-casicum     ssp.gillianii Sempervivum gillianii Muirhead

Sempervivum transcaucasicum subsp. gillianii (Muirhead)

IK: Sempervivum transcaucasicum subsp. gillianii (Muirhead) --- [combinatio et status provisorii]

Beschreibung von Dr. rer. nat. Philipp Neeff    

Sempervivum gillianii MUIRHEAD 1969 (Notes Royal Botanic Garden Edinburgh 29: 26, 1969)

Typus: A4: Prov. Zonguldak, Kel Tepe above Karabük, 1800m, rocky limestone  slopes, 3 August 1962 Davis & Coode D. 38805A (holo E !)  Etymologie: nach Gillian Meadows benannt, die die Zeichnungen für die Erstbeschreibungen vieler türkischer Arten für den Artikel von Muirhead (1969) angefertigt hat.

Beschreibung: Rosette (ca. 55-65 Blätter), Ø 3-4 cm Rosettenblätter, meist elliptisch zuweilen etwas verkehrt eilanzettlich, kurz aber deutlich pubeszent, zugespitzt 6 mm, Spitze deutlich rot gefärbt bis 1/3 der Spreite, gefranst , plankonvex bis leicht bikonvex, Verhältnis Länge:Breite= (2,57-) 3,04 (-4,2), Verhältnis Breite:Dicke= (2,0-) 2,18 (-2,5), Ausläufer ausdauernd, Anzahl 2-6, Länge 2,5-4 (5) cm, Ø 4 mm, pubeszent, Junge Rosetten, Ø 1 cm,  pubeszent Infloreszenz: Höhe 15-22 (29) cm, Anzahl Gabeläste meist 3, pubeszent, 20-30 Blüten. Infloreszenz-Blätter länglich bis eilanzettlich, pubeszent, gefranst (bis 1mm), spitz. Blüte , Ø 2,2 cm, 13-15 zählig, 2 mm gestielt. Petalen eilanzettlich Rückseits deutlich pubeszent, Sepalen,  pubeszent, länglich bis eilänglich, spitz, Länge:Breite 4:1mm, basal, Androeceum Filamente rot, basal pubeszent, Antheren gelb, Form, Gynoeceum dicht pubeszent.  Bemerkung: S. gillianii ist eine ausgesprochen kurz pubeszente Form, jedoch nie puberulent. Hybriden mit S. brevipilum und S. armenum sind wahrscheinlich. Sie lässt sich von S. brevipilum gut über die Färbung der  Rosetten abgrenzen. Aufgrund der rot gefärbten Blattspitzen und die kurze  Pubeszenz zeigen die Rosetten stets eine bläuliche Färbung. Sie unterscheidet  sich dadurch deutlich von den anderen Sippen im selben Verbreitungsgebiet. Es ist aber darauf hinzuweisen, dass durch das Nebeneinander Vorkommen 101 und die gleiche Blütezeit der Arten mit Introgressionen zu rechnen ist, was eine Determinierung nur aufgrund von Herbarmaterial äußerst schwierig macht. S. gillianii weist aber auch in den Infloreszenzen eine deutliche Pubeszenz auf, hingegen ist S. brevipilum in größten Teilen puberulent. Ökologie: Auf alpinen Matten, bevorzugt an südexponierten Standorten. Verbreitung: Kommt sympatrisch mit S. armenum und S. brevipilum in Mittel-Nordanatolien v.a. im nördlichen Verbreitungsgebiet dieser Groß-Region in subalpinen bis alpinen Lagen vor.

weitere Bilder und Lokalformen siehe Naturformen G  - Sempervivum gillianii-

beide am Naturstandort Mittel- Anatolien  Fotos:  Dr. rer. nat. Philipp Neeff    

 

aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff

 

Teilansicht derAufsammlungen in der Türkei und anschließend in Kultur bei der Uni Essen  von

Sempervivum gillianii

-transcau-casicum     ssp.gillianii   var.  brevipilum Sempervivum brevipilum Muirhead

Sempervivum transcaucasicum subsp. gillianii var. brevipilum(Muirhead) 

IK:Sempervivum transcaucasicum subsp. gillianii var. brevipilum (Muirhead) --- [combinatio et status provisorii]

Beschreibung von Dr. rer. nat. Philipp Neeff    

Sempervivum brevipilum MUIRHEAD 1969 (Notes Royal Botanic Garden Edinburgh 29: 26, 1969)

Etymologie: lat: brevis = kurz, pilus = Haar. So benannt, da diese Art kurz flaumhaarige (puberulente) Rosettenblätter hat.

Beschreibung: Rosette ca. 50 Blätter, Ø 3 cm. Rosettenblätter, puberulent, dadurch grau braun erscheinend, schmal elliptisch bis verkehrtlanzettlich,spitz bis zugespitzt (3 mm), Bl. Rand kurz gefranst (<0,5mm), im Querschnitt deutlich bikonvex, Verhältnis Länge:Breite= (1,75-) 2,28 (-2,71), Verhältnis Breite:Dicke= (2,33-) 2,6 (-3). Ausläufer 3-5, Länge 2-5cm, Ø 2 mm, puberulent z.T. nur spärlich, Junge Rosetten, Ø 1 oder 3 cm, puberulent. Infloreszenz: Höhe 13-16 (25)cm, 2-3 Gabeläste, puberulent, 12-25 Blüten.Infloreszenz-Blätter lanzettlich bis eilanzettlich, puberulent, kurz gefranst(<0,5mm), spitz bis zugespitzt. Blüte, Ø 1,4 cm, 13-15zählig, sitzend. Petalen eilanzettlich, verhältnismäßig kurz. Sepalen, pubeszent bis puberulent, kurz dreieckig bis lang dreieckig, Spitze, Länge:Breite 3:1 mm, fast bis zur Hälfteverwachsen. Androeceum Filamente rot, basal spärlich pubeszent, Anthereng gelb. Gynoeceum pubeszentBemerkung: Sempervivum brevipilum ist auf dem ganzen Pflanzenkörper puberulent und dadurch gut zu erkennen. Da die Art an vielen Standorten mit S. armenum und S. gillianii nebeneinander vorkommt sind mit 88 Hybriden zu rechnen. In der Phänologie gibt es soweit beobachtet keine Unterschiede. Introgressionen sind wahrscheinlich, diese äußern sich bei den Infloreszenzen im Indumentum, so findet man häufig einige Teile, welche nicht puberulent sind, sondern pubeszent. z.B. der Stiel der Infloreszenz.

weitere Bilder und Lokalformen siehe Naturformen B  - Sempervivum brevipilum-

Sempervivum brevipilum Muirhead

am Naturstandort in Mittel Nord Anatolien

 

aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff

 

 

aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff

 

Teilansicht der Aufsammlungen in der Türkei und anschließend in Kultur bei der Uni Essen  von

Sempervivum brevipilum

-transcau-casicum     ssp.gillianii   var.pisidicum Sempervivum pisidicum (Pesmen & Güner)

Sempervivum transcaucasicum subsp. gillianii var. pisidicum (Pesmen & Güner)

IK: Sempervivum transcaucasicum subsp. gillianii var. pisidicum (Pesmen & Güner) --- [combinatio et status provisorii]

Beschreibung von Dr. rer. nat. Philipp Neeff 

Sempervivum pisidicum PESMEN & GÜNER 1978 (Notes Royal Botanic Garden Edinburgh 36(1): 35-37, 1978)

Typus: C3: Isparta, South Anatolia, distr. Eğridir, Anamas, Kapiz Deresi nearYaka köyü, N facing slope of deep valley, limestone rocks, 1250-1450, 5. August 1974, Peşmen & Güner No: 1902.

Etymologie: Von Pisidia: Regionalname des Fundortes.     Beschreibung. Rosetten offen, flach, Ø 3-4cm, rund 30. Blätter, gelblich grün mit bräunlich überlaufenden Spitzen, Rosettenblätter schmal bis breit elliptisch bis verkehrt eiförmig, Verhältnis Länge:Breite= (1,63)- 1,89 - (2,66), Verhältnis Breite:Dicke= (2,33)- 2,82 -(3,33), ausgeprägt plankonvex, sehr kurz pubeszent, Bl. Spitze stumpf bis kurz zugespitzt 4-6mm, Bl. Rand kurz, dicht gefranst (8/mm), Fransen zur Basis geneigt. Ausläufer 3-4 , Länge bis 4 cm, Ø 3 mm, kahl, Junge Rosetten, Ø 1,5 bis 2cm, pubeszent. Infloreszenz: Höhe 12-20 cm, 2 Gabeläste , zottig pubeszent gleichmäßig mit kurzen und langen Trichomen besetzt, 5 bis 10 Blüten pro Wickel. Infloreszenz-Blätter lineal bis lanzettlich, pubeszent, im Bereich des Apex gewimpert am Rande wie Trichome der Blattfläche, spitz. Blüte Ø 16mm, 12- 14-zählig, fast sitzend. Petalen schmal länglich. Sepalen, pubeszent, elliptisch, spitze, Länge: Breite 3:1,5mm, basal bis 1/3. Androeceum Filamente rot, bis fast zur Mitte spärlich mit Trichomen besetzt, Antheren gelb. Gynoeceum glandular pubeszent. Bemerkung: Die behaarte Art des westlichen Mittel-Südanatolien. Aufgrund der großen Höhe der Verbreitung sind weitere Fundorte sicher. Dazu wären intensive Feldstudien im gesamten Mittel-Südanatolien notwendig. S. pisidicum zeigt große Affinitäten sowohl zu den Sippen Mittel-Nordanatoliens als auch der der Erciyas-Karaca-Dağı Zone. Es sollte geprüft werden ob, bedingt durch die großen Höhen Mittel-Südanatoliens ein geschlossenes südliches Verbreitungsgebiet der gesamten Gattung existiert. Ökologie: Ausgesprochen alpine Sippe, bis weit über 2500 m Höhe an südexponierten Standorten des Dedegöl Dağları.    Verbreitung: Nur vom Fundort selbst und von den Holo- und Isotypen bekannt, vemutlich in den alpinen Bereichen des Dedegöl Dağları weit verbreitet.        

Sempervivum pisidicum am Dedegöl Dağı  2700m Höhe

beide Fotos Dr. rer. nat. Philipp Neeff 

 

aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff

 

Teilansicht der Aufsammlungen in der Türkei und anschließend in Kultur bei der Uni Essen  von

S. pisidicum

-transcau-casicum     ssp.transcau-casicum Sempervivum transcaucasicum subsp. transcaucasicum ist ein Synonym das für S. davisii und S. gillianii gebräuchlich war.
-transyl-vanicum Sempervivum transylvanicum Baker / nicht genau zuzuordnen, gehört jedoch zur Gattung Sempervivum  / eventuell zu S. heuffelii

IK:Sempervivum transylvanicum Baker, On hardy Sempervivums, in Gardeners' Chronicle, ser. 2, 2(31): 104 (1874) [nom. subnud.]

-trichophorum Sempervivum trichophorum Hampe ex Lagger  / nicht genau zuzuordnen, gehört jedoch zur Gattung Sempervivum

IK:Sempervivum trichophorum Hampe ex Lagger (posthume) in De la Soie, Notes du Rev. Chanoine De la Soie pour servir a l'étude du genre Sempervivum, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 3: 17 (1875)

-trifurcum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum trifurcum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum trifurcum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 41 (1868)

-triste Sempervivum triste Hort  / nicht genau zuzuordnen, gehört jedoch zur Gattung Sempervivum

IK: Sempervivum triste Hort.ex Baker in Gard. Chron. ( 1879) II. 39

-tyrsinii S. tyrsinii  ? kein IK gefunden / Gerad Dumont und Egli kein Eintrag

Sempervivum-Liste.de: Als „S. x tyrsinii“ = S. x schnittspanii, auch 'Schnittspahnii', = S. x albernelli (Hybride aus S. arachnoideum x tectorum) in: Hermann Müssel (1977): „Sempervivum und Jovibarba -
Versuch einer systematischen Darstellung“, Sichtungsgarten Weihenstephan, S. 7
(Entnommen dem Faksimile-Nachdruck des Semperpost-Verlages, 2005)

Auch als Kultivar ‚Tyrsinii’ und ‚Thyrsinii’ im Internet zu finden

In Martin Haberers Sammlung: S. tyrsinii