M

Sempervivum  Arten

   

Stand November 2017

Register  Pflanzennamen und Synonyme    

   
in Bearbeitung  
 

 verwendet wird die Klassifikation von  Henk 't Hart und Bert Bleij & B.Zonneveld  1998

   
 

gültiger Name  ist blau hinterlegt

   
 

 IK = Index Kewensis Publication Report

   
 

Hinweis: Bei den Bildern ohne Autorenangabe handelt es sich um Bilder, die von mir aufgenommen wurden. In den letzten 5 Jahren habe ich fast die komplette Sammlung  von Andre Smits in Belgien fotografiert ( ca. 8000 Fotos). Da viele Sammler von ihm Pflanzen bezogen haben, habe ich auch die Pflanzen aufgeführt, bei denen offensichtlich Unstimmigkeiten vorliegen.

   
 - macedonicum

      

Form von Sempervivum marmoreum subsp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn. ( macedonicum )

syn.: Sempervivum macedonicum R.L. Praeger (1930)  / Vorkommen im Nordwesten von Mazedonien

IK: Sempervivum macedonicum Praeger, Two new Semperviva from Macedonia, in Glas. Bot. zavoda i baste Univ. Beograd (Bull. Inst. Jard. Bot. Univ. Beograd) 1(3): 212 (1930)

Erstbeschreiber: Robert Lloyd Praeger (1865-1953) lebte in Irland und arbeitete als Bibliothekar in der National Library in Dublin. Besonderes Interesse zeigte er jedoch für die Pflanzenwelt und hier insbesondere für die Gattung Sedum und die Gattung Sempervivum. Die Royal Horticultural Society hatte R. Lloyd Praeger beauftragt eine Monographie über die Hauswurz zu erstellen. Sein Buch "An Account of the Sempervivum Group" in englischer Sprache erschien 1932.  / Quelle Georg Merkel

Erwin Geiger : Kleinere, samtige, apfelgrüne Rosetten mit bronzefarbenen Tönen im Frühling und Herbst an vollsonnigen Standorten - sehr wüchsig!
03.06.2014 03.06.2014 Sally & Howard Wills 25.08.2004

 macedonicum

 from Pasina

Lokalform von Sempervivum marmoreum subsp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn.

Lokalform S. macedonicum  from Pasina 

 syn.: Sempervivum macedonicum from Pasina Glava
26.05.2015 26.05.2015

 macranthum Form von  Sempervivum montanum  C. von Linnaeus (1753) ( macranthum )

syn.: Sempervivum macranthum  Jeanb. & Timb.-Lagr

macranthum = großblütig

IK: Sempervivum macranthum Jeanb. & Timb.-Lagr., Le Massif du Laurenti ancien Donezan, in Bulletin de la Société des Sciences Physiques et Naturelles, Toulouse, tome 3: 559 (1879, pro "1875-76")

Originalbeschreibung: "Fleurs grandes (du double que celles du S. pygmaeum). Boutons ovoïdes, d'un vert sombre sur le dos, blancs aux bords. Sépales verdâtres, lancéolés-aigus, couverts de poils simples et de poils plus courts glanduleux. Pétales longs, lancéolés, aigus, avec des poils longs, ciliés, simples et glanduleux, d'un rose pâle en dessous ; d'un pourpre-sombre en dessus. Etamines à filets pourpres, ciliés à la base, du double plus long que l'ovaire : anthères jaunâtres, purpurines au sommet. Glandes hypogynes, blanches, tronquées, assez larges, mais assez espacées. Ovaires jaunâtres, glanduleux ; styles concolores, glabrescents. Rosette d'un blanc sale. Feuilles lancéolées, arrondies au sommet, courbées en dessous, un peu aplaties sur les bords en dessus, mais bombées sur le milieu ; celles de la tige, lancéolées, brusquement contractées au sommet, mucronées, plus larges que celles des rosettes ; feuilles bractéales linéaires. Tiges de 2-3 décimètres de hauteur, d'un blanc plus ou moins jaunâtre, hérissées-laineuses." Type : Ariège : massif du Llaurenti, canton de Quérigut.

x macrantho-

arachnoideum

Form von Sempervivum barbulatum  Schott  ( x macrantho-arachnoideum )

Sempervivum ×macrantho-arachnoideum Jeanb. & Timb.-Lagr.

=  Hybride von Sempervivum macranthum × Sempervivum arachnoideum

IK:Sempervivum ×macrantho-arachnoideum Jeanb. & Timb.-Lagr., Le Capsir : 80 (1887)

 macrolepum = Aeonium tabuliforme

IK: Sempervivum macrolepum Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161

- maitrei  

   

Form von  Sempervivum tectorum var. tectorum ( var. glaucum )

syn.: Sempervivum maitrei Lamotte

Typ:  du Petit St-Bernard (Alpes Graies).

IK: Sempervivum maitrei Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 273 (1864)

- maitrea    

 

Form von  Sempervivum tectorum var.tectorum ( maitrea)

syn.: Sempervivum maitrea Lamotte

IK:Sempervivum maitrea Lamotte in Mem. Acad. Sc. Clermont, vi. (1864) 273

- majus Form von  Sempervivum tectorum var.tectorum  ( majus )

syn.: Sempervivum majus

IK:Sempervivum majus Neck. Delic. Gallo -Belg. i. 213

 manriqueorum  = Aeonium arboreum   IK: nicht gefunden
 
marmoratum

 

syn. von Sempervivum marmoreum Grisebach (1843)

syn.: Sempervivum marmoratum Grisebach ex Jacobsen (1960)   /  falsche Schreibweise

Lokalformen von S. marmoreum ( alle Formen )

besondere Liste

bitte hier klicken

Übersicht der

Reihenfolge

Zur Orientierung:  Übersicht der Reihenfolge von  S. marmoreum

Sempervivum marmoreum Griseb.
ssp. ballsii (Wale) Zonn.
ssp. blandum (Schott) Soó
ssp. erythraeum (Velen.) Zonn.
ssp. macedonicum (Praeger) Zonn..      
ssp. marmoreum
   var. dinaricum (Beck) Soó syn.:   var. marmoreum
      f. dinaricum (Beck) H.Jacobsen
      f. marmoreum       
ssp. matricum (Letz)
   [ssp. matricum] var. angustissimum Priszter
   [ssp. matricum] f. angustissimum (Priszter) Hadrava & Miklánek
   var. matricum
ssp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn.
   var. erythraeum (Velen.)
   var. reginae-amaliae
ssp. rubrifolium (Praeger) Bellia & C.A.Andrade
   var. blandum (Schott) Konopova & Konop
f. brunneifolium (Praeger) Ingw.
f. longirameum Priszter
f. pallidiflorum Soó
f. rubicundum (Schur) Soó
f. rubrifolium (Praeger)

-marmoreum

 

 

 

 

 

Sempervivum marmoreum Grisebach (1843)

Vorkommen auf dem Balkan und Karparten, Rosetten 3 - 10 cm Æ, Blätter eiförmig, mit aufgesetzten Spitzen,

S. marmoeum umfasst  alle rotblühenden Hauswurze auf dem Balkan, eine sehr variable Art , vor allem in der Blattfarbe und Dauer der Flaumbehaarung  (besonders an jungen Ablegern)  der Blätter.

IK: Sempervivum marmoreum Griseb., Spicilegium Florae Rumelicae et Bithynicae, vol. 1: 329 (1843)

Originalbeschreibung: S. marmoreum nov. sp. foliis ovato-oblongis breviter acuminatis glabris ciliatis, petalis 12 violaceo-lilacinis expansis lanceolatis a medio acuminatis, squamis hypogynis lamelliformibus quadratis. – Species medium locum tenet inter S. tectorum, cui habitu omnino accedit, et S. montanum: ab illo petalis basi conatis et squamulis hypogynis diversum, ab hoc, cujus florem plane imitatur, foliis glabris margine longis ciliis cinctis majoribus (8-6''' longis 4''' latis), glandulis ad caulem restrictis distinguendum: praeterea nullo modo ab his speciebus recedit. Affinitate remotiori conjungitur cum S. wulfenii Hp. floris colore et petalorum figura alieno, et cum S. globifero L. (S. Clusiano Ten. nap. t. 233 f. 1), a quo nostrum foliis patentibus eglandulosis et squamis hypogynis dignoscitur. Syn. S. montanum Sm. prodr. ex loc natali.
In m. Athone: in regione subalpina versus pinetum (substr. marmor.) (Friedr.) Fl. Aug. E.
Type : du Mont Athos (Grèce).

Erstbeschreibung:  Heinrich August Rudolf Grisebach (* 17. April 1814 in Hannover; † 9. Mai 1879 in Göttingen) war ein deutscher Botaniker und Hochschullehrer. Er gilt als Begründer der Pflanzengeographie als eigenständige wissenschaftliche Disziplin. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Griseb.“.
Grisebach studierte ab 1832 Medizin und Botanik an der Universität Göttingen, ab 1834 an der Universität Berlin, wo er 1836 zum Dr. med. promoviert wurde. Ab 1837 war er Privatdozent, für Botanik, ab 1841 außerordentlicher Professor für allgemeine Naturgeschichte an der Universität Göttingen. 1847 wurde er dort ordentlicher Professor und Direktor des Botanischen Gartens.Zwischen 1839 und 1850 unternahm Grisebach mehrere Forschungsreisen durch Europa. 1838 veröffentlichte er die grundlegende Arbeit „Über den Einfluß des Klimas auf die Begrenzung der natürlichen Floren“. Darin steht der später berühmt gewordene Satz: „Ich möchte eine Gruppe von Pflanzen, die einen abgeschlossenen physiognomischen Charakter trägt, wie eine Wiese, einen Wald und dergleichen, eine pflanzengeographische Formation nennen“. Sein klassisches Buch „Vegetation der Erde nach ihrer klimatischen Anordnung“ (1. Aufl. 1872, 2. Aufl. 1884) stellt eine erste globale Übersicht der Vegetationsdecke mit einer Vegetationskarte dar. / Quelle Wikipedia

Sempervivum marmoreum

Naturstandort , Velebit, Mt Ljubicko brdo 1150 m

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

Sempervivum marmoreum

 

in Kultur

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

alle Synonyme von  Sempervivum marmoreum Grisebach (1843)

1.) Sempervivum tectorum subsp. marmoreum (Griseb.) Maire & Petitm. ex I.Hagemann

IK:  Sempervivum tectorum subsp. marmoreum (Griseb.) Maire & Petitm. ex I.Hagemann in Strid

Arne ed., Mountain Flora of Greece, vol. 1: 339 (1986)

 

2.) Sempervivum tectorum [var.] marmoreum (Griseb.) Boiss.

IK: Sempervivum tectorum [var.] marmoreum (Griseb.) Boiss., Flora Orientalis, vol. 2: 796 (1872) (pro "{beta} marmorem")

 

3.) Sempervivum schlehanii Schott

IK: Sempervivum schlehanii Schott, Österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, 3: 12 (1853)

 

4.) Sempervivum assimile Schott

IK: Sempervivum assimile Schott, Österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 3: 19-20 (1853)

 

5.) Sempervivum schlehanii var. assimile (Schott) Domin

IK: Sempervivum schlehanii var. assimile (Schott) Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 34 (1932-33)

 

6.) Sempervivum montanum var. assimile (Schott) Stoj. & Stef.

IK:Sempervivum montanum var. assimile (Schott) Stoj. & Stef., Flora na Balgarija (Flore de Bulgarie), Sofia, 1: 555 (1924)

 

7.)Sempervivum blandum var. assimile (Schott) Stoj. & Stef.

IK: Sempervivum blandum var. assimile (Schott) Stoj. & Stef., Flora na Balgarija (Flore de Bulgarie), Sofia, 1: 1284 (1924)

 

8.) Sempervivum blandum Schott

IK: Sempervivum blandum Schott, Österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 3: 29 (1853)

 

9.) Sempervivum blandum var. blandum

IK: kein Eintrag

 

10.)Sempervivum assimile [var.] blandum (Schott) Grecescu

IK: Sempervivum assimile [var.] blandum (Schott) Grecescu, Conspectul Florei Romanei, Bucarest : 156 (1898) (pro "{beta} blandum")

 

11.) Sempervivum marmoreum subsp. blandum (Schott) Soó

IK: Sempervivum marmoreum subsp. blandum (Schott) Soó, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 9: 426 (1963)

 

12.) Sempervivum schlehanii [var.] blandum (Schott) Hayek

IK: Sempervivum schlehanii [var.] blandum (Schott) Hayek, Prodromus Florae Peninsulae Balcanicae, I-II: 619 (1924-27) – Verlag des repertoriums, in Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Berlin, 30 (1-3) (1924-33) (pro "B. blandum")

 

13.) Sempervivum marmoreum var. blandum (Schott) Konopova & Konop

IK: Sempervivum marmoreum var. blandum (Schott) Konopova & Konop, Sempervivum marmoreum,

 in Skalnicky (Rock Garden Plants), Bulletin du Rock Garden Club de Prague, vol. 13, 1983(1): 10 (1983)

 

14.) Sempervivum assimile var. glabrescens Borbás ex Soó

IK: Sempervivum assimile var. glabrescens Borbás 1874 ex Soó, A Magyar Flóra és Vegetáció

Rendzertani-növényföldrajzi Kézikönyve,Synopsis systematico-geobotanica Florae Vegetationisque Hungariae, vol. 2: 264 (1966)

 

15.) Sempervivum balcanicum Stoj.  Bilder Beschreibung siehe Naturformen B

IK: Sempervivum balcanicum Stoj., Zwei für die Wissenschaft neue Pflanzen, in Bull. Inst. Bot. (Sofia) 2: 263 (1951)

 

16.) Sempervivum banaticum Domokos

IK: Sempervivum banaticum Domokos, Sempervivum tanulmányok II, Sempervivum Studien II, in A M.

Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest,

vol. 2: 39 (1936)

 

17.) Sempervivum schlehanii f. rubrifolium Praeger

IK: Sempervivum schlehanii f. rubrifolium Praeger, an Account of the Sempervivum group : 61 (1932)

 

18.) Sempervivum marmoreum subsp. rubrifolium (Praeger) Bellia & C.A.Andrade

IK: Sempervivum marmoreum Griseb. f. rubrifolium (Praeger) Ingw., The Genus Sempervivum : 13 (1943)

 

19.) Sempervivum marmoreum f. rubrifolium (Praeger) Ingw.

IK: Sempervivum marmoreum Griseb. f. rubrifolium (Praeger) Ingw., The Genus Sempervivum : 13 (1943)

 

20.) Sempervivum schlehanii f. brunneifolium Praeger

IK:  Sempervivum schlehanii f. brunneifolium Praeger, an Account of the Sempervivum group: 60 (1932)

 

21.) Sempervivum marmoreum f. brunneifolium (Praeger) Ingw.

IK: Sempervivum marmoreum f. brunneifolium (Praeger) Ingw., The Genus Sempervivum : 13 (1943)

 

22.) Sempervivum brunneifolium (Praeger) Domokos

IK:Sempervivum brunneifolium (Praeger) Domokos, Sempervivum tanulmányok II, Sempervivum Studien

II, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest,vol. 2: 40 (1936)

 

23.) Sempervivum michaelis-borsii Domokos

IK:Sempervivum michaelis-borsii Domokos, Sempervivum tanulmányok I, Sempervivum Studien I, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest, vol. 1: 28 (1935)

 

24.) Sempervivum rubicundum Schur

IK: Sempervivum rubicundum Schur, in Oesterreichische Botanische Zeitschrift, Vienne, 8: 22 (1858)

[nom. nud.?] // Schur, Botanische Rundreise durch Siebenbürgen, in Verhandlungen und Mittheilungen der Siebenbürgischen Vereins fur Naturwissenschaften, Hermannstadt, 10: 13 (1859)

 

25.) Sempervivum marmoreum f. rubicundum (Schur) Soó

IK: empervivum marmoreum f. rubicundum (Schur) Soó, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 9: 426 (1963)

 

26.) Sempervivum marmoreum f. pallidiflorum Soó

IK: Sempervivum marmoreum f. pallidiflorum Soó, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 9: 426 (1963

 

27.) Sempervivum schlehanii var. genuinum Domin

IK: Sempervivum schlehanii var. genuinum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum,in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 34 (1932-33)

 

28.)Sempervivum schlehanii var. typicum Domin ex Soó

IK: Sempervivum schlehanii Schott var. typicum Domin 1932 ex Soó, A Magyar Flóra és Vegetáció

Rendzertani-növényföldrajzi Kézikönyve, Synopsis systematico-geobotanica Florae Vegetationisque Hungariae, vol. 2: 265 (1966)

 

29.)Sempervivum schlehanii [var.] typicum Beck

IK: Sempervivum schlehanii [var.] typicum Beck, Flora Bosne, Hercegovine I bivseg sandžaka Novog Pazara 4, in Glasn. Zemaljsk. Muz. Bosni Hercegovine, Sarajevo, 35: 57 (1923) (pro "{alpha} typicum")

 

30.)Sempervivum tectorum [var.] normale Schur

IK: Sempervivum tectorum [var.] normale Schur, Enumeratio Plantarum Transsilvaniae : 228 (1866)

 (pro "b normale")

- marmoreum

 ssp.ballsii 

 

Sempervivum marmoreum ssp. ballsii  (Wale 1940 ) Zonn.

gefunden von Edward Balls in Epirus Griechenland auf dem Berg Tschumba Petzi in Grammos Krkonose bis 2590 m in Wiesen. Rosetten fast kugelig ca 3 cm Durchmesser, kurze Ausläufer, Blätter abrupt mit aufgesetzter Spitze , kahl im oberen Teil  mit wenigen Wimpern, leuchtend grün, mit olivgrün und gelblichen Tönen, äußere Blätter rostgelb bis hellrot, Blüte bis 10 cm hoch , rosa weiß, Diese Unterart umfasst die kleinen kahlen Formen mit hellen Blüten.

Name: "ballsii" : gewidmet dem Botaniker  E.K. Balls (1892-1984).

IK: Sempervivum marmoreum subsp. ballsii (Wale) Zonn., in Succulenta 78(2): 92 (1999)
S. ballsii  Wale

Erstbeschreibung: Royden Samuel Wale + Nov.1952 in Leicester / England. Englischer Alpenpflanzenspezialist, verfasste:  The Genius Sempervivum 1943 / Quelle Zander
Veronika Falkenstein 11.08.2011 Veronika Falkenstein 24.06.2017 Gerad Dumont / in Kultur

marmoreum

ssp.ballsii  

f. auratum

Form von S. marmoreum ssp. ballsii ( Wale ) Zonneveld (Succulenta 78(2):92 , 1999  (f. auratum)

Herkunft: Nordwest Griechenland / Unterart von S. marmoreum ballsii , es sind die kleinen, graugrünen  kahlen Formen mit hellen Blüten
26.05.2015 26.05.2015 Veronika Falkenstein 20.08.2011
Veronika Falkenstein 19.05.2012 Veronika Falkenstein 10.07.2011 Frühjahr 2002 / from Kambeecho

marmoreum  
ssp.
blandum
Form von Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum ( Wale ) Zonneveld (Succulenta 78(2):92 , 1999

 (ssp. blandum)

Sempervivum marmoreum subsp. blandum (Schott) Soó

IK: Sempervivum marmoreum subsp. blandum (Schott) Soó, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 9: 426 (1963)
02.06.2014  02.06.2014 Veronika Falkenstein 04.08.2011

 marmoreum

 ssp. 

 erythraeum

Form von S. marmoreum ssp. erythraeum   ( Velenovski) Zonneveld ( Succulenta 78(2): 92,1998) 

Bulgarien Rila und Pirin-Gebirge. Rosetten 2 - 5 cm Ø, flach, offen, so daß innere Blätter zu sehen sind. Blätter verkehrt-eiförmig bis spatelig, mit kurzer Spitze. Dicht drüsig behaart, samtartiges Laub, Ränder bewimpert, grau purpurn. Tochterrosetten an kurzen Stolonen, hügelbildend. Blütenstiele 15 - 20 cm, behaart, bewimperter 2 cm Ø, 11 - 12 Blütenblätter, kräftig rosapurpurn mit roten Linien auf der Rückseite. 

erythraeum = rötlich, bezieht sich auf die Blütenfarbe

syn.: Sempervivum marmoreum subsp. reginae-amaliae var. erythraeum (Velen.)

IK : Sempervivum erythraeum Velen., Flora Bulgarica, Prague, Supplementum 1: 111 (1898) / Velenovsky (1898)  1.) Sempervivum marmoreum subsp. erythraeum (Velen.) Zonn

syn.: von Sempervivum erythraeum Velen.

IK: Sempervivum marmoreum subsp. erythraeum (Velen.) Zonn., in Succulenta 78(2): 92 (1999)

 

2.) Sempervivum cinerascens Pancic ex Adamovic

IK: Sempervivum cinerascens Pancic ex Adamovic, Vegetationsverhältnisse Balkanländer : 83 (1906 ou 1909)

Erstbeschreibung: Josef Velenovský (4. April 1858 7. Mai 1949) war ein tschechischer Botaniker, er war auch Professor für Botanik an der Karls-Universität. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Velen.“  / Quelle: Wikipedia
02.06.2014 02.06.2014 02.06.2014
02.06.2014 02.06.2014 02.06.2014

- marmoreum

 ssp.

macedonicum

Form von Sempervivum marmoreum ssp. reginae - amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn.
( ssp. macedonicum)

Kleinere, samtige, apfelgrüne Rosetten mit bronzefarbenen Tönen im Frühling und Herbst an vollsonnigen Standorten - sehr wüchsig!

IK Sempervivum marmoreum subsp. macedonicum (Praeger) Zonn., in Succulenta 78(2): 92 (1999)

Erstbeschreiber: Robert Lloyd Praeger (1865-1953) lebte in Irland und arbeitete als Bibliothekar in der National Library in Dublin. Besonderes Interesse zeigte er jedoch für die Pflanzenwelt und hier insbesondere für die Gattung Sedum und die Gattung Sempervivum. Die Royal Horticultural Society hatte R. Lloyd Praeger beauftragt eine Monographie über die Hauswurz zu erstellen. Sein Buch "An Account of the Sempervivum Group" in englischer Sprache erschien 1932.  / Quelle Georg Merkel
03.06.2014 03.06.2014 Sally & Howard Wills 25.08.2004
G. Spröd 04.2009 Veronika Falkenstein 09.2008 Veronika Falkenstein 01.2009

S. marmoreum ssp. marmoreum

f. assimile

Form von  S. marmoreum ssp. marmoreum  Praeger 1932:      ( f. assimile )                                                                      

IK : Sempervivum assimile Schott, Österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 3: 19-20 (1853)       

syn.:  1. Sempervivum marmoreum Grisebach (1843)                                                                                                            

         2.  Sempervivum tectorum var. tectorum C. von Linnaeus sesnu stricto (1753) 

27.05.2015 27.05.2015 26.05.2015

Erstbeschreibung: Heinrich Wilhelm Schott (getauft 7. Januar 1794 in Brünn; † 5. März 1865 in Wien) war ein österreichischer Botaniker und Gärtner. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Schott“.
Schott nahm zwischen 1817 und 1821 an der Österreichischen Brasilien-Expedition teil und wurde 1828 zum Hofgärtner in Wien ernannt. Ab 1845 bis zu seinem Tode fungierte Schott als Direktor der Hofgärten und der kaiserlichen Menagerie. 1852 leitete er auch die Umgestaltung des Schönbrunner Schlossparks in eine teilweise englische Anlage. Bekannt wurde Schott insbesondere durch die Erforschung der Alpenflora, wobei er den Alpengarten im Belvedere begründete. Darüber hinaus bereicherte er die Wiener Hofgärten durch seine Sammlungen in Brasilien / Quelle: Wikipedia

 

S. marmoreum ssp. marmoreum

f. assimile ssp. blandum   

Form von S. marmoreum ssp. marmoreum  Praeger 1932:  (f. assimile ssp. blandum)   

 IK: Sempervivum assimile [var.] blandum (Schott) Grecescu, Conspectul Florei Romanei, Bucarest : 156 (1898) (pro "{beta} blandum")

Erstbeschreibung: wie vor
 
Veronika Falknstein 17.05.2012 Veronika Falkenstein 04.08.2011  


S. marmoreum ssp. marmoreum

f. assimile var. glabrescens 
Form von S. marmoreum ssp. marmoreum  Praeger 1932  (f. assimile var. glabrescens)                                                                                     

IK: Sempervivum assimile var. glabrescens Borbás 1874 ex Soó, A Magyar Flóra és Vegetáció Rendzertani-növényföldrajzi Kézikönyve,Synopsis systematico-geobotanica Florae Vegetationisque Hungariae, vol. 2: 264 (1966)

Erstbeschreibung: Vincze von Borbás (* 28. Juli 1844 in Ipoly-Litke, Ungarn; † 7. Juli 1905 in Klausenburg) war ein ungarischer Botaniker. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Borbás“.   Er hat mehrere hundert Pflanzenarten als neu für die Wissenschaft benannt. Von diesen beschriebenen „Arten“ wird allerdings ein Großteil durch heutige Taxonomen nicht als eigenständige Art akzeptiert. / Quelle Wikipedia   

  marmoreum

ssp. marmoreum 

f. marmoreum

Sempervivum marmoreum ssp. marmoreum f. marmoreum / kein  Eintrag IK, unklare Anwendung
-marmoreum

 ssp.

marmoreum

f. schlehanii

Form von Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger  (f. schlehanii)

syn.: S. schlehanii Schott (1853)

IK: Sempervivum schlehanii Schott, Österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, 3: 12 (1853)

Vorkommen auf dem Balkan, Rosetten offen 5 - 10 cm Durchmesser, Ausläufer kurz, Blätter kahl, jung jedoch flaumhaarig  und dicht bewimpert, grün, rot gespitzt  oder rot überhaucht, Blütentrieb 10 - 20 cm , rötlich  mit weißem Rand

Erstbeschreibung: Heinrich Wilhelm Schott (getauft 7. Januar 1794 in Brünn; † 5. März 1865 in Wien) war ein österreichischer Botaniker und Gärtner. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Schott“.
Schott nahm zwischen 1817 und 1821 an der Österreichischen Brasilien-Expedition teil und wurde 1828 zum Hofgärtner in Wien ernannt. Ab 1845 bis zu seinem Tode fungierte Schott als Direktor der Hofgärten und der kaiserlichen Menagerie. 1852 leitete er auch die Umgestaltung des Schönbrunner Schlossparks in eine teilweise englische Anlage. Bekannt wurde Schott insbesondere durch die Erforschung der Alpenflora, wobei er den Alpengarten im Belvedere begründete. Darüber hinaus bereicherte er die Wiener Hofgärten durch seine Sammlungen in Brasilien / Quelle : Wikipedia
03.06.2014 03.06.2014

marmoreum ssp. marmoreum

var. dinaricum
 
Form von Sempervivum marmoreum ssp marmoreum  (Beck) Soó (1966) (var. dinaricum)

IK: Sempervivum marmoreum subsp. marmoreum var. dinaricum (Beck) Soó, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 12: 115 (1966)

dinaricum = Herkunft der Pflanze, Die Dinariden ( auch dinarische Alpen) bilden eine Gebirgskette in Südeuropa , in den  Bereichen Slowenien , Kroatien , Bosnien und Herzegowina , Serbien , Albanien und Montenegro .

E. Geiger: Kleine apfelgrüne Rosetten mit leuchtend roten Blattspitzen und Ausläufern.

Originalbeschreibung: Folia omnia longius acuminata, angustiora, caulina utrinque copiose glandulosa pilosa. Petala minora, 1 cm modo longa, angustissima, rosea, media parte intense rubra; filamenta rubra; antherae aurantiacae.
{diagnosis : Sempervivum schlehanii [var.] dinaricum Beck}

Erstbeschreiber:  Rezső Karoly Soo von Bere ( 1903 - 1980 ) war ein ungarischer Botaniker. Sein botanisches Autorenkürzel lautet Soo. / Quelle: Zander

und  Günther Beck, Ritter von Mannagetta und Lerchenau ,* 25. August 1856 in Pressburg , † 23. Juni 1931 in Prag, war ein österreichischer Botaniker. Sein botanisches Autorenkürzel lautet Beck. / Quelle Wikipedia
Sempervivum marmoreum subsp. marmoreum var. dinaricum

Naturstandort  Turija, Croatie, GDJ00A06

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

02.06.2014 Veronika Falkenstein 24.06.2017 02.06.2014

- marmoreum 

ssp. matricum 

Sempervivum marmoreum ssp. matricum (Letz)

IK: Sempervivum marmoreum subsp. matricum (Letz) --- [combinatio et status provisorii]

matricum = nach dem Fundort Monts Matra

=  Sempervivum marmoreum subsp. matricum (Letz) 1998 / auct. non Grisebach

syn: 1.) Sempervivum marmoreum auct. non Grisebach    /

syn.: 2.) Sempervivum matricum Letz, ined. (1998)

Diese Form wurde erst vor einigen Jahren als eigene Art beschrieben, die aber von vielen Botaniker nicht anerkannt wird.

Gefunden wurde sie in der Slovakei bei 300 m; samtige, vielblättrige, apfelgrüne Rosetten mit wenig Zuwachs. 

Erstbeschreibung:

Dominik Roman Letz: A new species of the Sempervivum marmoreum group in Central Europe. In: Preslia. Band 81, Nummer 3, 2009,

Martin Miklánek: Sempervivum marmoreum ssp. matricum (Letz) Hadrava et Miklánek comb. Nova. In: Kaktusy. Band 46, Nummer 2, 2010, S. 24–26.
03.06.2014 03.06.2014 Veronika Falkenstein 05.09.2010

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Sempervivum marmoreum subsp. matricum in Kultur

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Sempervivum marmoreum subsp. matricum in Kultur

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Sempervivum marmoreum subsp. matricum in Kultur

- marmoreum 

ssp. matricum  

     var.

angustissimum

Form von Sempervivum marmoreum ssp. matricum (Letz) ( var. angustissimum)

Sempervivum marmoreum [ssp. matricum] var. angustissimum Priszter

Vorkommen : in der Tokaj Region Nord - Ungarn

E. Geiger: auffallende Form mit schmalen Blättern, die Spitzen färben sich zum Herbst pfirsichfarben.

IK:Sempervivum marmoreum [subsp. matricum] var. angustissimum Priszter, in Soó, in Magyar Fl. Veg. 6: 184 (1980) // Priszter,Synopsis... Florae vegetationisque Hungariae, VI, Budapest (1980) (pro "Sempervivum marmoreum var. angustissimum Priszter")

syn.:

1. Sempervivum marmoreum [subsp. matricum] f. angustissimum (Priszter) Hadrava & IK: Miklánek

IK:Sempervivum marmoreum [subsp. matricum] f. angustissimum (Priszter) Hadrava & Miklánek, in Kaktusy Special 1: 17 (2007 (pro "nom. prov.")

 
2. Sempervivum schlehanii var. tokajense Domokos

IK: Sempervivum schlehanii Schott var. tokajense Domokos, Sempervivum tanulmányok II, Sempervivum Studien II, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest, vol. 2: 39 (1936)


3.Sempervivum schlehanii var. dimorphum Domokos

IK: Sempervivum schlehanii var. dimorphum Domokos, Sempervivum tanulmányok II, Sempervivum Studien II, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest, vol. 2: 38 (1936)

 

angustissimus = sehr schmal

Originalbeschreibung: Folia evoluta 35-45 mm longa et 6-7 mm lata (ratio longi- et latitudinis: 6-8), viridia, apice non (vel haud) rubromaculata. – Tokajense: Regec, 1976. HHBp
In typo (var. marmoreum) folia 10-15 mm lata (ratio longi- et latitudinis: 4-5), apice significanter rubromaculata, abrupte in mucrone abbreviata.
{diagnose telle que reproduite dans Houselekes 14(2): 59}
Type : de Regéc, en région de Tokaj (N Hongrie) ; 1976, HHBP.

Erstbeschreibung: Szaniszló Priszter, ungarischer Botaniker

Sempervivum marmoreum ssp. matricum var. angustissimum

Naturstandort , Regéc vára

Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

 

- marmoreum

ssp. reginae-

amaliae

Sempervivum marmoreum ssp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn.

Vorkommen Südosten Albanien, Griechenland, Mazedonien, Süden Ungarn / Rosetten offen kompakt, 3 - 10 cm Durchmesser,

Ausläufer kurz, Blätter dicht flaumhaarig, dicht bewimpert, trübgrün, selten rosarot. Blütentriebe 10 - 20 cm hoch, Blüten rosa bis rotpurpurn , ist S. marmoreum ssp. erythraeum sehr ähnlich, aber größer. Benannt wurde diese Unterart nach Herzogin Amalie von Oldenburg (1818-1875), die Prinz Otto von Bayern (1815-1867) im Jahre 1836 heiratete, nachdem er in Griechenland zum König ernannt wurde.

IK:Sempervivum marmoreum subsp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn., in Succulenta 78(2): 92 (1999)

reginae- amaliae = gewidmet der  Königin Amalia von Griechenland / vormals Herzogin Amalie von Oldenburg (1818-1875), die Prinz Otto von Bayern (1815-1867) im Jahre 1836 heiratete, nachdem er in Griechenland zum König ernannt wurde

Erstbeschreibung:  Theodor Heinrich von Heldreich (1822–1902) war ein deutscher Botaniker. Sein botanisches Autorenkürzel lautet „Heldr.“. Nach dem Studium der Philosophie in Freiburg wandte sich Heldreich von 1837 bis 1842 der Botanik in Montpellier und Genf zu. 1843 ließ er sich in Athen nieder, von wo aus er zahlreiche Exkursionen unternahm. Von 1849 bis 1851 hielt er sich in England auf und war Herbar-Konservator in Paris.Heldreich war seit 1851 Direktor des Botanischen Gartens in Athen. Außerdem war er von 1858 bis 1883 Konservator des Naturhistorischen Museums der Universität Athen. 1892 wurde er Mitglied der Deutschen Akademie der Naturforscher Leopoldina.
Die Pflanzengattung Heldreichia Boiss. aus der Familie der Kreuzblütengewächse (Brassicaceae) ist zu seinen Ehren benannt worden.Quellen: Wikipedia und Zander
Juni 2010 Juni 2010 Conny Dörig 01.04.2011

Sempervivum marmoreum subsp. reginae-amaliae

in Kultur

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

- marmoreum

ssp. reginae-

amaliae

var. erythraeum

Sempervivum  marmoreum ssp. reginae-amaliae var.erythraeum (Velen.)

IK:Sempervivum marmoreum subsp. reginae-amaliae var. erythraeum (Velen.) --- [combinatio et status provisorii]

Synonyme:

1.) Sempervivum erythraeum Velen.

IK:Sempervivum erythraeum Velen., Flora Bulgarica, Prague, Supplementum 1: 111 (1898)

 

2.) Sempervivum marmoreum subsp. erythraeum (Velen.) Zonn.

IK:Sempervivum marmoreum subsp. erythraeum (Velen.) Zonn., in Succulenta 78(2): 92 (1999)

 

3.)Sempervivum cinerascens Pancic ex Adamovic

IK: Sempervivum cinerascens Pancic ex Adamovic, Vegetationsverhältnisse Balkanländer : 83 (1906 ou 1909)

Sempervivum marmoreum subsp.

 reginae-amaliae var. erythraeum

in Kultur

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

- marmoreum

ssp. reginae-amaliae

var. reginae-amaliae

Form von Sempervivum marmoreum ssp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn.(var. reginae-amaliae)

Sempervivum marmoreum subsp. reginae-amaliae var. reginae-amaliae  / weiteres nicht gefunden, kein IK

Synonym:   Sempervivum tectorum subsp. reginae-amaliae (Heldr. & Guic.) Maire & Petitm. 

IK :  Sempervivum tectorum subsp. reginae-amaliae (Heldr. & Guic.) Maire & Petitm., Etude des plantes vasculaires récoltées en Grèce, in Matériaux pour servir à l'étude de la flore et de la géographie botanique de l'Orient. 4: 86 (1908)           

- marmoreum

ssp. reginae-amaliae

var.

angustissimum

Form von Sempervivum marmoreum ssp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn.

(var. angustissimum)

Erwin Geiger: Eine sehr auffallende Form mit schmalen Blättern. Die Spitzen färben sich zum Herbst pfirsichfarben.  syn.: S. marmoreum var. angustissimum  S. Priszter (1980)
Beatrix Bodmeier 13.04.2009 Beatrix Bodmeier 04.05.2014 Rolf Volbon 30.032011

- marmoreum

ssp. reginae-amaliae  ×

degenianum

Form von Sempervivum marmoreum ssp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn.

Sempervivum × degenianum Domokos  / = Sempervivum marmoreum × Sempervivum ruthenicum

syn.: Sempervivum × degenianum Domokos 1936  / = Sempervivum marmoreum × Sempervivum ruthenicum

IK : Sempervivum ×degenianum Domokos, Sempervivum tanulmányok II, Sempervivum Studien II, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest, vol. 2: 40 (1936)

degenianum: gewidmet dem ungarischen Botaniker A. von Degen (1866-1934)

Originalbeschreibung:

(S. banaticum × ruthenicum). Rosulae 8-10 cm latae, expansae, foliis iis S. banatici similibus, sed latioribus (-2 cm) brunneo-rubris, supra et subtus dense albotomentosis.
Inflorescentia et flores quam in S. banatico, 13-15 cm meri, petala autem ex roseo rubro striata.
Antherae pallide rosaceae vel flavidae.
Habitat inter parentes in Banatu in rupibus montis Treskovác ad pagum Szvinica unico loco abunde.
Legit J. Domokos, 1933.
Type : leg. J. Domokos 1933, des Monts du Banat : rochers du Mt Treskovác près du village de Szvinica.

Erwin Geiger: Auffallend ist das Herz der Rosetten, in der die Blätter abrupt nach hinten gebogen sind. Eigentümliche graurosa bis olivgrüne Färbung; eher langsam wachsend.
Karl Adam  04.2008 Conny Dörig 26.08.2011 Karl Adam 08.2008

 - marmoreum

ssp. reginae-amaliae

ssp. rubrifolium

Form von Sempervivum marmoreum ssp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn.

 Sempervivum marmoreum ssp. rubrifolium (Praeger) Bellia & C.A.Andrade

syn.:  Sempervivum schlehanii f. rubrifolium Praeger

IK : Sempervivum schlehanii f. rubrifolium Praeger,an Account of the Sempervivum group : 61 (1932)

IK: Sempervivum marmoreum subsp. rubrifolium (Praeger) Bellia & C.A.Andrade, in Rea, 4: 39 (1971) (pro "subsp. rubrifolium (Schott) Bellia & C.A.Andrade)
26.05.2015 26.05.2015 Martin Haberer 1990

- marmoreum
ssp. reginae-amaliae
f. longirameum
Form von Sempervivum marmoreum ssp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn. (  f. longirameum )    

syn.: Sempervivum marmoreum f. longirameum Priszter

IK: Sempervivum marmoreum f. longirameum Priszter, in Magyar Fl. Veg., 7: 42 (1985)
02.06.2014 02.06.2014

 - marmoreum

ssp. reginae-amaliae 

f. macedonicum

 

Form von Sempervivum marmoreum subsp. reginae-amaliae (Heldr. & Sarnth.) Zonn. (f. macedonicum)

syn.: Sempervivum macedonicum R.L. Praeger (1930)
Gerhard Spröd 07.05.2009 Sally& Howard Wills 25.08.2004 Veronika Falkenstein 07.09.2008

- marmoreum
ssp. marmoreum

f. brunneifolium

 

 Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum Praeger (f. brunneifolium)

syn.: Sempervivum marmoreum f. brunneifolium (R.L. Praeger) Soó (1963)

IK: Sempervivum marmoreum f. brunneifolium (Praeger) Ingw., The Genus Sempervivum : 13 (1943

syn.: Sempervivum marmoreum f. brunneifolium ex Ingwersen (1943)
02.06.2014 02.06.2014

- marmoreum
ssp. marmoreum

f. dinaricum

syn. von  Sempervivum marmoreum ssp. marmoreum  (Beck) Soó  (f. dinaricum)

syn.: Sempervivum marmoreum ssp. marmoreum f. dinaricum (Beck) H.Jacobsen
IK:
Sempervivum marmoreum subsp. marmoreum f. dinaricum (Beck) H.Jacobsen, Das Sukkulentenlexicon, ed. 1 (1970) / (traduc. anglaise) Lexicon of Succulent Plants, ed. 1 : 361 (1974)

siehe oben

- marmoreum
ssp.marmoreum
  
f. pallidiflorum
Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum (Beck) Soó  ( f. pallidiflorum )

syn.: Sempervivum marmoreum f. pallidiflorum Soó (1963)

IK: Sempervivum marmoreum f. pallidiflorum Soó, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 9: 426 (1963)

marmoreum 
ssp. marmoreum


f. rubicundum
 
Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum (Beck) Soó  (f. rubicundum)

Sempervivum marmoreum f. rubicundum (Schur) Soó (1963) 

IK:Sempervivum marmoreum f. rubicundum (Schur) Soó, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 9: 426 (1963)

Erstbeschreiber:  Rezső Karoly Soo von Bere ( 1903 - 1980 ) war ein ungarischer Botaniker / Quelle: Zander
Karl Adam 04.2008 Veronika Falkenstein 04.2008 V. Falkenstein 08.2008

marmoreum 

 f. rubrifolium

Form von  Sempervivum marmoreum   ( f. rubrifolium )

Sempervivum marmoreum f. rubrifolium (Praeger) Ingw.

syn: Sempervivum schlehanii f. rubrifolium Praeger

IK:Sempervivum marmoreum Griseb. f. rubrifolium (Praeger) Ingw., The Genus Sempervivum : 13 (1943)
26.05.2015 26.05.2015

marmoreum x kosaninii weiteres nicht gefunden
 marmorium  Sempervivum marmorium / falsche Schreibweise,   / syn. von Sempervivum marmoreum  Grisebach (1843)
- masferreri = Aeonium sedifolium (P.B. Webb ex C.A. Bolle) C.J.M. Pitard & L. Proust (1909)

IK:  Sempervivum masferreri W.B. Hillebrand (1881) [Obsolete name]

- matricum Sempervivum matricum Letz, ined. (1998)

siehe oben Sempervivum marmoreum ssp. matricum (Letz)  und  Sempervivum marmoreum auct.

non Grisebac

 mettenianum 

   C.B. Lehmann

Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 (mettenianum)

Sempervivum mettenianum C.B. Lehmann & G. Schnittspahn (1855)

"mettenianum" : gewidmet dem deutschen  Botaniker  G.H. Mettenius (1823-1866).

IK:  Sempervivum mettenianum C.B.Lehm. & Schnittsp., Uber die im freien in den deutschen Gärten vorkommenden Arten der Gattung Sempervivum, in Flora, Regensburg, 38(1-2): 4 (1855)
03.06.2014 03.06.2014

 mettenianum

[var.] lamottei

Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753  (mettenianum var. lamottei )

Sempervivum  mettianum [var.] lamottei (Boreau) Rouy & E.G.Camus

syn.: Sempervivum lamottei Boreau

IK: Sempervivum lamottei Boreau, Catalogue raisonné des Plantes phanérogames du département de Maine-et-Loire, in Mémoires de la Société académique du Maine-et-Loire : 86 (1859)

IK: Sempervivum mettenianum [var.] lamottei (Boreau) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 132 (1901) (pro "{alpha} lamottei") collecte de Mr Döll en 1847 dans l'Unterhaslital (Suisse).

1.) Sempervivum tectorum subsp. lamottei (Boreau) H.Jacobsen

IK:Sempervivum tectorum subsp. lamottei (Boreau) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 817 (1960) (pro "subsp. lamottei (Boreau) Rouy & Fourr. ex H.Jacobsen")

 

2.) Sempervivum mettenianum [var.] lamottei (Boreau) Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum mettenianum [var.] lamottei (Boreau) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 132 (1901) (pro "{alpha} lamottei")

 

3.) Sempervivum celsicaule Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum celsicaule Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum , fasc. 2: 33 (1868)


aufgesammelt von Herrn Döll 1847 im Unterhaslital / Schweiz

"lamottei" : gewidmet dem Botaniker Martial Lamotte (1820-1883)
27.05.2015 27.05.2015 02.06.2014

- mettenianum

[var.] luxurians 

Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( [var.] luxurians )

Sempervivum  mettianum [var.] luxurians (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] luxurians (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 132 (1901) (pro "{gamma}luxurians")

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM LUXURIANS, paniculae elongatae ramis numerosis, simplicibus, villosis ; floribus grandibus (30 mm diam.) ; petalis 14-15, anguste lineari-lanceolatis, acutis, basi praesertim roseis, superne subalbidis ; staminum filamentis purpureis, a basi ad medium pilosulis, antheris ovato-ellipticis, obtusis, pilo brevi saepe terminatis, roseis ; squamulis hypogynis subreniformibus, brevibus, subcontiguis ; carpellis dorso puberulis ; rosularum saepe sat grandium foliis oblongo-cuneatis, apice angustato-contractis acuminatis, glauco-virentibus acumine purpureo breviter colorato, glabris, breviter ciliatis, caulinis ovato-oblongis, latis, apice angustatis longe acuminatis, basi leviter productis, dilute virentibus, inferne superneque roseo tinctis, dorso glabris ; caule purpureo colorato, elongato, valido, dense piloso.
Hab. in saxosis Alpium Delphinatus : Séuse prope Gap (Hautes-Alpes).
Species panicula floribunda elongata, caule procero, foliisque caulinis purpureo eleganter coloratis notanda ; a praecedente [S. pallidum] floribus roseis, petalis angustioribus, stylis coloratis, rosularum foliis apice magis angustatis acumineque purpureo donatis facile distinguenda. - Floret exeunte Junio (in horto).

Type : du Mont Céüze (Htes Alpes).

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon ,  + 7. Februar  1897 , war ein  französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

"mettenianum" : gewidmet dem deutschen Botaniker G.H. Mettenius (1823-1866).

Sempervivum luxurians Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

 aus Flora Europa 1868

syn: Sempervivum luxurians Jord. & Fourr.  

IK : Sempervivum luxurians Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 34 (1868)

- mettenianum

[var.] pallidum

Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( [var.] pallidum)

Sempervivum  mettianum [var.] pallidum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] pallidum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 132 (1901) (pro "{gamma}pallidum")

syn.:  Sempervivum pallidum Jord. & Fourr.  

IK : Sempervivum pallidum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 33 (1868)

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM PALLIDUM, paniculae brevis ramis paucis, bifidis, villosis ; floribus grandibus (28-30 mm diam.) ; petalis 14-16, lineari-lanceolatis, acutis, albidis, roseo vix dilutis ; staminum filamentis roseis a basi ad medium pilosulis, antheris oblongo-ovatis, obtusis, pilo brevi terminatis, roseis ; squamulis hypogynis reniformi-rotundatis, parum discretis ; carpellis dorso crebre puberulis ; rosularum sat grandium foliis obovato-oblongis, apice abrupte contractis, longiuscule acuminatis, glauco-viridulis, glabris, ciliatis, caulinis ovato-oblongis, apice longe tenuiterque acuminatis, basi breviter productis, viridulis, glabris ; caule valido, breviuscule piloso.
Hab. in saxosis Alpium Delphinatus : Le Monêtier (Hautes-Alpes).
Foliis apice rotundato contractis S. obovatum et floribus grandibus petalisque latis albidis S. robustum quidquam refert ; sed panicula abbreviata, stylis viridulis brevibus, foliis pallidis immaculatis, ab utroque distinguitur. - Flores edit Julio (in horto).
Type : Le Monestier (Hautes-Alpes).

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon ,  + 7. Februar  1897 , war ein  französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

- mettenianum

[var.]rhodanicum

Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( [var.] rhodanicum )

Sempervivum  mettianum [var.] rhodanicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum mettenianum [var.] rhodanicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 133 (1901) (pro "{epsilon}rhodanicum")

 

Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

syn.:  Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr

IK: Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 31 (1868)

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM RHODANICUM, paniculae ampliatae ramis numerosis, elongatis, plerumque bifidis, multifloris, longe molliterque villosis ; floribus grandibus (30-32 mm. diam.) ; petalis 13-14, anguste lineari-lanceolatis, acutis, albidis, roseo dilutis ; staminum filamentis purpureis a basi ad medium pilosulis, antheris late ovatis, obtusiusculis, roseis ; squamulis hypogynis rotundato-creniformibus, discretis ; carpellis dorso puberulis ; rosularum plerumque grandium foliis late oblongis, apice abrupte contractis, breviter acuminatis, glaucescenti-virentibus, glabris, margine breviter ciliatis, caulinis oblongo-lanceolatis, elongatis, apice angustato-acuminatis, inferne dilatatis, basi truncatis dilute virentibus, superioribus dorso puberulis ; caule purpura leviter tincto, valido, longe molliterque piloso.
Hab. in saxosis calcareis Galliae orientalis : Serrières-de-Briord (Ain).
A. S. decolorato dignoscitur floribus majoribus, paniculae ramis magis patentibus longioribusque, rosularum foliis brevius acuminatis caulinisque magis elongatis. - Floret Julio (in horto).

Type : du département de l'Ain, près du Rhône.

rhodanicum = Rhodanien, ein Gebiet in der Nähe von Lyon

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon ,  + 7. Februar  1897 , war ein  französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander
26.05.2015 26.05.2015

- mettenianum

[var.] robustum

Form von Sempervivum tectorum var. decoloratum (Jord. & Fourr.) ( [var.] robustum )

Sempervivum  mettianum [var.] robustum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus 

IK:  Sempervivum mettenianum [var.] robustum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 133 (1901) (pro "{delta}robustum")

 

Sempervivum robustum Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

syn.:  Sempervivum robustum Jord. & Fourr.     

IK: Sempervivum robustum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 32 (1868)

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM ROBUSTUM, paniculae ampliatae ramis elongatis, plerumque simplicibus, multifloris, dense villosis ; floribus grandibus (30-32 mm diam.) ; petalis 13-14, lineari-lanceolatis, acutis, albidis, roseo vix dilutis ; staminum filamentis a basi ad medium pilosulis, antheris ovatis, 1-2 pilis brevibus terminatis, roseis ; squamulis hypogynis semiorbicularibus, sat approximatis ; carpellis dorso puberulis ; rosularum plerumque grandium foliis oblongis, apice abrupte contractis, sat breviter acuminatis, glaucescenti-virentibus cum acumine purpureo, glabris, margine breviter ciliatis, caulinis amplis, oblongis, apice contractis breviter acuminatis, basi truncatis, luteo-viridulis, passim roseo dilutis, superioribus dorso puberulis ; caule valido, subdecolorato, valde piloso.
Hab. in saxosis calcareis Galliae orientalis : Serrières-de-Briord (Ain).
A duobus antecedentibus [S. rhodanicum et S. validum] dignoscitur petalis latioribus, foliis rosularum apice maculatis et caulinis aequaliter oblongis nec a basi angustatis. - Floret Julio (in horto).

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon ,  + 7. Februar  1897 , war ein  französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

- mettenianum

[var.] seusanum 

Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( [var.] seusanum )

Sempervivum  mettianum[var.] seusanum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] seusanum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 132 (1901) (pro "{eta}seuseanum")

syn.:  Sempervivum seusanum Jord. & Fourr.  

IK: Sempervivum seusanum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 35 (1868)

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM SEUSANUM, paniculae breviusculae ramis paucis patentibus, longiusculis, villosis ; floribus grandibus (30-33 mm) ; petalis 14, lineari- lanceolatis, acutis, laete roseis ; staminum filamentis purpureis, a basi ad medium pilosulis, antheris ovatis, subapiculatis, aurantiaco-roseis ; squamulis hypogynis rotundatis, breviusculis, discretis ; carpellis dorso pilosulis ; rosularum mediocrium foliis oblongo-cuneatis, apice contractis, breviter acuminatis, glauco-virentibus, basi violaceo coloratis, glabris, brevissime ciliatis, caulinis ovato-lanceolatis, longiuscule acuminatis, basi rotundatis, dilute virentibus ad cuspidem vivide rubentibus, dorso vix puberulis ; caule viridulo, valido, longiuscule piloso.
Hab. in saxosis calcareis Delphinatus : Séuse prope Gap (Hautes-Alpes).
A duobus antecedentibus [S. luxurians et S. violascens] differt panicula valde breviore, ramis magis patentibus, foliisque rosularum brevius angustato-acuminatis immaculatis, caulinisque concoloribus inferne dilatatis. - Floret ineunte Julio (in horto).
Type : de la Montagne de Céüze, près de Gap (Hautes-Alpes).

seusanum = Herkunft der Pflanze von Céüze

- mettenianum

[var.] validum 

Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753 ( [var.] validum )

Sempervivum  mettianum [var.] validum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] validum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 133 (1901) (pro "{zeta} validum")

 

 

Sempervivum validum Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

aus Flora Europa 1868

syn.:  Sempervivum validum Jord. & Fourr 

IK  Sempervivum validum Jord. & Fourr, Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 31 (1868)

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM VALIDUM paniculae sat confertae ramis approximatis, firmis, erecto-patulis, plerumque simplicibus, molliter villosis ; floribus grandibus (28-30 mm diam.) ; petalis 13-15, anguste lineari-lanceolatis, acutis, albidis, roseo dilutis ; staminum filamentis purpureis, basi leviter pilosulis, antheris ovato-oblongis, acutis, roseis ; squamulis hypogynis semiorbicularibus, apice subtruncatis, approximatis ; carpellis dorso glabratis ; rosularum plerumque grandium foliis late oblongis, apice angustato-contractis, longe acuminatis, glaucescenti-virentibus, glabris, margine ciliatis ; caulinis oblongo-lanceolatis, apice angustato-acuminatis, basi truncatis, luteo-virentibus cum acumine rubro, inferne passim roseo dilutis, superioribus dorso puberulis ; caule subrubente, valido, breviter molliterque piloso.
Hab. in saxosis calcareis Galliae orientalis : monte Rachaix, supra urbem Gratianopolim.
Differt a praecedente [S. rhodanicum] petalis paulo angustioribus, filamentis minus pilosis, antheris longioribus, et praesertim foliis longius acuminatis. - Floret Julio (in horto).

Type : du Mont-Rachais près de Grenoble (Isère).

 -meyerheimii = Aeonium glandulosum

IK: Sempervivum meyerheimii (C.Bolle) Menezes in J. Sci. Mat. Fis. Nat. Lisboa, 24(Ser. 3, vol. 5): 185 (1927)

- michaelis-

 borsii    

    

Sempervivum michaelis-borsii Domokos (1935)   / Sempervivum × michaelis-borsii Domokos (1935)

Name: "michaelis-borsii" gewidmet Mihály Bors /   keine genaue Zuordnung möglich

IK: Sempervivum michaelis-borsii Domokos, Sempervivum tanulmányok I, Sempervivum Studien I, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest, vol. 1: 28 (1935)

- micranthes = Spezies von Monanthes

IK: Sempervivum micranthes Webb ex Steud. Nom. ed. II. ii. 556 (sp. dub.).

- minimum 

 

Form von  Sempervivum montanum  C. von Linnaeus (1753) ( minimum )

Sempervivum minimum Timb.-Lagr.

syn.:  Sempervivum montanum var. minimum

IK: Sempervivum minimum Timb.-Lagr., Une excursion botanique de Bagnères-de-Luchon à Castanèse, in Bulletin de la Société Botanique de France, 11: 136 (1864)

Originalbeschreibung: "Panicule scorpioïde condensée, couverte de poils blancs glanduleux ; rameaux courts, 2 rarement 3, portant chacun 2 ou 3 fleurs subsessiles de taille moyenne ; calice divisé jusqu'au milieu en 12 lobes lancéolés-obtus, couverts en dehors de poils courts un peu glanduleux : pétales d'un rose pourpre sombre, linéaires lancéolés, aigus non cuspidés, velus-glanduleux, plus longs que le calice ; étamines à filets pourpre foncé légèrement aplatis à la base ; écailles hypogynes petites, blanchâtres, quadrangulaires, aussi larges que hautes, dressées ; carpelles pubescents-glanduleux à l'intérieur, glabrescents en dehors ; style bien droit et court.
Rosettes de feuilles aplaties de différentes grandeurs, de 1 à 3 centimètres de diamètre ; feuilles vert-jaunâtre de 1 à 4 mm de large, sur 9 à 10 de long, lancéolées obtuses au sommet, semi-cylindriques bombées en dessous, toutes couvertes de poils glanduleux, un peu ciliées aux bords, par des cils courts glanduleux aussi ; les caulinaires de même forme, aussi grandes que celles du centre des rosettes ; tiges de 5 à 8 centimètres, velue-glanduleuse.
Habite les plus hauts sommets des Pyrénées ; ne descend jamais dans la région alpine inférieure, où il est remplacé par le S. Boutignyanum."
Type : du port de Venasque au-dessus de Bagnères-de-Luchon (Pyrénées).

minimum    

    [var.] baregense 

Form von  Sempervivum montanum ssp. montanum  C. von Linnaeus (1753) ( baregense ) 

Sempervivum minimum [var.] baregense Rouy

IK:Sempervivum minimum [var.] baregense Rouy, Flore de France, 8, addenda: 383 (1903) (pro "{beta} baregense")

Originalbeschreibung: "Tige de 2 décim. ; panicule plus fournie et plus velue."

"baregense" : Herkunft der Pflanze von  Barèges

- minus     

    

Sempervivum minus  Turrill (1940)   

syn.: Sempervivum minus var. minus Turrill (1940)

Erwin Geiger: Vorkommen im Nordosten der Türkei und Nordosten von  Anatolien / Höhenlagen bei 600 – 2000 m. Die Rosetten sind 1 – 3 cm Ø und besitzen nur wenig Zuwachs. Besonders auffallend sind die nahezu weißen Blüten und auch die bronzefarbene Herbstfärbung der Blätter.Fast alle Pflanzen unter diesem Namen sind meist falsch in Kultur.

IK: Sempervivum minus Turrill, in Hooker's Icones Plantarum 5, XXXV: tab. 3401 (1940) // et Turrill ex Wale, Notes onsome Grecian Semperviva, in Kew Bulletin of Miscellaneous Information. 4: 146 (1940)

Erstbeschreibung:  William Bertram Turrill OBE (14. Juni 1890, Woodstock, Oxfordshire -15 Dezember 1961, Surrey ) war ein englischer Botaniker.
Er wurde in Woodstock, Oxfordshire Banbury zu William und Mary Thirza (geb. Homan) Turrill geboren und studierte an der National School Woodstock. Er heiratete Florence Homan im Jahr 1918.
Er arbeitete in den Royal Botanic Gardens in Kew und war verantwortlich für viele Innovationen wie eine mathematische Klassifizierung von Blattformen.
Er erhielt den Order of the British Empire im Jahr 1955 und die Goldmedaille der Linnean Society in 1958. Er war ein gewählter Fellow der Royal Society März 1958 als jemand: "Ausgezeichnet für seine Arbeiten zur Anlage Taxonomie, vor allem für seine experimentelle und genetische Ansatz, um Probleme unter britischen Pflanzenarten und für seine herausragenden Kenntnisse der Floren des Nahen Ostens" . / Quelle Wikipedia

Synonyme:

1.) Sempervivum minus var. minus

IK:  keine Eintragung

 

2.) Sempervivum minus var. glabrum Wale

IK: Sempervivum minus var. glabrum Wale, Anatolian Semperviva, in Quarterly Bulletin of the Alpine Garden Society 10(4) n°50: 240 (1942)

 

3.) Sempervivum minus var. glabrum f. glabrum

IK: Sempervivum minus var. glabrum f. viridifolium Wale, Anatolian Semperviva, in Quarterly Bulletin of the Alpine Garden Society 10(4) n°50: 241 (1942)

 

4.) Sempervivum minus var. glabrum f. viridifolium Wale

IK: Sempervivum minus var. glabrum f. viridifolium Wale, Anatolian Semperviva, in Quarterly Bulletin of the Alpine Garden Society 10(4) n°50: 241 (1942)

26.05.2015 Erwin Geiger Veronika Falkenstein 04.2009

- minus x tectorum Sempervivum minus x Sempervivum tectorum
Aus Sempervivum - Liste :   In Kultur erzeugt. /  M. Haberer erhielt die Pflanze von G. v. d. Steen
alle Veronika Falkenstein 12.05.2011 19.07.2012 03.08.2011
- minus     

from Ovitpass

Lokalform Sempervivum minus from Ovitpass / Türkei

Der Ovittunnel (türkisch: Ovit Dağı Tüneli) ist ein in Bau befindlicher Autobahntunnel am Berg Ovit zwischen İkizdere in der Provinz Rize und İspir in Erzurum in der nordöstlichen Türkei. Mit einer Länge von 14,3 km werden die zwei Röhren zum längsten Tunnel des Landes werden. Quelle: Wikipedia
27.05.2015 27.05.2015
- minutum   

  

Sempervivum minutum (G. Kunze ex Willkomm) Nyman ex C. Pau (1909)

syn.:

1.) Sempervivum nevadense 'Hirtellum' 

2.)  Sempervivum tectorum var. minutum Kunze

Spanien (Sierra Nevada), 1650 - 2150 m,  Rosetten ca.3 cm Ø; Ausläufer schlank, kurz, Blätter verkehrt eiförmig  mit aufgesetztem Spitzchen, etwas flaumhaarig, äußere Blätter orangerot gefärbt, Blütentriebe bis 12 cm, rötlich rosa

IK: Sempervivum minutum (Kunze) Bourg., Pl. d'Esp. n°1176 (1851) [!ex Nyman, Conspectus florae europaeae, fasc. 2: 258 (1879)]

Erstbeschreiber: Gustav Kunze (1793–1851), deutscher Botaniker
Veronika Falkenstein  06.2009 Veronika Falkenstein 07.2008 Martin Haberer 1990

minutum  

f. glabrescens

Form von Sempervivum minutum (G. Kunze ex Willkomm) Nyman ex C. Pau (1909)

Sempervivum minutum f. glabrescens S.M. Jankalski (1993)

syn.: Sempervivum nevadense R.S. Wale (1941

IK: Sempervivum minutum f. glabrescens Jankalski, The names for the Spanish Sempervivums, in Sempworld, USA, 1(4): 1-4 (1993) [nom. et stat. nov.]

-minutum
from Penones A
Lokalform Sempervivum minutum from Penones de San Francisco Typ A

syn.:  Sempervivum nevadense from Peñones de San Francisco S.M. Jankalski (1993)

Erwin Geiger Eine seltene Art aus der spanischen Sierra Nevada. Früher wurde Sie unter dem Namen S. nevadense kultiviert. Bevorzugt einen trockenen Standort. Die Blätter dieser Lokalform aus PENONES DE SAN FRANCISCO besitzten leicht bewimperte Blattränder
27.05.2015 27.05.2015 Erwin Geiger
-minutum
from Penones B
Lokalform Sempervivum minutum from Penones de San Francisco Typ B

Erwin Geiger: Eine weitere Lokalform aus Penones de San Francisco mit auffallend stark bewimperten Blatträndern
alle V. Falkenstein 27.05.2012 16.07.2010 09.08.2010
-minutum
from Sierra Morena
Lokalform Sempervivum  minutum from Sierra Morena

Die Sierra Morena ist ein bis 1000m hohes Gebirge im Norden Andalusiens in Spanien
27.05.2015 27.05.2015

x mitchellii  = Form von Sempervivum  x nixonii  Zonneveld 1982   (S. x mitchellii)

Hybride von 
Sempervivum globiferum  x Sempervivum heuffelii 
- modestum  

      A. Jordan

Form von Sempervivum stenopetalum C.B.Lehm. & Schnittsp. ( modestum )

Hybride von  S. montanum x S. tectorum

Sempervivum modestum A. Jordan & J. Fourreau  

IK: Sempervivum modestum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 38 (1868)

Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM MODESTUM, paniculae brevis ramis paucis, saepe bifidis, molle pubentibus ; floribus sat parvis (22-24 mm diam.) ; petalis 13-14, lineari-lanceolatis, acutis, dilute roseis ; staminum filamentis purpureis, inferne laxe pilosulis, antheris ovatis, apiculatis, aurantiaco-rubellis ; squamulis hypogynis semiorbicularis, fere propria latitudine discretis ; carpellis dorso-puberulis ; rosularum parvarum foliis oblongo-cuneatis, superne angustato-contractis, longe acuminatis, glauco-viridulis, glabris, ciliatis, caulinis lanceolato-oblongis, apice longe acuminatis, inferne leviter dilatatis, basi truncato-rotundatis, saepe rubro dilutis, ciliatis, dorso leviter puberulis ; caule brevi, molliter piloso.
Hab. in saxosis Alpium Delphinatus : Le Monêtier (Hautes-Alpes).
A S. parvulo discernitur panicula laxiore, floribus paulo majoribus magis coloratis, petalis superne attenuatis, foliis rosularum immaculatis longius acuminatis caulinisque inferne dilatatis. - Floret Julio (in horto).
A S. verloti Lamotte differt paniculae ramis minus floriferis, floribus majoribus, foliis rosularum glaucescentibus nec virentibus, caulinis basi dilatatis nec aequaliter oblongis, omnibus brevius acuminatis.

Type : Le Monestier (Hautes-Alpes)

 

Sempervivum modestum Jord. & Fourr.

 

Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868

 

aus Flora Europa 1868

- moggridgei  

    

Form von  Sempervivum arachnoideum var. tomentosum (f. moggridgei)

Sempervivum moggridgei De Smet ex Hooker fils (1882 )

syn:  Sempervivum arachnoideum var. glabrescens Willkomm (1882)

IK:  Sempervivum moggridgei De Smet ex Hook.f., in Botanical Magazine, 108: tab. 6610 (1882)

moggridgei = gewidmet dem  Botaniker  J.T. Moggridge (1842-1874).

Erstbeschreibung: Heinrich Moritz Willkomm (* 29. Juni 1821 in Herwigsdorf, Sachsen; † 26. August 1895 auf Schloss Wartenberg in Stráž pod Ralskem, Böhmen) war ein deutscher Botaniker. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Willk.“. / Quelle : Wikipedia

Sempervivum arachnoideum var. tomentosum f. moggridgei

Naturstandort , entre Pierlas et Gorges sup. du Cians 1600 m, 97B33]

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

 

in Kultur / entre Pierlas et Gorges sup. du Cians 1600 m, 97B

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

27.05.2015 27.05.2015 Martin Haberer 1999
alle V. Falkenstein 15.05.2010 25.06.2010 15.06.2009
-molle = Aichryson laxum

IK: Sempervivum molle Vis. Sem. Hort. Patav. ( 1841) 3; ex Walp. Rep. ii. 264

- monanthes = Monanthes polyphylla A.H. Haworth (1821)  

IK: Sempervivum monanthes W.T. Aiton (1789) [Obsolete name]   /

-monanthes  

var. filicaulis

 

 = Monanthes polyphylla ssp. polyphylla A.H. Haworth  

 IK: Sempervivum monanthes var. filicaulis C.E.O. Kuntze (1891)  / 

-monanthes  

 var. murale

Monanthes muralis (P.B. Webb ex C.A. Bolle) K.H.H. Christ (1888)

 IK: Sempervivum monanthes var. murale (P.B. Webb ex C.A. Bolle) C.E.O. Kuntze (1891)  /

-monanthes

  var. subcras-

sicaule

Monanthes muralis (P.B. Webb ex C.A. Bolle) K.H.H. Christ (1888) 

IK: Sempervivum monanthes var. subcrassicaule C.E.O. Kuntze (1891)  /

×montani-

forme

Form von  Sempervivum × barbulatum Schott

Sempervivum ×montaniforme Huter   =  x barbulartum = Sempervivum arachnoideum × montanum

Originalbeschreibung: Foliis rosularum ovatis, obtusiusculis, utraque pagina pilis brevissimis glanduliferis, margine sublongioribus intermixtis, apice sub-barbulatis, petala calyces segmentis 3-plo longioribus.
Type : de Platzerberg au-dessus de Gossensaß, env. 2000m, rochers éboulés.

Lokalformen von S. montanum ( alle Formen )

besondere Liste

bitte hier klicken

 

Übersicht der

Reihenfolge

Zur Orientierung:  Übersicht der Reihenfolge

Sempervivum montanum L.
ssp. appeninum Hort.
ssp. burnatii Wettst. ex Hayek
ssp. carpaticum Wettst. ex Hayek
     f. carpaticum
     f. neopallidum Hadrava & Miklánek
ssp. debile (Schott) Dostal
ssp. eumontanum var. carpathicum (Wettst.) Domin
ssp. eumontanum var. debile (Shott) Domin
ssp. frigidum (Lamotte) Marcailhou
ssp. heterophyllum (Hazsl.) Jáv. ex Soó
ssp. minimum Huber ex Köhlein
ssp. montanum
       f. ochroleucum (Beauverd) Ingw.
   var. burnatii (Wettst.) Praeger
       f. burnatii
       f. maximum Gamisans
   var. minimum (Timb.-Lagr.) H.Huber ex H.Jacobsen
   var. montanum
      f. montanum
      f. pallidum (Wettst. ex Hayek) Fiori
   var. monticolum (Lamotte) H.Jacobsen
   var. ochroleucum Beauverd
   var. pallidum Wettst. ex Hayek
ssp. monticolum (Lamotte) ex Köhlein
ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek
     f. braunii (Funk) Köhlein
     f. stiriacum
   var. braunii (Funk) Wettst. ex Hayek
   var. assimile (Schott) Stoj. & Stef.
   var. braunii (Funk) Ingwersen
   var. carpaticum (Wettst.) Praeger
   var. debile (Schott) Chenevard
   var. frigidum (Lamotte) Chas
   var. funkii (Braun) Vaccari
   [var.] heterophyllum Hazsl.
   [var.] macranthum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) De la Soie
   var. majus DC.
   var. medium DC.
   var. minus DC.
   var. montanum var. pygmaeum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) Lagger ex Conill & Despaty
   var. stiriacum (Wettst.) Praeger
       f. braunii (Funk) Guillaumin
       f. stiriacum
   var. subalpinum (Rouy) Beauverd
   var. tomentosum Schnittsp. ex Chas
f. brachypetalum Domin
f. braunii (Funk) Praeger
f. congestum Domin
f. flageliforme (Fischer) H.F.R.Miller
f. majus Domin
f. pallidum (Wettst.) Domin
f. pallidum Schinz & Keller
f. speciosum Domin
f. stenophyllum Domin

- montanum

  Linnaeus  

Sempervivum montanum C. von Linnaeus (1753)

Rosetten bis 3 cm Ø; Ausläufer bis 3 cm, oft lang, schlank, flaumhaarig

IK: Sempervivum montanum L.innaeus, Species Plantarum, ed. 1, 1: 465 (1753) [ed. 2, 1: 665 (1762)]

Erstbeschreiber: Carl von Linné   * 23. Mai 1707 in Råshult bei Älmhult; † 10. Januar 1778 in Uppsala war ein schwedischer Naturforscher, der  die Grundlagen der modernen botanischen Taxonomie schuf.

Linnés Bildnis wenige Jahre vor seinem Tod. Gemalt von Alexander Roslin (1775).

Foto und Text aus Wikipedia

Linnés Wappen symbolisiert die drei Naturreiche Mineralien, Pflanzen und Tiere und wurde von ihm selbst entworfen. Im blauen Oval in der Mitte ist ein Ei dargestellt. Der Helm darüber ist mit Linnaea borealis, der nach ihm benannten Pflanze, geschmückt.

Foto und Text aus Wikipedia

 

Crassulaceae - Sempervivum montanum
From: Dictionnaire des sciences naturelles. Planches … Botanique classée d’après la méthode naturelle de M. Antoine-Laurent de Jussieu by Pierre Jean François Turpin.
Paris & Strasbourg, F.G. Levrault, 1816-1829
, volume 5 (plate 201). Hand-coloured engraving after Turpin

 

 aus Deutschlands Flora in Abbildungen

Johann Georg Sturm, (1796),

Sempervivum montanum   Plate 46
 

alle Synonyme von Sempervivum montanum C. von Linnaeus (1753)

1.) Sempervivum tectorum subsp. montanum (L.) Bonnier

IK:Sempervivum tectorum subsp. montanum (L.) Bonnier, Flore complète de France, Suisse et France, vol. 4: 60 (1911)

 

2.) Sempervivum candollei Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum candollei Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 139 (1901) [nom. nov.]

 

3.) Sempervivum flageliforme Fischer ex Link

IK: Sempervivum flageliforme Fischer ex Link, Enumeratio Plantarum Hortii Regii Berolinensis, Altera, pars II: 20 (1822)

 

4.) Sempervivum montanum f. flageliforme (Fischer) H.F.R.Miller

IK: Sempervivum montanum f. flageliforme (Fischer) H.F.R.Miller, An introduction to the genus Sempervivum in Quarterly Bulletin of the Alpine Garden Society 3(4) n°22: 277 (1935) (pro "flagelliforme")

5.) Sempervivum montanum var. medium DC.

IK:  Sempervivum montanum var. medium DC., Catalogus Plantarum Horti Botanici Monspeliensis : 144 (1813) (pro "var. {beta} medium")

 

6.) Sempervivum hispidulum Schott

IK:  (Sempervivum hispidulum Schott, in Herbarium, Budapest, schedula 486) ; Sempervivum hispidulum Hort., Blumeng., ed. 3, Sieb. & Voss, 1: 299 (1894)

 

Hybriden :

Sempervivum × barbulatum  Schott    =  (arachnoideum × montanum)     / siehe  Naturformen  B

Sempervivum × christii  Th.Wolf        =  (grandiflorum × montanum)      /  siehe  Naturformen  C

Sempervivum × rupicolum  Kerner     =  (montanum × wulfenii)              /  siehe  Naturformen  R

Sempervivum × schottii  C.B.Lehm.    =  (montanum × tectorum)             /  siehe  Naturformen  S

 

03.06.2014  syn. 6 03.06.2014 syn. 6 Veronika Falkenstein 19.10.2013
  syn. 6
alle Conny Dörig 24.04.2011 18.05.2011 31.07.2009

 

 

 

 

Sempervivum
Sempervivum montanum / aus Flora Germanica et Helveticae, Volumen XXIII/1898

Alpen-Flora : Westalpen / von G. Senn ; mit 144 farbigen Tafeln nach am Standorte gemalten  / 1906

- montanum

 ssp. appeninum 

 

Sempervivum montanum ssp. appeninum Hort. /
Ohne Status in der Botanik, vermutlich reine Gartenkultur /
kein IK, keine genaue Zuordnung möglich
- montanum  

  ssp.  

montanum 

var

burnatii 

Sempervivum montanum ssp. montanum var. burnatii (Wettst.) Praeger ( in Hegi, Ill. Fl. Eur. ed.1 4(2): 554,1922)

IK:Sempervivum montanum subsp. montanum var. burnatii (Wettst.) Praeger, an Account of the Sempervivum group : 46 (1932)

Vorkommen:  Seealpen, Korsika, Toskana Apennin, große offene Rosetten. 3-5 cm,  Ausläufer lang und kräftig,Blätter ganz grün,  bewimpert und flaumhaarig,  Blütentriebe bis 40 cm,  Blütezeit ein wenig früher als die Art.

Erstbeschreibung: Friedrich Wettstein, Ritter von Westersheim (* 24. Juni 1895 in Prag; † 12. Februar 1945 in Trins, Tirol) war ein österreichischer Botaniker. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „F.Wettst.“. / Quelle : Wikipedia

Originalbeschreibung: (S. burnatii Wettst. ex Burnat) :
"Tige de 8-20 cm de haut., velue-glanduleuse, surtout vers le sommet, tantôt à poils longs et mous, tantôt à poils assez courts. Rosettes médiocres, à feuilles non nettement piquantes au sommet, munies, même à maturité, d'un indumentum court sur les deux faces et ciliées de poils glanduleux qui ne dépassent pas ou à peine en longueur ceux des faces. Feuilles caulinaires gén. toutes plus ou moins velues-glanduleuses sur les deux faces. Inflorescence, le plus souvent, à rameaux courts. Fleurs sub12-mères, gén. aussi grandes que celles du S. tectorum, à pétales étalés, pubescents, le plus souvent d'un rose vif. Ecailles hypogynes gén. lamelliformes, plus ou moins nettement tronquées, un peu plus hautes que larges, subquadrangulaires ou plus larges que hautes."
Origine : SW des Alpes, Corse, Apennin tosco-émilien.

burnatii = gewidmet dem Botaniker E. Burnat (1828-1920), Autor von "Flore des Alpes-Maritimes".

Sempervivum montanum subsp. montanumvar. burnatii

Dieses Exemplar ist sehr farbig auf Grund seines Standortes

Naturstandort , Haut-Queyras,

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

Sempervivum montanum subsp. montanum var. burnatii

Naturstandort  alentours du Lautaret, env. 2200 m

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

03.06.2014 02.06.2014 03.06.2014
03.06.2014 Sally&Howard Wills 25.08.2004 02.06.2014

alle Synonyme:

1.) Sempervivum burnatii Wettst. ex Burnat

IK: Sempervivum burnatii Wettst. ex Burnat, Flore des Alpes-Maritimes, vol 4: 40, 286 (1906) (pro "burnati")

 

2.) Sempervivum montanum subsp. burnatii Wettst. ex Hayek

IK: Sempervivum montanum subsp. burnatii Wettst. ex Hayek, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed.1, vol. 4(2): 554 (1923)

 

3.) Sempervivum frigidum Lamotte

IK:Sempervivum frigidum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 310 (1864) // (tiré-à-part) : 56 (1864)

 

4.) Sempervivum montanum subsp. frigidum (Lamotte) Marcailhou

IK:  Sempervivum montanum subsp. frigidum (Lamotte) Marcailhou H. & A., Catalogue raisonné des

plantes phanérogames et cryptogames indigènes du Bassin de la Haute-Ariège Canton d'Aix-les-Thermes, vol. 1, idem in Bull. Soc. Hist. Nat. Autun 15: 381 (1898-1902)

 

5.) Sempervivum montanum var. frigidum (Lamotte) Chas

IK:  Sempervivum montanum var. frigidum (Lamotte) Chas, Atlas de la Flore des Hautes-Alpes, ed.

 Conservatoire Botanique de Gap & al. : 203 (1994)

davon zwei weitere Formen:

Sempervivum montanum ssp. montanum var. burnatii f. burnatii

Vorkommen Südwestalpen , kleine morphologische Unterschiede zu S. montanum

Sempervivum montanum ssp. montanum var. burnatii f. maximum

Form von Korsika , Massiv Rotondo, Nordost Kamm des Berges Rotondo,  sehr große Rosetten

IK: Sempervivum montanum subsp. montanum var. burnatii f. maximum Gamisans, Flore de la Corse II.,

 in Candollea 26: 340 (1971) (pro "subsp. burnatii Wettst. f. maximum")

Hybriden:

Sempervivum ×barbulatum      

n-subsp. barbulatum n-var. pseudo-arachnoideum (Lamotte)                  

= (arachnoideum × montanum ssp. montanum var. burnatii)

IK:Sempervivum ×barbulatum n-subsp. barbulatum n-var. pseudo-arachnoideum (Lamotte) [combinatio et status provisorii]

 siehe  Naturformen  B

 

Sempervivum ×schottii 

n-var. adenotrichum (Burnat)

=  (montanum ssp. montanum var. burnatii × tectorum)

IK:Sempervivum ×schottii n-var. adenotrichum (Burnat) --- [combinatio et status provisorii]

 siehe  Naturformen  S

- montanum

    ssp.

 carpathicum

Sempervivum montanum ssp. carpathicum Wettst. ex Hayek

IK: Sempervivum montanum subsp. carpaticum Wettst. ex Hayek, in Hegi G., Illustrierte Flora von Mittel Europa, ed. 1, vol. 4(2): 554 (1923)

Erstbeschreibung: Friedrich Wettstein, Ritter von Westersheim (* 24. Juni 1895 in Prag; † 12. Februar 1945 in Trins, Tirol) war ein österreichischer Botaniker. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „F.Wettst.“. / Quelle : Wikipedia

Originalbeschreibung: Verbreitung: Karparten, Slowenien, Rumänien, Polen, Ukraine /   Rosetten grösser, im Sommer mehr strenförmig ausgebreit. Rosettenblätter länglich, schärfer zugespitzt, fast stets mit rotbrauner Spitze, an der Spitze und mitunter auch am Rande von längeren und kräftigeren Drüsenhaaren gewinpert. Blütenstand 3- bis 11-blütig. Blüten grösser als bei der vorigen Unterart. Kronblätter bis 4 mal so lang als die Kelchblätter, bis 20 mm lang, meist dunkler rotviolett.

Sempervivum montanum ssp. carpathicum

Naturstandort , Mt Krivan, MMS993A /

Foto Martin Miklanek

aus Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

Synonyme von Sempervivum montanum ssp. carpathicum

1.) Sempervivum carpathicum Wettst. ex Prodan

IK: Sempervivum carpathicum Wettst. ex Prodan., Flora pentru determinarca si descrierea plantelor ce cresc in România : 530-531 (1923)

 

2.) Sempervivum montanum subsp. eumontanum var. carpathicum (Wettst.) Domin

IK: Sempervivum montanum subsp. eumontanum var. carpathicum (Wettst.) Domin, Podrod Jovisbarba

rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

 

3.) Sempervivum montanum var. carpaticum (Wettst.) Praeger

IK: Sempervivum montanum var. carpaticum (Wettst.) Praeger, an Account of the Sempervivum group : 46 (1932)

 

4.) Sempervivum montanum f. brachypetalum Domin

IK nicht gefunden

5.) Sempervivum montanum f. congestum Domin

IK: Sempervivum montanum f. congestum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

 

6.) Sempervivum montanum f. speciosum Domin

IK: Sempervivum montanum f. speciosum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

 

7.) Sempervivum montanum f. stenophyllum Domin

IK: Sempervivum montanum f. stenophyllum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin

International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

 

8.) Sempervivum wettsteinii subsp. wettsteinii

IK: nicht gefunden

alle Olivier Legros 30.06.2009 30.08.2009 15.03.2009
Conny Dörig 12.03.2011 Conny Dörig 08.08.2010 Conny Dörig 05.11.2010

davon zwei weitere Formen:

Sempervivum montanum ssp. carpathicum f. carpaticum   Form mit rosa lila Blüten

IK: nicht gefunden

Sempervivum montanum ssp. carpathicum f. neopallidum   seltene Variante mit gelblich - grünen Blüten aus der hohen Tatra

IK:Sempervivum montanum subsp. carpaticum f. neopallidum Hadrava & Miklánek, in Kaktusy, special 1: 11 (2007) (pro "subsp.carpathicum f. ... nom. nov.")

Die nachfolgenden Bilder zeigen die Lokalform (f. neopallidum) von Trnác  / Slowakei / westliche Tatra
alle Erwin Geiger 25.05.2017 25.05.2017

Die nachfolgenden Bilder zeigen die Lokalform (f. neopallidum) von Ráztoka / Slowakei

alle Erwin Geiger 16.07.2012 28.05.2013 21.08.2013

 montanum ssp. debile Form von  Sempervivum montanum ssp. montanum var. montanum

Sempervivum montanum subsp. debile (Schott) Dostal

IK: Sempervivum montanum subsp. debile (Schott) Dostal , Kvetana CSR, Flora of Czechoslovakia, ed. 1, vol. 2: 536 (1950)

syn.:  Sempervivum debile Schott

IK: Sempervivum debile Schott, Drei österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 2: 18 (1852)

montanum ssp. eumontanum var. carpathicum Form von Sempervivum montanum subsp. carpaticum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum subsp. eumontanum var. carpathicum (Wettst.) Domin

IK:Sempervivum montanum subsp. eumontanum var. carpathicum (Wettst.) Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

montanum ssp. eumontanum var. debile Form von  Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum

Sempervivum montanum ssp. eumontanum var. debile (Schott) Domin

IK:Sempervivum montanum subsp. eumontanum var. debile (Shott) Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., 42(29): 28 (1932-33)

syn.: Sempervivum debile Schott

IK:Sempervivum debile Schott, Drei österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 2: 18 (1852)

- montanum 

ssp. frigidum

Form von Sempervivum montanum ssp. burnatii Wettstein ex Hayek

Sempervivum montanum subsp. frigidum (Lamotte) Marcailhou

IK: Sempervivum montanum subsp. frigidum (Lamotte) Marcailhou H. & A., Catalogue raisonné des plantes phanérogames et cryptogames indigènes du Bassin de la Haute-Ariège Canton d'Aix-les-Thermes, vol. 1, idem in Bull. Soc. Hist. Nat. Autun 15: 381 (1898-1902)

syn.:  Sempervivum frigidum Lamotte

IK:  Sempervivum frigidum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 310 (1864) // (tiré-à-part) : 56 (1864)

Erstbeschreibung: Martial Lamotte * 1. März 1820 -  + 1883 (oder Simon Gilbert Martial Lamotte ): war ein Arzt , Apotheker, Botaniker und Professor in Frankreich und Herausgeber von  "Etudes sur le genre Sempervivum" 1864 / sein Herbarium umfasst ca. 40.000 Exemplaren, zahlreiche Arten des Zentralmassivs mit fast allen Arten, Rassen oder Sorten, er beschrieb sie allein oder in Zusammenarbeit mit Lecoq / Quelle Wikipedia
Rolf Volbon 18.06.2011 Veronika Falkenstein 23.06.2011 Veronika Falkenstein 12.08.2011

- montanum  

  ssp.

 heterophyllum

Form von  Sempervivum montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum montanum ssp. heterophyllum (Hazsl.) Jáv. ex Soó

Vorkommen in den Westkarparten  / =  Karparten der südlichen Slowakei

IK: Sempervivum montanum subsp. heterophyllum (Hazsl.) Jáv. ex Soó, Vergleichende Vegetationsstudien, Zentralalpen, Karpaten, Ungarn, nebst kritischen Bemerkungen zur Flora der Westkarpathen, in Veröff. Geobot. Inst. ETH Stiftung Rübel, Zürich, 6: 246 (1930)

heterophyllum = verschiedenblättrig

alle Veronika Falkenstein 07.2008                06.2008 04.2009

Synonyme von Sempervivum montanum ssp. heterophyllum (Hazsl.) Jáv. ex Soó

1.) Sempervivum montanum [var.] heterophyllum Hazsl.

IK: Sempervivum montanum [var.] heterophyllum Hazsl., Magyarhon edényes növényeinek füvészeti

kézikönyve, ed. Athenaeum, Pest : 172-173 (1872) (pro "{beta} heterophyllum")

 

2.) Sempervivum heterophyllum Hazsl. ex Dostal

IK: Sempervivum heterophyllum Hazsl. ex Dostal, Kvetana CSR, Flora of Czechoslovakia, ed. 1, vol. 2: 531, fig. 182-1, 536 (1950)

 

3.) Sempervivum wettsteinii subsp. heterophyllum (Hazsl.) Letz

IK: Sempervivum wettsteinii subsp. heterophyllum (Hazsl.) Letz, Vybrané Problémy Taxonomickej

Diferenciácie rodov Sempervivum a Jovibarba v Európe, Prírodovedecká fakulta Univerzity Komenského,

Thèse Bratislava : 184 pp. (1998)

 

4.) Sempervivum montanum f. majus Domin

IK: Sempervivum montanum f. majus Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

- montanum 

ssp. minimum 

 Form von  Sempervivum montanum ssp. montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum montanum subsp. minimum Huber ex Köhlein

IK:  Sempervivum montanum subsp. minimum Huber ex Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 105 (1977)

- montanum   

 ssp.  

 montanum

 Sempervivum montanum ssp. montanum

Vorkommen  Mittel und Westalpen, Pyrenäen, Korsika, Pflanzen drüsig behaart, sehr häufig in großer Höhe auf kristallinen Untergrund.

Synonyme von Sempervivum montanum ssp. montanum

1.) Sempervivum montanum var. montanum

IK: kein IK gefunden

 

2.) Sempervivum alpestre Lamotte

IK: Sempervivum alpestre Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 308 (1864) // (tiré-à-part) : 54 (1864)

alle Veronika Falkenstein 06.04.2009 23.06.2012 28.02.2009

 

3.) Sempervivum candollei [var.] alpestre (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK Sempervivum candollei [var.] alpestre (Lamotte) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 140 (1901) (pro "{beta} alpestre")

 

4.) Sempervivum minimum Timb.-Lagr.

IK: Sempervivum minimum Timb.-Lagr., Une excursion botanique de Bagnères-de-Luchon à Castanèse, in Bulletin de la Société Botanique de France, 11: 136 (1864)

 

5.) Sempervivum montanum subsp. montanum var. minimum (Timb.-Lagr.) H.Huber ex H.Jacobsen

IK:  Sempervivum montanum subsp. montanum var. minimum (Timb.-Lagr.) H.Huber ex H.Jacobsen,

 Handbuch der sukkulenten Pflanzen(1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 817 (1960)

 

6.) Sempervivum montanum subsp. minimum Huber ex Köhlein

IK: empervivum montanum subsp. minimum Huber ex Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 105 (1977)

 

7.) Sempervivum tectorum var. minimum (Timb.-Lagr.) Bonnier

IK: Sempervivum tectorum var. minimum (Timb.-Lagr.) Bonnier, Flore complète de France, Suisse et France, vol. 4: 60 (1911)

 

8.) Sempervivum minimum [var.] baregense Rouy

IK: Sempervivum minimum [var.] baregense Rouy, Flore de France, 8, addenda: 383 (1903) (pro "{beta} 

baregense")

 

9.) Sempervivum macranthum Jeanb. & Timb.-Lagr.

IK: empervivum macranthum Jeanb. & Timb.-Lagr., Le Massif du Laurenti ancien Donezan, in Bulletin de la Société des Sciences Physiques et Naturelles, Toulouse, tome 3: 559 (1879, pro "1875-76")

 

10.) Sempervivum montanum [var.] macranthum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) De la Soie

IK:Sempervivum montanum [var.] macranthum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) De la Soie, Catalogue raisonné des

plantes vasculaires de Savoie... , pars 1 (2 vol. 1917-1928) / et in Mémoires de l'Académie des Sciences, Belles Lettres & Arts de Savoie, Ser. 5, 4: 304 (1917) (pro "{beta}macranthum")

 

11.) Sempervivum pygmaeum Jeanb. & Timb.-Lagr. (non C.Sm. ex Link)

IK:Sempervivum pygmaeum Jeanb. & Timb.-Lagr., in Lambron & Lézat, Guide à Bagnères-de-Luchon,

 ex : Le Massif du Laurenti ancien Donezan, in Bulletin de la Société des Sciences Physiques et Naturelles, Toulouse, 3: 559 ("1875-76" publ. 1879) [nom. illeg.]

 

12.) Sempervivum montanum var. pygmaeum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) Lagger ex Conill & Despaty

IK: Sempervivum montanum var. pygmaeum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) Lagger ex Conill & Despaty, Excursion botanique dans la vallée d'Eyne (Pyrénées-Orientales), in Bulletin de la Société Botanique de France, Série 4, 20: 137-147 (1920)

 

13.) Sempervivum thomasii Lagger

IK: Sempervivum thomasii Lagger (posthume) in De la Soie, Notes du Rev. Chanoine De la Soie pour servir

a l'étude du genreSempervivum, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 3: 17 (1875)

Sempervivum montanum subsp. montanum

 

Naturstandort , Hochstein im  Gsiesertal 2400 m

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

- montanum ssp. montanum var.  minimum Form von  Sempervivum montanum ssp. montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum montanum subsp. minimum (Timb.-Lagr.) H.Huber ex H.Jacobsen

IK:Sempervivum montanum subsp. montanum var. minimum (Timb.-Lagr.) H.Huber ex H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 817 (1960)

- montanum  

  ssp.  

 montanum 

   var. 

  montanum

Sempervivum montanum ssp. montanum var. montanum

Vorkommen in den Pyrenäen, Zentralalpen und in einem großer Teil der Westalpen / kleine bis mittlere Rosetten,

Rosetten geschlossen, kugelförmig , sehr dunkel grün, manchmal auch mattes Aussehen., typisch für Zonen der oberen

montanen und alpinen Zone, wo sie häufig vorkommt.

Synonyme von Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum

1.) Sempervivum monticolum Lamotte

IK: Sempervivum monticolum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie

des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 306 (1864) // (tiré-à-part) : 52 (1864)

 

2.) Sempervivum montanum subsp. montanum var. monticolum (Lamotte) H.Jacobsen

IK: Sempervivum montanum subsp. montanum var. monticolum (Lamotte) H.Jacobsen, Handbuch der

sukkulenten Pflanzen, (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 817 (1960

 

3.) Sempervivum montanum subsp. monticolum (Lamotte) ex Köhlein

IK: Sempervivum montanum subsp. monticolum (Lamotte) ex Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 105 (1977)

 

4.) Sempervivum debile Schott

IK: Sempervivum debile Schott, Drei österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 2: 18 (1852)

 

5.) Sempervivum montanum subsp. debile (Schott) Dostal

IK: Sempervivum montanum subsp. debile (Schott) Dostal , Kvetana CSR, Flora of Czechoslovakia, ed. 1, vol. 2: 536 (1950)

 

6.) Sempervivum montanum subsp. eumontanum var. debile (Shott) Domin

IK:  Sempervivum montanum subsp. eumontanum var. debile (Shott) Domin, Podrod Jovisbarba

rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., 42(29): 28 (1932-33)

 

7.) Sempervivum montanum var. debile (Schott) Chenevard

IK: Sempervivum montanum var. debile (Schott) Chenevard, Catalogue des plantes vasculaires du Tessin,

Genève : 238 (1910)

 

8.) Sempervivum subalpinum Rouy

IK: Sempervivum subalpinum Rouy in Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 139 (1901)

 

9.) Sempervivum candollei [var.] subalpinum (Rouy) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum candollei [var.] subalpinum (Rouy) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 139 (1901)

 (pro "{alpha} subalpinum")

 

10.) Sempervivum montanum var. subalpinum (Rouy) Beauverd

IK: Sempervivum montanum var. subalpinum (Rouy) Beauverd, Notes préliminaires sur quelques cultures de Joubarbes, in Bulletin de la Société Botanique de Genève, Série 2, 6(1): 19-24 (1914)

 

11.) Sempervivum submontanum Rouy ex H.Jacobsen

IK: Sempervivum submontanum Rouy ex H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) /

(traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 820 (1960)

 

12.) Sempervivum bambergii Hamp. ex Lagger

IK: Sempervivum bambergii Hamp. ex Lagger (posthume) in De la Soie, Notes du Rev. Chanoine De la Soie

pour servir a l'étude du genreSempervivum, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 3: 15 (1875)

 

Sempervivum montanum subsp. montanum                                              var. montanum

Naturstandort, Campiglia 2300 m

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

davon  zwei weitere Formen:

 Sempervivum montanum ssp. montanum var. montanum  f. montanum   kein IK gefunden  /

 bei dieser Form sind die Blüten rosa lila.

 Sempervivum montanum ssp. montanum var. montanum  f. pallidum Wettst. ex Fiori

IK:  Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum f. pallidum (Wettst.) Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 716 (1923) (pro "f. pallidum Wettst. ex Fiori")

seltene Variante Blütenfarbe gelb-weiss  / Originalbeschreibung: Kronblätter weiss oder weisslichgelb, beim Trocknen nicht grün werdend, meist nur etwa doppelt so lang als die Kelchblätter. Staubfäden weiss. Laubblattrosetten klein. Stengel kurzdrüsig.

Synonyme: von
 Sempervivum montanum ssp. montanum var. montanum  f. pallidum Wettst. ex Fiori

 

1.Sempervivum montanum subsp. montanum var. pallidum Wettst. ex Hayek

IK: Sempervivum montanum subsp. montanum var. pallidum Wettst. ex Hayek, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed. 1, vol. 4(2): 554 (1923)

2.Sempervivum montanum f. pallidum (Wettst. ex Hayek) Domin

IK:Sempervivum montanum f. pallidum (Wettst.) Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin

International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

 

3.Sempervivum montanum f. pallidum Schinz & Keller

IK: Sempervivum montanum f. pallidum Schinz & Keller in ?Flora der Schweiz [ex Vaccari L., in Ann. di Bot. Roma, III(2) : 19-41 (1905) (pro "f. pallida")]

 

4.Sempervivum montanum subsp. montanum var. ochroleucum Beauverd

IK: Sempervivum montanum subsp. montanum var. ochroleucum Beauverd, Plantes nouvelles ou critiques

de la flore du Bassin supérieur du Rhône, in Bulletin de la Société Botanique de Genève, 3: 304 (1911)

 

 

montanum ssp. montanum var. montanum f. montanum Sempervivum montanum ssp. montanum var. montanum f. montanum

autonyme Bezeichnung für Sempervivum montanum ssp. montanum var. montanum

montanum subsp. montanum var. montanum f. pallidum Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum f. pallidum (Wettst. ex Hayek) Fiori

IK: Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum f. pallidum (Wettst.) Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 716 (1923) (pro "f. pallidum Wettst. ex Fiori")

Erstbeschreibung: Friedrich Wettstein, Ritter von Westersheim (* 24. Juni 1895 in Prag; † 12. Februar 1945 in Trins, Tirol) war ein österreichischer Botaniker. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „F.Wettst.“. / Quelle : Wikipedia

pallidum = bleich , blass  / Blütenfarbe

Originalbeschreibung: Kronblätter weiss oder weisslichgelb, beim Trocknen nicht grün werdend, meist nur etwa doppelt so lang als die Kelchblätter. Staubfäden weiss. Laubblarrrosetten klein. Stengel kurzdrüsig.
{diagnosis : Sempervivum montanum subsp. montanum var. pallidum Wettst. ex Hayek}

alle syn.:

1.Sempervivum montanum f. pallidum (Wettst. ex Hayek) Domin

IK: Sempervivum montanum f. pallidum (Wettst.) Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

2.Sempervivum montanum f. pallidum Schinz & Keller

IK:Sempervivum montanum f. pallidum Schinz & Keller in ?Flora der Schweiz [ex Vaccari L., in Ann. di Bot. Roma, III(2) : 19-41 (1905) (pro "f. pallida")]


3.Sempervivum montanum subsp. montanum var. ochroleucum Beauverd

IK:Sempervivum montanum subsp. montanum var. ochroleucum Beauverd, Plantes nouvelles ou critiques de la flore du Bassin supérieur du Rhône, in Bulletin de la Société Botanique de Genève, 3: 304 (1911)


4.Sempervivum montanum subsp. montanum f. ochroleucum (Beauverd) Ingw.

IK:Sempervivum montanum subsp. montanum f. ochroleucum (Beauverd) Ingw., The Genus Sempervivum : 15 (1943)

montanum ssp. monticolum Form von  Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum

Sempervivum montanum subsp. monticolum (Lamotte) ex Köhlein

IK:Sempervivum montanum subsp. monticolum (Lamotte) ex Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 105 (1977)

Diese Rekombination ist wahrscheinlich unbeabsichtigten und das Ergebnis eines Fehlers beim Kopieren aus dem Buch H.Jacobsen
alle V. Falkenstein 21.07.2010 13.06.2009 18.07.2011

- montanum  

  ssp. stiriacum 

 Sempervivum montanum ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek

IK:Sempervivum montanum subsp. stiriacum Wettst. ex Hayek, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed. 1, vol. 4(2): 554 (1923)

Vorkommen: West Österreich / Steiermark , offene Rosetten, 2- 5 cm , Blätter verkehrt lanzettlich spitz zulaufend, Spitze dunkelrot, bewimpert und flaumig behaart, Blütentriebe bis 18 cm , Blüte bis 5 cm, oft dunkel purpurn, mit schwachem Duft.

Beatrix Bodmeier  04.2009 Karl Adam 05.2009 Beatrix Bodmeier 04.2009
Sempervivum montanum ssp. stiriacum

 

Naturstandort , Mt Tschanek, Katchberg, 1900 m,

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

Sempervivum montanum ssp. stiriacum

 

Naturstandort , Grossglockner Hochalpenstasse 1900 m

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

Synonyme von  Sempervivum montanum ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek

1.)Sempervivum stiriacum Wettst. ex Hayek

IK: Sempervivum stiriacum Wettst. ex Hayek, Beiträge zur Flora von Steiermark, in Oesterreichische Botanische Zeitschrift, Vienne, 51: 302 (1901) [nom. nud.]

 

2.) Sempervivum montanum var. stiriacum (Wettst.) Praeger

IK: Sempervivum montanum var. stiriacum (Wettst.) Praeger, an Account of the Sempervivum group : 45 (1932)

davon zwei weitere Formen:

Sempervivum montanum ssp. stiriacum f. stiriacum  Form mit rot - lila Blüten 

Sempervivum montanum ssp. stiriacum f. braunii Form mit gelb - grünen Blüten

Hybriden:

Sempervivum ×barbulatum n-subsp. noricum (Hayek) siehe  Naturformen  B

 = (arachnoideum × montanum ssp. stiriacum)

IK: Sempervivum ×barbulatum n-subsp. noricum (Hayek) --- [status provisorius]

Form aus der Nähe von St. Lambrecht / Kuhalpe / Steiermark /  Großglockner/  S. arachnoideum ist in dieser Gegend relativ selten  Daher ist die Kreuzung ebenfalls sehr selten.

 

Sempervivum ×rupicolum  n-subsp. pernhofferi (Hayek) siehe  Naturformen  R

= (montanum ssp. stiriacum × wulfenii)

IK: Sempervivum ×rupicolum n-subsp. pernhofferi (Hayek) --- [status provisorius]

Art aus dem Ingeringgraben  in der Nähe von Seckau / Steiermark / Sammler Pernoffer / Beschreibung vom Naturstandort fehlt

- montanum 

ssp. stiriacum f. braunii 

Form von Sempervivum montanum ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum var. stiriacum f. braunii (Funk) Guillaumin

IK : Sempervivum montanum ssp. stiriacum f. braunii (Funk) Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 104 (1977)

syn. Sempervivum braunii Funk ex W.D.J.Koch

- montanum 

var. assimile

Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum Praeger

syn. Sempervivum montanum var. assimile (Schott) Stoj. & Stef.

IK: Sempervivum montanum var. assimile (Schott) Stoj. & Stef., Flora na Balgarija (Flore de Bulgarie), Sofia, 1: 555 (1924)

- montanum 

var. braunii

Form von Sempervivum montanum ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum var. braunii (Funk) Ingwersen

IK:Sempervivum montanum var. braunii (Funk) Ingwersen, Manual of Alpine Plants, Auto-ed. : 383 (1978)

- montanum 

var. carparticum

Form von Sempervivum montanum ssp. carpathicum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum var. carpaticum (Wettst.) Praeger

IK:Sempervivum montanum var. carpaticum (Wettst.) Praeger, an Account of the Sempervivum group : 46 (1932)

syn.:

- montanum var. debile    Form von  Sempervivum montanum ssp. montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum montanum ssp. debile (H.W. Schott) Dostál (1950) 

IK:empervivum montanum var. debile (Schott) Chenevard, Catalogue des plantes vasculaires du Tessin, Genève : 238 (1910)

syn.: Sempervivum debile Schott

- montanum 

 var. frigidum

 Form von Sempervivum montanum ssp. burnatii Wettstein ex Hayek

Sempervivum montanum var. frigidum (Lamotte) Chas

IK:Sempervivum montanum var. frigidum (Lamotte) Chas, Atlas de la Flore des Hautes-Alpes, ed. Conservatoire Botanique de Gap & al. : 203 (1994)

- montanum

 var. funkii

Form von S. grandiflorum A.H. Haworth (1821)

Sempervivum montanum var. funkii (Braun) Vaccari

IK: Sempervivum montanum var. funkii (Braun) Vaccari, Catalogue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d'Aoste (Flora Valdostana), vol. 1: 248 (1904-1911)

- montanum

[var.]

 heterophyllum

Form von  Sempervivum montanum  ssp. heterophyllum C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum montanum [var.] heterophyllum Hazsl.

IK: Sempervivum montanum [var.] heterophyllum Hazsl., Magyarhon edényes növényeinek füvészeti kézikönyve, ed. Athenaeum, Pest : 172-173 (1872) (pro "{beta} heterophyllum")

- montanum

 [var.]

 macranthum

Form von  Sempervivum montanum ssp. montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum montanum [var.] macranthum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) De la Soie

IK: Sempervivum montanum [var.] macranthum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) De la Soie, Catalogue raisonné des plantes vasculaires de Savoie... , pars 1 (2 vol. 1917-1928) / et in Mémoires de l'Académie des Sciences, Belles Lettres & Arts de Savoie, Ser. 5, 4: 304 (1917) (pro "{beta} macranthum")

- montanum

 var. majus

Sempervivum montanum var. majus DC.  / Dies ist eine Pflanze aus dem Bot. Garten Montpellier  Frankreich / eine klare Zuordnung nicht möglich

IK:Sempervivum montanum var. majus DC., Catalogus Plantarum Horti Botanici Monspeliensis : 144 (1813) (pro "var {alpha} majus")

- montanum  

 var. medium

Sempervivum montanum var. medium DC.var. medium DC / Dies ist eine Pflanze aus dem Bot. Garten Montpellier / eine klare Zuordnung nicht möglich

IK:Sempervivum montanum var. medium DC., Catalogus Plantarum Horti Botanici Monspeliensis : 144 (1813) (pro "var. {beta}medium")

- montanum 

  var. minus

Sempervivum montanum var. minus DC.  / Dies ist eine Pflanze aus dem Bot. Garten Montpellier / eine klare Zuordnung nicht möglich

IK:Sempervivum montanum var. minus DC., Catalogus Plantarum Horti Botanici Monspeliensis : 144 (1813) (pro "var. {gamma} minus")

- montanum  

 var. 

pygmaeum

Form von  Sempervivum montanum ssp. montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum montanum var. pygmaeum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) Lagger ex Conill & Despaty

IK:  Sempervivum montanum var. pygmaeum (Jeanb. & Timb.-Lagr.) Lagger ex Conill & Despaty, Excursion botanique dans la vallée d'Eyne (Pyrénées-Orientales), in Bulletin de la Société Botanique de France, Série 4, 20: 137-147 (1920)

- montanum  

 var. stiriacum

Form von Sempervivum montanum ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum var. stiriacum (Wettst.) Praeger

IK: Sempervivum montanum var. stiriacum (Wettst.) Praeger, an Account of the Sempervivum group : 45 (1932)

montanum var. stiriacum f. braunii Form von  Sempervivum montanum ssp. stiriacum f. braunii (Funk) Köhlein

Sempervivum montanum var. stiriacum f. braunii (Funk) Guillaumin

IK:Sempervivum montanum var. stiriacum f. braunii (Funk) Guillaumin, Plantes utiles ornementales ou intéressantes des pays chauds, partie II Plantes grasses, ed. Muséum Hist. Nat. Paris : 121 (1937)
 

montanum var. stiriacum f. stiriacum nicht gültiger Name

Sempervivum montanum var. stiriacum f. stiriacum

- montanum 

var.

subalpinum

Form von Sempervivum montanum ssp. montanum var. montanum

Sempervivum montanum var. subalpinum (Rouy) Beauverd

IK:Sempervivum montanum var. subalpinum (Rouy) Beauverd, Notes préliminaires sur quelques cultures de Joubarbes, in Bulletin de la Société Botanique de Genève, Série 2, 6(1): 19-24 (1914)

- montanum  var.   tomentosum Sempervivum montanum var. tomentosum Schnittsp. ex Chas  /

 keine Zuordnung möglich, wahrscheinlich eine Namensverwechslung

IK: Sempervivum montanum var. tomentosum Schnittsp. ex Chas, Atlas de la Flore des Hautes-Alpes : 203 (1994)

- montanum

 f. brachypetalum

Form von Sempervivum montanum ssp. carpathicum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum f. brachypetalum Domin 

IK:Sempervivum montanum f. brachypetalum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

- montanum

 f. congestum 

Form von Sempervivum montanum ssp. carpathicum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum f. congestum Domin

IK: Sempervivum montanum f. congestum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

- montanum

 f. flageliforme 

Form von  Sempervivum montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum montanum f. flageliforme (Fischer) H.F.R.Miller

IK: Sempervivum montanum f. flageliforme (Fischer) H.F.R.Miller, An introduction to the genus Sempervivum in Quarterly Bulletin of the Alpine Garden Society 3(4) n°22: 277 (1935) (pro "flagelliforme")
Veronika Falkenstein 18.08.2012

- montanum

 f. majus 

Form von  Sempervivum montanum  C. von Linnaeus (1753)  ssp. heterophyllum

Sempervivum montanum f. majus Domin

IK: Sempervivum montanum f. majus Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

- montanum

 f. pallidum

Form von  Sempervivum montanum ssp. montanum  C. von Linnaeus (1753)  var. pallidum

Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum f. pallidum(Wettst. ex Hayek) Fiori

IK:Sempervivum montanum f. pallidum (Wettst.) Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

- montanum

 f. stiriacum

Form von Sempervivum montanum ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum subsp. stiriacum f. stiriacum

- montanum

 f. speciosum

Form von Sempervivum montanum ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum f. speciosum Domin

IK: Sempervivum montanum f. speciosum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

- montanum

 f. stenophyllum

Form von Sempervivum montanum ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek

Sempervivum montanum f. stenophyllum Domin

Sempervivum montanum f. stenophyllum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 28 (1932-33)

- monticolum 

Lamotte

Form von  Sempervivum montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum monticolum Lamotte

IK: Sempervivum monticolum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 306 (1864) // (tiré-à-part) : 52 (1864)
Veronika Falkenstein 21.07.2010 Veronika Falkenstein 13.06.2009

- monticolum  

Jord. & Fourr.

Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum monticolum Jord. & Fourr. (non Lamotte)

IK: Sempervivum monticolum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 37 (1868)

morelianum  kein IK / unklare Anwendung, gehört aber zur Gattung Sempervivum
- x moerel-

lianum

Sempervivum  x morellianum  Farer   =  S. arachnoideum  x  S. calcareum
Veronika Falkenstein 05.05.2010 Veronika Falkenstein 21.06.2011 Karl Adam 28.09.2008
-morettii  

 Venzo

Sempervivum morettii Venzo ex Pamp.  / unklare Anwendung, gehört aber zur Gattung Sempervivum

IK:Sempervivum morettii Venzo ex Pamp., in Atti Ist. Veneto, Sc. Mat. & Nat., 96: 796 (1939)

- mucronatum = Rosularia alpestris ssp. alpestris

IK: Sempervivum mucronatum Edgew. in Trans. Linn. Soc. xx. (1846) 49.

- murale   

    Boreau

Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum murale Boreau / syn.:Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. murale (Boreau)

IK: Sempervivum murale Boreau, Catalogue raisonné des Plantes phanérogames du département de Maine-et-Loire, in Mémoires de la Société académique du Maine-et-Loire : 86 (1859)

- multiflorum

 Jacquem.

= Sinocrassula indica

IK: Sempervivum multiflorum Jacquem. Voy. Bot. 61

- murithii   

  Lagger

Sempervivum murithii Lagger  / unklare Anwendung, gehört aber zur Gattung Sempervivum

IK: Sempervivum murithii Lagger, Notes sur les espèces nouvelles de Sempervivum, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne(Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 2: 49 (1873)

- mutabile = Aeonium arboreum

IK: Sempervivum mutabile W.Schlecht.ex Breit Hort. Breit. 472