C

Sempervivum  Arten

   

Stand Februar 2017

Register  Pflanzennamen und Synonyme    

   
   
 

 verwendet wird die Klassifikation von  Henk 't Hart und Bert Bleij & B.Zonneveld  1998

   
 

gültiger Name  ist blau hinterlegt

   
 

 IK = Index Kewensis Publication Report

   
 

Besonderer Dank Herrn Gerard Dumont  =   http://sempervivophilia.stalikez.info/

   
   
  Hinweis: Bei den Bildern ohne Autorenangabe handelt es sich um Bilder, die von mir aufgenommen wurden.
In den letzten 5 Jahren habe ich fast die komplette Sammlung  von Andre Smits in Belgien fotografiert ( ca. 8000 Fotos). Da viele Sammler von ihm Pflanzen bezogen haben, habe ich auch die Pflanzen aufgeführt, bei denen offensichtlich Unstimmigkeiten vorliegen.
   

    caespitosum 

= Aeonium simsii (R. Sweet) W.T. Stearn (1951)

IK : Sempervivum caespitosum C.Sm. Hort. Berol. 38; ex Link, Enum. Hort. Berol. ii. 20

 calabricum 

IK: Sempervivum calabricum ex H.Müssel, Sempervivum und Jovibarba, Versuch einer systematischen Darstellung : 11 (1977)

Eine Namensgebung ohne botanisch nachvollziehbare Begründung. Vermutlich ist eine Form von S. cantabricum  bzw. S. tectorum

 x calcaratum Form von S. x comollii Rota ( ( Prosp. Fl. Bergamo, 100, 1853)
= S. tectorum x S. wulfenii

IK : Sempervivum calcaratum Hort.ex Baker in Gard. Chron. ( 1874) II. 386

auch als Kultivar 'Calcaratum Typico' im Umlauf

Erstbeschreibung: Baker (1834-1920) war ein britischer Botaniker und arbeitete als Assistent am Herbarium der Royal Botanik Gardens in Kew (London). Er beschrieb 1884 die Naturhybride Sempervivum comollii (syn. Sempervivum calcaratum), eine Kreuzung aus S. tectorum x S. wulfenii und erwähnte als erster Sempervivum californicum. Leider gibt es in Nordamerika keine Naturformen. Aus Sempervivum california Baker wurde später Sempervivum calcareum Jordan. / Quelle : Georg Merkel

Große Rosetten bis 15 cm Ø. Blätter oft graugrün mit purpurnem Schein, Basis karmin. Blütenstiele >30 cm, Farbe düster rötlichpurpur. Stolonen 5 cm. Gut zu kultivieren

Erwin Geiger: Der Botaniker Baker hat diese Form bereits im Jahre 1874 beschrieben. Der angebotene Klon stammt aus der Sammlung von Ingwersen aus Großbritannien: Große Rosetten, die während des Jahres olivgrüne bis zu altrosafarbene und violette Schattierungen zeigen. Wir sind noch nicht sicher, ob es sich bei der angebotenen Pflanze um eine echte Naturhybride von S. tectorum mit S. wulfenii handelt. Es ist die Pflanze, die seit Jahrzehnten als. S. x calcaratum in Kultur ist. Schließlich stammt sie auch aus der Sammlung eines Botanikers. 

02.06.2015 02.06.2014
 calcaratum var. corni-di-canzo  calcaratum var. corni-di-canzo Hort. ex Guillaumin (1937)   = Cultivar S. 'Corni di Canzo'

Original-Beschreibung von Henry Correvon: This is a form very closely related to S. x comollii, if it is not identical with it. I have collected it in times past on Monte Baro in Lombardy. Rosettes large, very glaucos; leaves very thick; flowers brownish rose, well shaped.
Volkmar Schara;
 Hier haben wir eine frischgrüne Naturhybride, die erstmals von Henri Correvon erwähnt wurde. Vielleicht wurde sie nach ihrem Fundort benannt, dem "Corni di Canzo", einem Berg in Italien. Sie zeigt sich als sehr wüchsig und soll eine Kreuzung von Sempervivum tectorum x Sempervivum wulfenii sein.
Frühjahr 2000 27.05.2015  
Weitere Bilder unter Kultivare C  bei  'Corni de Canzo'
 calcareum A. Jordan (1849) Sempervivum calcareum Jord.

IK:  Sempervivum calcareum Jord., Observations sur plusieurs Plantes nouvelles rares ou critiques de la France (in Annales de la Société Linnéene de Lyon), 7: 26-27 (1849)

Zeichnung von meinem Enkelkind  Lena Sofie Eggemann zu meinem 72. Geburtstag 2016

Südwest Alpen  ( Frankreich / Italien) Auf Kalkuntergrund wachsend. Rosetten 6 cm Ø. Blätter linealisch länglich, kurz gespitzt, 3 cm lang, 9 - 10 mm breit. Hell gräulich-blaugrün, deutlich abgesetzte, rötliche Spitze. Blüte  blaßrosa, fauler Blüher

calcareum = auf Kalk wachsend

16.06.2012 Erwin Geiger 13.07.2013 Peter Dieckmann 12.07.2008

Originalbeschreibung:

"Panicule cymiforme, velue-glanduleuse ; rameaux courts ; fleurs subsessiles, en épis subscorpioïdes. Calice divisé jusqu'au delà du milieu en 12 lobes lancéolés-linéaires, aigus. Pétales d'un rose très-pâle, glanduleux-hispidules à l'extérieur, lancéolés-linéaires, atténués et acuminés au sommet, étalés en étoile, doubles du calice. Etamines à filets comprimés inférieurement, plus longs sue les styles. Ecailles hypogynes d'un rose pâle, très petites, lamelliformes, subquadrangulaires, dressées. Carpelles ovales-oblongs, brusquement rétrécis en un style très oblique. Feuilles des rosettes glaucescentes, munies sur les deux faces de très-petits poils épars et sur les bords de cils un peu arqués, obovales-oblongues, acuminées-mucronées, à pointe rougeâtre ; les caulinaires dressées, oblongues, acuminées ; celles du haut pubescentes-glanduleuses. Tige velue-glanduleuse, dressée, feuillée, simple jusque cers le haut, émettant à la base des rosettes nombreuses. Il habite les rochers des montagnes calcaires du Dauphiné. Je l'ai observé à Bramebuou près de Serres, à Charance près de Gap. Il fleurit en juillet et août. � Les pétales sont petits, pâles, parsemés de linéoles purpurines, un peu verdâtres à l'extérieur. Les feuilles sont ordinairement rougeâtres au sommet. La tige est haute de 2 décimètres. Il diffère du S. tectorum L. par ses fleurs plus petites ; par ses pétales plus étroits ; par ses écailles hypogynes dressées, plus minces et de couleur rosée ; par les feuilles des rosettes glauques et un peu pubescentes ; par sa taille moins élevée." Origine : Préalpes du SW (des alentours de Triora à ceux de Gap).

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868] Sempervivum calcareum Jord.

Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon ,  + 7. Februar  1897 , war ein  französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

alle Synonyme:

1. Sempervivum tectorum subsp. calcareum (Jord.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum tectorum subsp. calcareum (Jord.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 134 (1901)

 

2. Sempervivum tectorum var. calcareum (Jord.) Cariot & St.-Lag.

IK: Sempervivum tectorum var. calcareum (Jord.) Cariot & St.-Lag., Etudes des fleurs, ed. 2, vol. 2: 321 (1854)

 

3. Sempervivum arvernense var. calcareum (Jord.) Coste

IK: Sempervivum arvernense var. calcareum (Jord.) Coste, Flore descriptive et ilustrée de la France, de la Corse et des contrées limitrophes, vol. 2: 119 (1903)

 

4. Sempervivum columnare Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum columnare Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 45 (1868)

Bild siehe weiter unten bei S. columnare 

 

5. Sempervivum calcareum [var.] columnare (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum calcareum [var.] columnare (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 135 (1901) (pro "{delta} columnare")

 

6. Sempervivum calcareum [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum calcareum [var.] genuinum Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 135 (1901) (pro "{alpha} genuinum")

 

7. Sempervivum racemosum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum racemosum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 44 (1868)

Bild siehe Naturformen R bei Sempervivum racemosum

8. Sempervivum calcareum [var.] racemosum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK:  Sempervivum calcareum [var.] racemosum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 135 (1901) (pro "{gamma} racemosum")

 

9. Sempervivum greenii Baker

IK:Sempervivum arachnoideum subsp. piliferum (Jord.) Arcangeli, Compendio della Flora Italiana, Turin, ed. 1 : 241 (1882)

 

26.08.2012 08.05.2015 Erwin Geiger
Lokalformen  Sempervivum calcareum

← bitte hier klicken

 calcareum var. [alpha] Form von  S. calcareum A. Jordan (1849)  / genuinum Rouy & Camus (1901) / näheres nicht gefunden
calcareum var. [delta] Form von  S. calcareum A. Jordan (1849) /  columnare (A. Jordan & J. Fourreau) G. Rouy & E.G. Camus (1901) /näheres nicht gefunden
 calcareum var. [gamma] Form von  S. calcareum A. Jordan (1849)  / racemosum (A. Jordan & J. Fourreau) G. Rouy & E.G. Camus (1901)  /näheres nicht gefunden
 calcareum x
montanum
S. calcareum x S. montanum / aus Sammlung Andre Smits
26.05.2015 26.05.2015 Veronika Falkenstein 06.09.2013
calcareum x
tectorum
S, calcareum x S. tectorum / aus Sammlung Andre Smits
03.06.2014 03.06.2014 Veronika Falkenstein 20.07.2012
californicum

Form von S. calcareum A. Jordan (1849) 

Hort. ex J.G. Baker (1874)

IK : Sempervivum californicum Hort. ex Baker in Gard. Chron. ( 1874) II. 103  

Auf dem Bild von Martin Haberer vermerkt: S. tect. calc. CALIFORNICUM 

Martin Haberer 1999 Martin Haberer 1999
caloptilum     Form von S. nevadense Wale

IK: Sempervivum caloptilum Wale (manuscrit non publié)  / S. caloptilum Wale ist ein Hauswurz  aus der spanischen Sierra Nevada. Der Name ist nie veröffentlicht worden und daher auch nicht in der Nomenklatur vorhanden. Sein Ursprung ist eine einfache handschriftliche Notiz von Wale ( in Kew erhalten) , die nie bestätigt wurde.

calyciforme = Greenovia aurea (C.P. Smith ex J.W. Hornemann) P.B. Webb & S. Berthelot (1836)

IK: Sempervivum calyciforme Haw. Suppl. Pl. Succ. 69

campaniforme Form von S. globiferum ssp. globiferum  ( Linne) t'Hart & Bleij (Succulenta 78 (I): 40,1999   

IK : Sempervivum campaniforme Schur Enum. Pl. Transs. 229

Ursprünglich bezog sich der Name auf eine Jovibarba aus Siebenbürgen, aber welche ? Nach Domin und Lenz , entspricht es eher Sempervivum heuffelii Schott. Praeger ist eher geneigt, Sempervivum globiferum ssp.globiferum anzuwenden.

canariense = Aeonium canariense var. canariense (C. von Linneaus) P.B. Webb & S. Berthelot (1840)

IK : Sempervivum canariense Linn. Sp. Pl. 464

canariense 
ssp. christii
= Aeonium canariense var. palmense
IK nicht gefunden
canariense 
ssp. christii  latifolium
= Aeonium canariense var subpalmum
IK nicht gefunden
canariense 
ssp. christii longithyrsum
= Aeonium canariense var palmense
IK nicht gefunden
canariense 
ssp. christii typicum
= Aeonium canariense var canariense
IK nicht gefunden
canariense 
ssp. christii virgineum
= Aeonium canariense var virgineum
IK nicht gefunden
candollei Form von S. montanum  Linne

syn.:

[var.] alpestre (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum candollei [var.] alpestre (Lamotte) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 140 (1901) (pro "{beta} alpestre")

[var.] subalpinum (Rouy) Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum candollei [var.] subalpinum (Rouy) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 139 (1901) (pro "{alpha} subalpinum")

syn.: Sempervivum montanum var. montanum C. von Linnaeus (1753)

IK : Sempervivum candollei Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 139 (1901) [nom. nov.]

cannii nichts weiteres gefunden
keine Zuordnung möglich / aus Sammlung Andre Smits / dort aufgeführt als Spezies S. cannii / Ernest Hepworth /  kein IK gefunden / nicht im Egli /  siehe auch Vermerk am Anfang der Seite
02.06.2014 02.06.2014
  Lokalformen  Sempervivum cantabricum

← bitte hier klicken

Sempervivum cantabricum J.A. Huber

IK:  Sempervivum cantabricum J.A.Huber, Ein Neues Sempervivum aus Spanien, in Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Berlin, 33: 363-366, tab. 140 (1934)

syn.: Sempervivum vicentei ssp. cantabricum (J.A. Huber) J. Fernández Casas & Munoz (1978) 

Erstbeschreibung: Josef Anton Huber  , * 08.09.1899 in Landshut, deutscher Botaniker . bot. Kürzel:. J.A. Huber / Quelle Zander

cantabricum = bezieht sich auf das Vorkommen der Pflanzen  in der "Cantabrie"

Originalbeschreibung:

Planta perennis; caulis abbreviatus. Rosula semi-aperta, 4-5 cm diam., cum 30-40 foliis. Stolones ± globiformes, usque 6 cm longi, 2-5 mm crassi, brunnei, pubescentes, ex infimis foliis rosulae, cum fo1iis parvis, deciduis. Folia rosulae lineari-lanceolata, breve acuminata, ca. 3,5 cm longa, 1 cm lata, super mediam partem latissima, basi vix attenuata; infra et supra subtiliter glanduloso-pubescentia; margine ciliis brevibus, 1/2 mm longis, duplo longioribus quam pubescentia intermixta; apice atro-purpureo, cum spina brevi, molli, hyalina. Caudex floriferus 16 cm altus, laxe foliatus (ca. 12 folia), cum ciliis brevibus flexuosis. Folia ex infimis foliis rosulae paulatim transeuntia usque ad superiora triangularia ; basi lata sessilia. Inflorescentia 5-6 cm diam., 3-partita, ramis simplicibus, cum 5-10 floribus. Flores brevi pedicellati, patentes, 9-12-partiti, 15-18 mm diam. Calyx subglobosus ; sepala latissima obtusa, 2,5-3,5 mm longa, glanduloso-pubescentia. Petala lanceolata acumninata atro-carminea 9-10 mm longa, dorso et margine glanduloso-pubescentia. Stamina 5 mm longa ; filamentis glabris atro-purpureis; antherae ovatae, atro-purpureae. Squamae nectariferae suborbiculatae 0,6 mm longae et latae. Carpella erecta, dorso pubescentia, in fructu divergentia ; styli erecti, 1/3 longiores quam carpella, in fructu apicibus reflectis. Semina pyriformia vel oblanceolata, fulva, subtiliter striata +/- 1 mm longa 0,5-0,6 mm lata. Fl. Julio-Augusto (cult.) Inter Semperviva foliis glanduloso-pubescentibus S. cantabricum proxime S. dolomitico accedit, sed distinguit floribus atro-carmineis, foliis apice atro-purpureis et rosulis majoribus. Habitat: in montibus cantabricis : Picos de Europa. (Coll. Haag pro Sündermann-Lindau, 1910). Type: Picos de Europa, 1910, collecteur Haag pour F. Sündermann du Jardin alpin de Lindau qui cultivera la plante sous un nomen nudum cité par Praeger, jusqu'à sa description valide.

Zusatz zur Beschreibung

Im Jahre 1910 brachte Herr Obergärtner Haag, der im Auf- 
trag des Herrn Ökonomierats F. Sünder mann, Botan. Alpen- 
arten Lindau i. B., das Kantabrische Gebirge bereiste, vorn Picos 
e Europa als einziges Sempervivum dieses Gebirgsstockes die 
neue Art mit. 
Die Pflanze gleicht in vielen Eigenschaften dem S. dolomiti- 
cum, wie in der schwächeren Behaarung der Rosettenblätter im 
Oe ensatz tu den S. montanum•Formen, von denen beide sich 
auc durch eine deutliche Bewimperung der Blattränder unter- 
kugeligen und stumpfen Knospen und 
scheiden, ferner in den 
dem halbkugeligen, becherförmigen Kelch mit breiten, stumpfen 
Abschnitten. Die Rosetten sind vom S. dolomiticum verschieden 
durch ein dunkleres Grün und dunkelrote Blattspitzen. Am merk- 
wiirdigsten ist aber die Blütenfarbe von S. cantabricum, ein eigen- 
artiges dunkelkarmin, wie es sonst bei keiner bekannten Art auf- 
tritt. Die Unterschiede zwischen S. cantabncum, S. dolomiticum und 
S. montanum gehen am deutlichsten aus nachfolgender Übersicht 
hervor. 
Die neue Art wurde von Herrn Ökonomierat Sünder mann• 
Lindau, der sie seit ihrer Einfiihrung in seinem Alpengarten pflegte 
und vermehrte, mit dem Namen Semper viv um cantabricum 
belegt, den Praeger in seiner Monographie als nomen nudum

J. A. Huber 
aufführt (pag. 255), und der daher hiermit durch die Beschreibung 
der Art seine Berechtigung erlangen soll. 
tab. CXL Blätter und Blütenteile von S. cantabricum (Die Flächen 
behaarung auf den Blättern und Kelchblättern ist weggelassen!). 
Vergleich der Semperrivum 
Can 
Rosette: Cm 
Rosettenblåtter: 
Stengelblåtter : 
Infloreszenz: 
Knospe: 
Blüte : 
Kelchblätter: 
Kronblätter: 
Staubfåden : 
Honigschuppen : 
Heimat: 
dunkelgrün 
bis mm 
lanzettlich, 
kurz 
Rand bewimpert, 
Spitze dunkelrot 
bis 16 cm 
länglich-dreieckig 
15—30-b1Utig 
kugelig, stumpf 
15— 18 mm 
9—12-teilig 
breit. stumpf 
lanzettlich 
dunkelkarmin 
kahl 
halbkreisformig 
Picos de Europa, 
Kantabrisches 
Gebirge 
do lom m 
3 (1—5) cm 
frischgriin, 
Mitte on weißlich 
15>5 mm 
zugespitzt, 
Rand bewimpert, 
Spitte und Basis rot 
8—12 cm 
lanzettlich bis 
länglich 
12 • 20-bliitig 
eiförmig, stumpf 
mm 
12—14-teilig 
stumpf 
breit lanzettlich 
tief rosenrot 
kahl 
fast quadratisch 
südl. Ost-Alpen, 
Südtirol 
m on tan um 
(ssp. Burnati) 
bis 15 cm 
frisch grün 
bis 40 €5 mm 
keili -lanzettlich, 
ziemfich spitz, Rand 
nicht bewimpert, 
Spitze grün 
bis 20 cm hoch 
elliptisch Oder 
10— Ä)-bliitig • 
eiförmig, spitz 
mm 
10_ 15-teilig 
spitz Oder stumpf 
lineallanzettlich 
violettpurpurn 
unten behaart 
last quadratisch, 
ausgerandet 
Seealpen, Pyrenäen, 
Korsika

Sempervivum cantabricum J.A.Huber

1. Feuille rosulante. 2. Feuille caulinaire. 3. Pétale et étamine.

4. Sépales. 5. Carpelle. 6. Ecaille hypogyne. 7. Graines.

[ill. ex protologo]

Nordspanien. Halboffene Rosetten mit 4 - 5 cm Ø, 30 - 40 blättrig, mehr oder weniger kugelig. To.Rosetten an langen behaarten Stolonen. Blätter linealisch-lanzettlich, kurz gespitzt, 3 - 3,5 cm lang, 1 cm breit. Beidseitig etwas drüsenhaarig. Ränder bewimpert, Spitzen dunkelpurpurn. Blütenhöhe 16 cm. 9 - 12 Blütenblätter, dunkelrosa bis dkl-karmin. Leidlich gut zu kultivieren, alle Nässe empfindlich. Winterschutz wird angeraten.

 

folgende Unterarten :

..Sempervivum cantabricum  ssp. cantabricum  Vorkommen in den Cordillère Cantabrique

Sempervivum cantabricum ssp. urbionense :    Vorkommen in den  Cordillère Ibérique

Sempervivum cantabricum ssp. guadarramense  . Vorkommen in der Sierra de Guadarrama et Sierra de Ayllon

Sempervivum cantabricum ssp. gredense [nom. provis.] : Vorkommen in der  Sierra de Gredos 

 

Veronika Falkenstein 17.06.2007 Veronika Falkenstein 06.07.2010 Veronika Falkenstein 06.07.2010

cantabricum ssp. cantabricum 

Sempervivum cantabricum  ssp. cantabricum  Vorkommen in den Cordillère Cantabrique

IK:Sempervivum vicentei subsp. cantabricum (J.A.Huber) Fern.Casas & Muñoz Garm. 

 

Sempervivum cantabricum subsp. cantabricum

Naturstandort  Piedras Luengas, 1300 m, 99B15

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

 
cantabricum 
ssp. urbionense 

Sempervivum cantabricum ssp. urbionense :    Vorkommen in den  Cordillère Ibérique

IK:Sempervivum cantabricum subsp. urbionense M.C.Sm., Sempervivum in Spain and the Pyrenees, in Lagascalia 10(1): 21 (1981)  

urbionense = bezieht sich auf das Vorkommen der Art in d' Urbion 

 syn.:

1. Sempervivum vicentei Pau  

IK: Sempervivum vicentei Pau, in Bulletin de l'Académie de Géographie Botanique 16(206): 76 (1906)

2. Sempervivum vicentei subsp. vicentei (sensu Fern.Casas) 

IK: Sempervivum vicentei subsp. vicentei (sensu Fern.Casas), Notas sobre el genero Sempervivum, in Anales del Jardin Botanico de Madrid 38(2): 527 (1981 publ. 1982)

   

Lokalform

  S. cantabricum  subsp. urbionense

syn. : Sempervivum cantabricum ssp. urbionensis from El Gatón M.C. Smith nom. illegit. (1981)

Sempervivum vicentei ssp. vicentei from El Gatón C. Pau (1906)

Naturstandort El Gaton 2000 m / Gerard Dumont / Sempervivophilia

 
   Lokalform

Sempervivum cantabricum subsp. urbionense

Naturstandort  Laguna Negra de Urbion, 1900 m, 9412]

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

cantabricum 
ssp. guadarramense
Sempervivum cantabricum ssp. guadarramense

Vorkommen in der Sierra de Guadarrama et Sierra de Ayllon (Cordillera central)

IK: Sempervivum cantabricum subsp. guadarramense M.C.Sm., Sempervivum in Spain and the Pyrenees, in Lagascalia 10(1): 20 (1981)

syn.: Sempervivum vicentei subsp. paui Fern.Casas

guadarramense = bezieht sich auf das Vorkommen der Pflanzen in "de Guadarrama"

IK: Sempervivum vicentei subsp. paui Fern.Casas, Notas sobre el genero Sempervivum, in Anales del Jardin Botanico de Madrid 38(2): 527 (1981 publ. 1982)

 

Lokalform von S. cantabricum ssp. guadarramense  M.C. Smith (Lagascalia 10 (1): 20,1981

syn.: Sempervivum cantabricum ssp. guadarramense from Collado de las Zorras M.C. Smith nom. illegit. (1981)

Naturstandort Collado de la Zorras

Gerard Dumont / Semperviviophilia

 
 

Lokalform

Sempervivum cantabricum subsp.guadarramense

 Naturstandort  El Nevero 2100 m, 9408]

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 
 

Lokalform von S. cantabricum ssp. guadarramense  M.C. Smith (Lagascalia 10 (1): 20,1981

syn.: Sempervivum vicentei ssp. paui from La Bruitera J. Fernández Casas (1982)  

 Naturstandort La Bruitera, 1900 m 

  Gerard Dumont / Semperviviophilia

 

cantabricum 
ssp.gredense
 

Sempervivum cantabricum ssp. gredense [nom. provis.] : Vorkommen in der  Sierra de Gredos (Cordillera central)

gredense= Vorommen der Pflanze in "du Gredos"

IK: Sempervivum cantabricum subsp. gredense --- [subspecies nova, nomen provisorium

  Lokalform
Sempervivum cantabricum
 subsp. 
gredense

Naturstandort Callejon de los Lobos 2150 m, 99B07

Gerard Dumont / Sempervivophilia

Blüten sind relativ selten in der Natur

 

 
cantabricum x montanum  S.cantabricum x S. montanum  / aus Sammlung Andre Smits
26.05.2015 26.05.2015
 cantalicum Form von S. tectorum var.tectorum Linne

syn.: Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901)

IK : Sempervivum cantalicum Jord. & Fourr. Brev. Pl. Nov. fasc. ii. 41

mittelgroße, spitze grüne Rosetten, lilarosa Blüte

Sempervivum cantalicum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

 

aus Flora Europa 1868

 cappadocicum  

Form von S. ruthenicum  W. D. J. Koch ex Schnittspahn & C. B. Lehmann( Flora 38:5, 1855)

IK : Sempervivum cappadocicum Boiss. Fl. Orient ii. 797  /  Sempervivum armenum wurde vom gleichen Autor beschrieben, diese Beschreibung zu cappadocicum entbehrt jeder botanischen Grundlage und wurde willkürlich getroffen.

 carpathicum  =  S. montanum ssp. carpathicum ( Wettstein ex Prodan) A. Berger ( NPF 2 18a: 422, 1930 )

Karparten ( Slowenien, Rumänien , Polen, Ukraine,) Rosetten 3 - 4 cm Ø, kurze Ausläufer, trübpurpur, flaumig behaart

Die Bilder zeigen die Lokalform von Kralovany / Slowakei

alle Olivier Legros 30.06.2009 30.08.2009 15.03.2009
 catalonicum weiteres nicht gefunden

 castello-paivae

= Aeonium castello-paivae

IK : Sempervivum castello-paivae Christ. in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161

 cautabricum  = syn von cantabricum
Lokalformen  Sempervivum caucasicum

← bitte hier klicken

 caucasicum  S. caucasicum Ruprecht ex Boissier (1872)

IK: Sempervivum caucasicum Ruprecht ex Boiss., Flora Orientalis, vol. 2: 796 (1872)

Originalbeschreibung:

Rosetten 3 - 3,5 cm Ø, ca. 4 - 5 blättrig , dicht, aber die Rosette ist ziemlich offen stehend. Je Rosette 6 - 7 kräftige Stolonen, 6 - 8 cm lang. Blätter spatelig, am Ende plötzlich zusammengezogen, Spitze deutlich. Blätter 2 cm lang, 8 mm breit, 3 mm dick, beidseits mit wenigen, kräftigen Haaren. Grün mit dunkelbrauner Spitze. Blütenstiel 12 - 20 cm hoch, 12 - 14 rosarote Blütenblätter. Ähnlich marmoreum und tectorum. Gedeiht befriedigend, hellgrüne Rosetten

Erstbeschreibung: Pierre Edmond Boissier (* 25. Mai 1810 in Genf; † 25. September 1885 in Valeyres-sous-Rances) war ein Schweizer Botaniker. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Boiss.“.
Die Pflanzengattung Boissiera Hochst. ex Steud. aus der Familie der Süßgräser (Poaceae) sowie die Zeitschrift Boissiera sind nach ihm benannt. Quelle: Wikipedia

Martin Haberer 1999 Veronika Falkenstein 08.07.2007 Martin Haberer 1999

Synonyme:

1. Sempervivum tectorum subsp. caucasicum (Ruprecht) A.Berger

IK: Sempervivum tectorum subsp. caucasicum (Ruprecht) A.Berger in Engler & Prantl, Die Natürlichen Pflanzenfamilien, ed. 2, vol. 18a (1930) / (tiré à part) Crassulaceae : 422 (1930)

 

2. Sempervivum tectorum var. caucasicum (Ruprecht) H.Jacobsen

IK:Sempervivum tectorum var. caucasicum (Ruprecht) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen, (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 821 (1960)

 

3. Sempervivum flagelliferum Fischer ex Boriss. (non Link)

IK:Sempervivum flagelliferum Fischer ex Boriss., in Komarov Vladimir L., Flora SSSR, Izdatel'stvo Akademii Nauk SSSR, vol. 9: 18 (1939), pro syn.

S. caucasicum Rupr. ex Boiss. aus Flora of the U.S.S.R.  1968 / rechts
 S, caucasicum

 caucasicum var. borissovae = S. borissovae Wale ( Bull. Alpine Gard. Soc. Gr. Brit. 10:95, 1942) siehe dort

IK:Sempervivum caucasicum var. borissovae (Wale) Gurgen., De speciei Sempervivum caucasicum nota critica, in Notulae Systematicae Ac Geographicae Instituti Botanici Thbilisiensis / Zametki Sist. Geogr. Rast., Tbilissi, 29: 29-31 (1972)

 caucasicum var. caucasicum Namensgebung nicht nachvollziehbar

 caucasicum var. gracile 

Form von S. caucasicum Rupecht ex Boissier (1872)  sehr ungenaue Angaben nur vorhanden

IK: Sempervivum caucasicum var. gracile Gurgen., De speciei Sempervivum caucasicum nota critica, in Notulae Systematicae Ac Geographicae Instituti Botanici Thbilisiensis / Zametki Sist. Geogr. Rast., Tbilissi, 29: 31 (1972)

Für M. Haberer, von dem die hier gezeigte Pflanze stammt, ist die Zuordnung zu S. caucasicum nicht sicher. Seine Pflanze bekam er von Gustaaf v. d. Steen  / übrnommen aus sempervivum-liste.de

alle Veronika Falkenstein 20.04.2011 12.06.2011 13.08.2011
 cebennense  Form von S. tectorum var.tectorum Linne ( cebenense )

syn.: Sempervivum tectorum ssp. arvernense var. cebennense (Lecoq & Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK : Sempervivum cebennense Lamotte, Prodrome de la Flore du plateau central de la France, extrait des Mémoires de l'Académie de Clermont, Masson, Paris, vol. 1: 313 (1877)

Sempervivum tectorum subsp. arvernense "cebennense"

 

Naturstandort, Mt Aigoual 1500 m, 97A08

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

- celsicaule      

Form von S. tectorum var.tectorum Linne

IK : Sempervivum celsicaule Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum , fasc. 2: 33 (1868)

-  cerbarum = Form von S. x barbulatum Schott 

syn.: Sempervivum x  cerbarum Gautier (1898)

- cerdanum  = Form von S. x barbulatum Schott    / Nomenklatur nicht schlüssig

syn.: Sempervivum x cerdanum  Correvon (1924)

IK:Sempervivum cerdanum Gautier, Catalogue raisonné de la Flore des Pyrénées-Orientales : 184 (1898)

- chanousianum

Form von  S. fauconnettii   Reut. Cat. Pl. Vasc. Genev. ed. II. 298    / Nomenklatur nicht schlüssig

IK : Sempervivum chanousianum Pavarino in Ann. Giard. Bot. Chanousia, i. 119 (1928), hybr.  

- charadzeae  

S. charadzeae M.Z. Gurgenidze (1969)

IK:  Sempervivum charadzeae Gurgen., Generis Sempervivum species novae e Caucaso / New species of the genus Sempervivum from the Caucasus, in Notul. Syst. Geogr. Inst. Bot. Thbiliss., (Tbilissi, Géorgie) fasc. 27: 30 (1969)

Originalbeschreibung:

Planta perennis, 40-50(60) cm alta; caulis pilis glandulosis-inaequilongis, raro simplicibus immixtis obtectus; folia rosulantia rosulas (6)8-12(15) cm in diam. formantia, spathulata, apice subito angustata, margine pilis inaequilongis obsita ciliata, utrinque pilis glandulosis brevibus inaequilongis vestita, caulina late lanceolata, basi amplexicaulia, apice subito fere angustata, breviter glanduloso-pilosa, marginibus ciliata, ciliis glandulosis inaequilongis, simplicibus immixtis; bracteae lanceolatae 0,5 0,7 cm longae, longe glanduloso-pilosae. Inflorescentia corymboso-umbellata, ramis 3-5, multiflora (60-80-flora), pedicellis aequilongis (0,5 cm longis) Sepala 13, 0,5-0,6 cm longa basi connata, lanceolata, apice sensim acuminata, viridia, vix purpurascentia, extus longe glanduloso-pilosa, intus glabra; petala 13, lineari-lanceolata, subito acuminata, rosea vel pallide rosea, 1,1 cm longa, 2,5 mm lata, saepe acumine vix incurvato. Stamina 26, 0,6-0,7 min longa, filamentis roseis, basi dilatatis, sursum sensim angustatis, atropurpureis, petalis alternantibus basi intus glabris, extus ad trientem pilosis, petalis oppositis utrinque ad 3/4 pilis brevibus glandulosis tectis, antheris flavis, apice angustatis, interdum breviter cuspidatis, carpellis 13, 0,6-0,7 mm longis, utrinque minute glanduloso-pilosis, ad latera glabris, squamis hypogynis 0.7 mm longis, apice subrotundatis vel vix quadrangulatis. Floret Julio. Habitat: in regione montana media, in silvis ad saxa. {diagnose telle que reproduite dans Houselekes 15(2): 37}

 Type : leg. M. Gurgenidze et A. Czuchrukidze, 26/VII/1964, Caucase, Géorgie occidentale, Haute Racza, rive droite du fleuve Rioni, près de la région de Laguante ; zone de moyenne montagne ; Holotypus TBI (Tbilissi) [nb : un spécimen avait déjà été collecté en 1962 au même endroit, mais c'est un spécimen de la récolte de 1964 qui sert d'Holotype].

Origine : Caucase central, versant transcaucasien.

Kaukasus (östl.Georgien). Rosetten 8 - 12 cm Ø,  olivgrün, Spitzen leicht bräunlich, beiderseits kurz behaart, Blüten rosa, 13 Blütenblätter, Staubgefäße gelb, lange Stolonen 15 - 30 cm

Erstbeschreibung: Mrs. M. Z. Gurgenidze (fl.1965-1991), Georgische Botanistin in Tbilisi, und Sempervivum Spezialistin , bot. Kürzel Gurgen. / Quelle Wikipedia

Sempervivum charadzeae Gurgen.

1. Pétales et étamines. 2. Carpelles. 3. Sépales. 4. Pétale et sépales. 5. Ecailles hypogynes.

[ill. ex protologo]

 

 

charadceae = gewidmet  Frau Anna Lukianovna  Charadze ( Kharadze) ( 1905 - 1971 ), einer georgishen Botanikerin

IK 2 : Sempervivum charadzeae M. Gurgenidze in Houslekes, 15(2): 37 (1984)?  

03.06.2014 03.06.2014 Howard & Sally Wills 12.05.2004
Erwin Geiger Howard & Sally Wills 10.09.2003 Veronika Falkenstein 06.05.2013
- chassagnei   Form von S. tectorum var. tectorum Linne

syn. : Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901)

IK : Sempervivum chassagnei Charb., Essai d'une Monographie géobotanique des monts du Cantal, in Bulletin de la Société Botanique de France, Session extraordinaire dans le Massif central : cc/200 (1913) /  Charbonnel (1920)

benannt nach dem Botaniker   Maurice Chassagne (1880-1960), Autor von  "Flore d'Auvergne".

- chavinii Form von  S. fauconnettii   Reut. Cat. Pl. Vasc. Genev. ed. II. 298  / aus Sammlung Andre Smits / dort als Spezies chavini aufgeführt

syn.: Sempervivum ×piliferum n-subsp. piliferum

IK : Sempervivum ×chavinii Lagger ex De la Soie, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 2: 32 (1873)

03.06.2014 03.06.2014

- x christii                       

S. x christii F.O.Wolf

Rosetten bis 2 cm Ø, drüsig behaart und schwach bewimpert, Blätter grün, oft mit purpurbraunen Spitzen. Variiert auch in der Behaarung, die mehr oder weniger vorhanden ist. Blütenfarbe ist nicht konstant, meist purpur mit gelben Spitzen.

syn.: = Sempervivum grandiflorum × Sempervivum montanum

IK 1 : Sempervivum christii Praeger in Trans. & Proc. Bot. Soc. Edin. xxix. 204 (1925 )

IK 2 : Sempervivum ×christii Th.Wolf, Notice sur quelques plantes nouvelles ou rares pour le Valais, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, fasc. 16-18, "1887-89" : 29 (1890) 

christii = gewidmet dem schweizer Botaniker H. Christ ( 1833 - 1933) 

03.06.2014 03.06.2014 27.05.2015
alle Veronika Falkenstein 22.07.2012 21.06.2009 15.06.2013
x christii   from
Col de Joux
Lokalform S. x christii from Col de Joux / aus Sammlung Andre Smits
Der Col de Joux (1.640 m ü.dM ) ist ein Bergpass befindet sich in der Valle d'Aosta bei der Stadt Saint-Vincent / Quelle: Wikipedia
26.05.2015 26.05.2015
x christii   from Valpelline Lokalform S. x christii from Valpelline / übernommen aus sempervivum-liste.de
Aufsammlungsort:  Valpelline (Italien)
Erwin Geiger:
 Die S. grandiflorum Hybride formt knuffige, auffallend sukkulente, samtig überzogene Rosetten in kleinerer bis mittlerer Größe. Die Lokalform wurde in Italien bei 1800m ü. M. gefunden. Wir erhielten sie als S. grandiflorum, das wegen der rosa- bis altrosafarbenen Blüte bei dieser Art nicht übereinstimmt
Erwin Geiger 18.05.2012 Erwin Geiger 18.06.2012
x christii   from Domodossola Lokalform S. x christii from Domodossola / übernommen aus sempervivum-liste.de
Aufsammlungsort:  Domodossola (Italien)
Erwin Geiger:
 (Sempervivum x christii 'Domodossola' PH1833) Domodossola ist eine Stadt in der Provinz Verbano-Cusio-Ossola in Italien. Es ist nun fraglich, ob sie aus einem Garten der Stadt stammt, oder in der Nähe aufgesammelt wurde. Jedenfalls würden wir sie als Naturhybride von S. grandiflorum mit S. montanum eingliedern.
Erwin Geiger 17.07.2012 Erwin Geiger 06.06.2012
 
- christii = Aeonium canariense var. palmense
- chrysanthum = Aeonium leucoblepharum var. leucoblepharum P.B. Webb ex A. Richard (1848)

IK : Sempervivum chrysanthum Hochst.ex Britten in Oliver, Fl. Trop. Afr. ii. 400.  

- chrysanthum = Aeonium leucoblepharum var. glandulosum (E. Chiovenda) G. Cufodontis (1969) 

IK :Sempervivum chrysanthum Hochst.ex Britten in Oliver, Fl. Trop. Afr. ii. 400.  

- chrysanthum = Aeonium leucoblepharum var. glandulosum (E. Chiovenda) G. Cufodontis (1969) / var. glandulosum E. Chiovenda (1919)
- ciliare = Aeonium simsii

IK : Sempervivum ciliare Haw. Rev. Pl. Succ. 64

- ciliatum         

Form von  S. heuffelii var heuffelii  ( Schott)

Albanien, Bulgarien, Griechenland Mazedonien,

IK: Sempervivum ciliatum Schur, Sertum Florae Transsilvaniae, in Verhandlungen und Mittheilungen der Siebenbürgischen Vereins fur Naturwissenschaften, Hermannstadt, 4(4 ou? supplt 6): 27 (1853) [nom. illeg.]

- ciliatum           

Form von S. globiferum ssp. globiferum  ( Linne) t'Hart & Bleij (Succulenta 78 (I): 40,1999 

IK : Sempervivum ciliatum Sims (non alia) Bot. Mag. t. 1978

syn.: Jovibarba globifera ssp. globifera J. Parnell (1990)

- ciliatum = Aeonium simsii (R. Sweet) W.T. Stearn (1951)
- ciliatum Form von  S. tectorum var.tectorum Linne  / aus Sammlung Andre Smits / dort als Spezies ciliatum aufgeführt.

IK : Sempervivum ciliatum Gilibert (1781). Fl. Lituan. ii. 183

syn.: Sempervivum tectorum var. tectorum C. von Linnaeus sesnu stricto (1753)

27.05.2015 27.05.2015
Lokalformen  Sempervivum ciliosum

← bitte hier klicken

- ciliosum       Craib (1914) S. ciliosum Craib (1914)

Im südlichen Balkan weit verbreitet. Grünlichgraue, mit langen Haaren besetzte, kugelig geschlossene Rosetten, etwa 3 - 5 cm Ø . Blätter stark überlappt, 2 - 2,5 cm lang, 5 - 6 mm breit, verkehrt länglich-lanzettlich. Tochterrosetten an kräftigen, etwas belaubten Stolonen. An exponierten Plätzen äußere Blätter etwas rötlich. Blütenhöhe ca. 10 cm. Blüten Ø 2,5 cm, klar gelb bis grünlichgelb, 10 - 12 Blütenblätter.

IK: Sempervivum ciliosum Craib, in Kew Bulletin Misc. Inform. : 379 (1914)

ciliosus = bewimpert

Originalbeschreibung:

Synonyme:

1. Sempervivum ciliosum f. ciliosum

kein IK gefunden

 

2. Sempervivum borisii [var.] ciliosum (Pancic) Hayek

IK: Sempervivum borisii [var.] ciliosum (Pancic) Hayek, Prodromus Florae Peninsulae Balcanicae, Berlin, I-II: 621 (1924-27) – Verlag des repertoriums, in Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Berlin, 30 (1-3) (1924-33)

 

3. Sempervivum borisii Degen & Urum.

IK:Sempervivum borisii Degen & Urum., in Magyar Botanikai Lapok 1914, 13: 176-177 (1915)

 

4. Sempervivum ciliosum subsp. borisii (Degen & Urum.) Köhlein

IK:Sempervivum ciliosum subsp. borisii (Degen & Urum.) Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 97 (1977)

 

5. Sempervivum ciliosum var. borisii (Degen & Urum.) Ingw.

IK:Sempervivum ciliosum var. borisii (Degen & Urum.) Ingw., The Genus Sempervivum : 7 (1943)

 

6. Sempervivum ciliosum f. borisii (Degen & Urum.) H.Jacobsen

IK: Sempervivum ciliosum f. borisii (Degen & Urum.) H.Jacobsen, in H.Jacobsen & G.D.Rowley, Some name changes in succulent plants Part IV, in National Cactus & Succulent Journal, 13(4): 77 (1958)

 

7. Sempervivum wulfenii var. skorpilii Velen.

IK: Sempervivum wulfenii var. skorpilii Velen., Neue Nachträge zur Flora von Bulgarien, in Sitzungsber. Böhm. Ges. Wissensch. Math.-Nat. 1902 pars. 27: 5 (1903)

 

27.05.2015 26.05.2015 03.06.2014
- ciliosum  ssp. borisii   S. ciliosum  ssp. borisii (Degen & Urum.)

IK: 1.)Sempervivum ciliosum subsp. borisii (Degen & Urum.) Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 97 (1977)

IK: 2.) Sempervivum borisii Degen & Urum., in Magyar Botanikai Lapok 1914, 13: 176-177 (1915)

 syn.: Sempervivum borisii Degen & Urum.

Durch längere Haare erscheint die Pflanze an exponierten Stellen innen weiß. Rosetten höher als bei der Art. Im Winter nässeempfindlich

26.05.2015 Gerhard Spröd 31.05.2099 26.05.2015
Valery Mochalkin /Russland Anne Rahn 08.2008 Beatrix Bodmeier 20.04.2016
- ciliosum ssp. ciliosum S. ciliosum ssp. ciliosum

eine Unterart, die sich nur durch die Blütenfarbe von S. ciliosum ssp. octopodes unterscheidet

- ciliosum 
ssp. ciliosum var. ciliosum
S. ciliosum ssp. ciliosum var.ciliosum

hier sind die Rosetten groß und flach, stark behaart. Wird häufig in Kultur mit Sempervivum borisii bzw. S. ciliosum var. borisii verwechselt

- ciliosum ssp. ciliosum var. galicium  S. ciliosum ssp. ciliosum var. galicium  A.C.Smits

IK: Sempervivum ciliosum subsp. ciliosum var. galicicum A.C.Smith, in Houslekes, Journal of the Sempervivum Society 9(3): 77-79 (1978)

Die Art besiedelt hauptsächlich felsige oder mit Gras bewachsene Standorte. Bemerkenswert sind die langen dünnen Stolonen, so lassen sich Felsen bis zur nächsten Lücke gut überbrücke

Originalbeschreibung:

Ab var. ciliosum differt rosulae parviores et globulariores, 10-20 mm in diam. valde suffusus ruber in exteriore foliis cum breviore pilis et ciliis. Stolones tenuissimi circa 5 cm longis. Caulis florifer tenuis 5-7 cm altus. Inflorescentia 20-25 cm.

Type : Holotypus : Mt Mali Hat en Galicica, entre les lacs d'Ochrid et Presba (SW Macédoine), collecte Dr. L. Seligman verst. 1930

Naturstandort/ Galicica / Foto : K. Schropp / Gerard Dumont / Sempervivophilia

Naturstandort/ Galicica / Foto : K. Schropp / Gerard Dumont / Sempervivophilia Veronika Falkenstein 15.08.2012
aufgen. bei Martin Haberer

 

- ciliosum ssp.   octopodes
  
        
S. ciliosum ssp. octopodes (Turrill) Zonn        

IK: Sempervivum ciliosum subsp. octopodes (Turrill) Zonn., in Succulenta,78(2): 92 (1999)

Erwin Geiger: Heimat: Südwest Mazedonien - Baba Planina, Mt. Pelister Ausläufer gewöhnlich sehr lang

Frank Wischka: Im Südwesten von Mazedonien - Baba Planina und Mount Pelister, der höchste Berg im Baba Massiv mit 2.601m Höhe. Das Massiv teilt die Flüsse so auf, so dass sie entweder zur Adria, oder in das Ägäische Meer fließen.

Engl. Übersetzung der Originalbeschreibung aus Sempervivum Society Journal Volume 10 (1979) n° 3, S. 80 Rosettes in summer compact or subcompact, 1.9 cm diameter. Stolons slender, up to 2.5 cm long, glandular pubescent, provided with small leaves. Rosette leaves oblanceolate or obovate, subobtuse, acute or shortly acuminate, up to 7 mm long, 3 mm broad, leaves on upper surface slightly convex, on both sides more or less (often densely) glandular puberulous, margins glandular ciliate towards the apex, the cilia being long, fleshy, green, apex brown-purple. Flowering stem slender, 9 cm high, densely longly glandular pubescent, leaves crowded, oblong lanceolate or oblong-oblanceolate, apex acute or shortly and subabruptly acuminate, about 1.1 cm long and 4 mm broad, fleshy, glandular puberulous, margins having long cilia (and more or less glandular ciliate), apex tipped brown purple. Flowers 6, stellately expanded, 1.8 cm diameter, stalks 2.6 mm long. Sepals 9, linear-lanceolate acute, 4 mm long, 2.5 mm broad, suberect, incurved, outside very densely glandular pubescent, outside pale green and towards the apex, or almost entirely, suffused red purple. Petals 9, linear, acute, 8 mm long, 1.5 mm broad, dorsum and margin glandular pubescent, inside glabrous, pale green yellow, above the base a pale red spot. Stamens 18, filaments 3.5 to 4 mm long, sometimes slightly connate towards the base, red purple, anthers ovoid-oblong, 1 mm long, clear yellow. Scales subrotund, about 3 mm long. Carpels 9, 4 mm long, ovaries about 2.5 mm long, glandular pubescent on both sides, styles subulate, 1.5 mm long.

Beatrix Bodmeier 20.05.2011 Gerhard Spröd 07.06.2009 Martin Haberer 1999

Synonyme von Sempervivum ciliosum ssp. octopodes Turrill

1. Sempervivum octopodes [var.] typicum Wale

IK: Sempervivum octopodes [var.] typicum Wale, Some new Sempervivums from the Balkans, in Quarterly Bulletin of the Alpine Garden Society 6(2) n°32: 97-105 (1938)

2. Sempervivum octopodes var. apetalum Turrill

IK:Sempervivum octopodes var. apetalum Turrill, in Gardeners' Chronicle, ser. 3, 102: 303 (1937)

3. Sempervivum octopodes subsp. apetalum Turrill ex Köhlein

IK:Sempervivum octopodes subsp. apetalum Turrill ex Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 106 (1977)

- ciliosum ssp.   octopodes var. apetalum S. ciliosum ssp. octopodes var. apetalum Turill   / Synonym von Sempervivum ciliosum ssp. octopodes Turrill

IK: Sempervivum octopodes var. apetalum Turrill, in Gardeners' Chronicle, ser. 3, 102: 303 (1937 )

Type : Mt Peristeri (Macédoine), en 1935 par Mr & Me H.P. Thompson en lieu et place du type.
03.06.2014 Gerad Dumont / Semperviviophila 03.06.2014
Veronika Falkenstein 18.04.2009 Sally & Howard Wills
02.05.2004
Sally & Howard Wills
24.07.2003
- ciliosum Panic Sempervivum ciliosum Pancic /  nomen  nudum / Name nicht anerkannt

IK:Sempervivum ciliosum Pancic , Regius hortus botanicus belgradensis (Srpsk. Kralj. Bot. Bast. Beograd) Enumeratio plantarum vascularium Florae Serbiae : 30 (1888) [nom. nud.]

- ciliosum f. ciliosum falscher Name ohne Bedeutung
   
- ciliosum × erythraeum S. ciliosum × S. erythraeum   / aus Sammlung Andre Smits / weiteres nicht gefunden

syn.: Sempervivum ciliosum × erythraeum R.L. Praeger (1932)

03.06.20114 03.06.2014
- ciliosum × grandiflorum S. ciliosum × S. grandiflorum / aus Sammlung Andre Smits / weiteres nicht gefunden
02.06.2014  
- ciliosum × marmoreum  S. ciliosum ×  S. marmoreum / aus Sammlung Andre Smits / weiteres nicht gefunden
02.06.2014 02.06.2014
- ciliosum × marmoreum ssp. erythraeum S. ciliosum × S. marmoreum ssp. erythraeum / weieres nicht gefunden / übernommen aus sempervivum-liste.de
Rolf Volbon 19.04.2011 Veronika Falkenstein 16.06.2012 Veronika Falkenstein 08.07.2012
- ciliosum × pittonii S. ciliosum × S. pittonii / Züchtung von Andre Smits / B / 1994 / aus Sammlung Andre Smits
02.06.2014 02.06.2014 Veronika Falkenstein 21.09.2013
- ciliosum galicium gehört zur Gattung Sempervivum , unklare Anwendung 
- cinerascens Form von S. marmoreum ssp. erythraeum ( Velenovski) Zonneveld ( Succulenta 78(2): 92,1998

IK : 1.) Sempervivum cinerascens Graessn. Hauptverz. 1937, 20, nomen.

IK:  2.) Sempervivum cinerascens Pancic ex Adamovic, Vegetationsverhältnisse Balkanländer : 83 (1906 ou 1909)

- claviculatum   gehört zur Gattung Sempervivum , unklare Anwendung

IK : Sempervivum claviculatum Sieber ex DC. Prod. iii. 414, nomen

- clusianum Form von S. tectorum var.tectorum  ( clusianum) Linne / aus Sammlung Andre Smits

syn. :Sempervivum tectorum var. tectorum C. von Linnaeus sesnu stricto (1753)

IK: Sempervivum clusianum Tenore Fl. Nap. iv. 268

27.05.2015 27.05.2015 02.06.2014
- collinum Form von S. tectorum ssp. arvernense Linne

syn: Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901)

IK :Sempervivum collinum Jord. & Fourr. Brev. Pl. Nov. fasc. ii. 39

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM COLLINUM, paniculae parvae, densiusculae, ramis parum distantibus, brevibus, erecto-patulis, breviter villosis ; floribus mediocribus (25-26 mm diam.) ; petalis 11-12, lineari-lanceolatis, acutis, rosello-albidis ; staminum filamentis roseis, inferne pilosulis, antheris ovatis, acutis, rubello-aurantiacis, pilis nonnullis brevibus terminatis ; squamulis hypogynis parvis, semiorbicularibus, valde remotis ; carpellis dorso puberulis ; rosularum mediocrium foliis oblongo-cuneatis, sat angustis, apice angustato-contractis, breviter acuminatis, laete sed dilute virentibus acumine purpureo, glabris, breviter ciliatis, caulinis oblongo-linearibus, longiuscule acuminatis, basi subrotondatis, rubro dilutis, apice purpureo insignitis, dorso basi leviter ciliatis, longiuscule ciliatis ; caule roseo diluto, humili, piloso. Hab. in rupibus collium graniticorum Galliae orientalis : Condrieu (Rhône). Species panicula parva, ramis brevibus, floribus albido-roseis, foliis angustis viridibus purpureo maculatis, caule brevi sat conspicua.

Type : des rochers de Condrieu en région Lyonnaise.

- columnare = Form von  S. calcareum A. Jordan (1849)

Sempervivum calcareum [var.] columnare (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK : Sempervivum columnare Jord. & Fourr. Brev. Pl. Nov. fasc. ii. 45

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM COLUMNARE, paniculae longissimae, angustae, ramis numerosissimis, erecto-adpressis, apice recurvo-patulis, simplicibus, 13-15 floris, breviter villosis ; floribus parvis (20 mm diam.) ; petalis 9-10, discretis, acutis, albidis etiam subluteolis ; staminum filamentis roseis, glabris ; antheris ovato-lanceolatis, acutiusculis, fulvo-rubellis ; squamulis hypogynis breviter reniformibus, subcontiguis ; carpellis dorso superne vix aut leviter pilosulis ; rosularum mediocrium foliis oblongis, apice contractis, acuminatis, luteo-viridulis, glaucescentibus acumine purpureo, brevissime puberulis ciliatisque, caulinis oblongo-lanceolatis, elongatis, longe acuminatis, basi truncato-rotundatis, luteo-viridulis acumine rubello, omnibus brevissime puberulis ciliatisque ; caule viridulo, longiusculo, rigido, valido, breviter piloso. Hab. in saxosis montosis Galliae austro-orientalis : Digne (Basses-Alpes). A praecedente [S. racemosum], cui proximum, panicula magis elongata, et angustata, calyce magis profundo fisso, antheris angustioribus, et praesertim foliis rosularibus brevius acuminatis discedit.

Sempervivum columnare Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

-  x comollii =  S. x comollii Rota  ( Prosp. Fl. Bergamo, 100, 1853 )  Hybride aus  S. tectorum x S. wulfenii

IK : Sempervivum × comollii Rota, Prospetto Fl. del Provincia Bergamo (Enum Pl. Bergamasca) : 42, 100 (1853)

comollii = gewidmet dem Botaniker Comolli

27.05.2015 Veronika Falkenstein 31.07.2013 27.05.2015

Weitere Bezeichnung: S. x comollii ( widderi ) = Form von S. x  comollii Rota
= Hybride  Sempervivum tectorum × Sempervivum wulfenii

ursprünglich gefunden 1856 durch den Apotheker Kilder in Tirol / Vorkommen Mittel - und Ostalpen , diese Hybride ist von Natur aus selten, was in den Sammlungen steht, ist meistens eine große Form von S. tectorum oder Arten unbekannter Herkunft.

Sempervivum widderi C.B. Lehmann & G. Schnittspahn / Sempervivum × widderi C.B. Lehmann & G. Schnittspahn (1860)

IK: Sempervivum widderi C.B.Lehm. & Schnittsp. in Ber. Offenb. Ver. Naturk. i. (1860) 36

-  x comollii  (albidum)  S. x comollii ( albidum) / S. x albidum C. B. Schnittspahn & Lehmann (1855) wird im "Eggli" zu S. x comollii gestellt
IK: Sempervivum albidum C.B.Lehm. & Schnittsp., Uber die im freien in den deutschen Gärten vorkommenden Arten  der Gattung Sempervivum, in Flora, Regensburg, 38(1-2): 4 (1855) 

albidum = weißlich, bezugnehmend auf die Blütenfarbe  /
Fundort nicht bekannt    
                                                                        
Originalbeschreibung:
Rosetten gross; Rosettblätter ei-lanzettförmig, nach der Basis verschmälert, in eine ziemlich  längerte Spitze auslaufend, glatt, am Rande fein gewimpert, dunkel grasgrün nach den Spizen röthlich-braun; Ausläufer stark, die jungen Rosetten     1-3 Zoll von der alten Rosette absetzend; Stengelblätter etwas abstehend,  gleichbreit, lang zugespizt, glatt, am Rande gewimpert;      Stengel aufrecht, mit traubenrispenartigen, zuletzt fast horizontal abstehenden Aesten, mit kleinen, drüsigen Wimperhaaren besetzt; Blumenblätter doppelt so lang wie die Kelchabschnitte, linien-lanzettförmig, weisslich; unterständige Schuppen sehr klein, drüsenartig.  
 
Ist ein Elternteil von  'Oddity'  / ist eine natürliche Hybride   von S. archnoideum und S. calcareum, graugrüne Blätter, Blattunterseiten und Spitzen in purpur übergehend. Gute Winterfärbung

Erstbeschreibung: Johann Georg Christian Lehmann (* 25. Februar 1792 in Haselau; † 12. Februar 1860 in Hamburg) war ein deutscher Botaniker. Sein botanisches Autorenkürzel lautet „Lehm.“. Lehmann studierte Medizin in Kopenhagen und Göttingen und erwarb 1813 einen Doktorgrad in Medizin sowie 1814 einen Doktorgrad in Philosophie an der Universität Jena. Er wurde 1818 Professor für Physik und Naturgeschichte am Akademischen Gymnasium Hamburg, wo er ebenfalls die Stellung des Oberbibliothekars innehatte. 1821 gründete er den Botanischen Garten in Hamburg, dessen Direktor er auch wurde.
und Georg Friedrich Schnittspahn, * 03.01.1810 in Darmstadt, + 22.12.1865 in Darmstadt, deutscher Botaniker und  Direktor des Bot. Garten Darmstadt, verfasste mehrere Bücher / Quelle: Wikipedia  
02.06.2014 02.06.2014 26.05.2015
  
- compactum Form von S. tectorum var. tectorum Linne

IK : Sempervivum compactum Lamotte in Mem. Acad. Sc. Clermont, vi. (1864) 289

- complanatum = Aeonium tabuliforme D.A. Webb & Berthold (1929

IK : Sempervivum complanatum A.DC. in Lem. Jard. Fleur. i. (1851) Misc. 35

- constrictum   Form von S. tectorum var. tectorum Linne

syn.: Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901) 

IK : Sempervivum constrictum Jord. & Fourr. Brev. Pl. Nov. fasc. ii. 43

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM CONSTRICTUM, paniculae parvae, constrictae, abbreviatae, ramis brevibus, suberectis, simplicibus, 4-6 floris, villosis ; floribus mediocribus (22-23 mm diam.) ; petalis 11-12, lineari-lanceolatis, acutis, pulchre roseis ; staminum filamentis purpureis, basi pilosulis, antheris ovatis, obtusis, coccineis ; squamulis hypogynis semiorbicularis, fere propria latitudine discretis, albidis ; carpellis dorso glabris ; rosularum parvarum foliis oblongo-cuneatis, superne angustatis, breviter acuminatis, dilute virentibus, apice purpureis, glabris, breviter ciliatis, caulinis oblongo-lanceolatis, apice breviter acuminatis, basi truncato-rotundatis, rubro tinctis, glabris, breviter ciliatis ; caule roseo colorato, brevi, piloso. Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal. Species panicula parva, constricta, ramis brevibus, floribus vivide roseis, foliis rosularum dilute virentibus, caulinis rubentibus, caule abbreviato conspicua.

Type : des monts du Canta  

 

Sempervivum constrictum Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

-  coperticum

gehört zur Gattung Sempervivum , Zuordnung nicht möglich

IK : Sempervivum coperticum Graessn. Hauptverz. 1937, 20, nomen.

- corymbosum

Form von S. tectorum var.tectorum Linne

syn.: Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901) 

IK :Sempervivum corymbosum Jord. & Fourr. Brev. Pl. Nov. fasc. ii. 44

 

Sempervivum corymbosum          Jord. & Fourr.

 

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

 

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM CORYMBOSUM, paniculae corymbosae, densae, brevis, ramis suberectis, bifidis, ramulis 6-7 floris, breviter villosis ; floribus sat parvis (20 mm diam.) ; petalis 9-10, anguste lineari-lanceolatis, acutis, dilute roseis ; staminum filamentis roseis, basi leviter pilosulis, antheris breviter ovatis, obtusis, roseis ; squamulis hypogynis rotundatis, subcontiguis ; carpellis dorso glabris ; rosularum parvarum foliis oblongo-cuneatis, apice angustato-contractis, longe acuminatis, triste virentibus acumine purpureo, glabris, breviter ciliatis, caulinis oblongis, acuminatis, basi rotundatis, roseo dilutis, acumine purpureo praeditis, superioribus dorso puberulis, ciliatis ; caule roseo, brevi, pilosulo. Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal. Haec species panicula corymbosa densa, ramis suberectis bifidis, floribus parvis, petalis paucis, foliis angustis longe acuminatis cauleque brevi distinguitur. A praecedente [S. constrictum] differt petalis angustioribus, antheris brevioribus, squamulis hypogynis abbreviatis subcontiguis, foliisque rosularum intensius virentibus.

27.05.2015 27.05.2015 26.05.2015
- crassifolium Form von S. tectorum var. tectorum Linne

IK: Sempervivum crassifolium Salisb. Prod. 308

-  cruentum = Aeonium spathulatum var. cruentum

IK : Sempervivum cruentum Webb & Berth. Phyt. Canar. i. 186

- cuneatum = Aeonium cuneatum

IK : Sempervivum cuneatum (Webb & Berth.) Christ in Engl. Bot. Jahrb. ix. 161 (1888)  

- cuspidatum = Orostachys spinosus (C. von Linnaeus) A. Berger (1930)

Sempervivum cuspidatum Haw. Misc. Nat. 186 IK :

   

                                                                                          zurück zur Startseite Naturformen